სადღაც 2002 წელი იქნებოდა, მამაჩემმა შეიძინა თეთრი, 1988 წლის გამოშვება, სედანი w124 2.3 ძრავით, მაშინ 16-17 წლის ვიქნებოდი, მართვის მოწმობაც შესაბამისად არ მქონდა თუმცა მართვა ასე თუ ისე ვიცოდი. არ დამავიწყდება ის მომენტი გასაღები, რომ გადმომიგდო გაიარე აბა როგორიაო..
აქამდე ნატარები მყავდა მხოლოდ შემდეგი მანქანები:
ვაზ 2104
გაზ 24
უაზ ე.წ "კოლხოზნიკი"
ბოლოს ხშირად ვმოზრაობდი 1988 Opel Omega თი.
შევეცდები გადმოვცე ის შეგრძნებები რაც მერსედესთან პირველი შეხებისას განვიცადე, რომ ჩავჯექი სავარძელი ჩემს ტანზე შეკერილი მეგონა, 0-140 ამდე ერთ ამოსუნთქვაში აჩქარდა და ერთ ჩასუნთქვაშივე შენელდა. 2002ში გზები არ იყო წესრიგში, მაგრამ ისე რბილად და სტაბილურად გავიშხუილე რომ მეგონა შეკეთებული იყო. საჭის უკურეაქცია, მგრძნობელობა და სიზუსტე მომეწონა.
მოკლედ მოვიწამლე ამ მანქანით რასაც ქვია.
ბევრი მანქანით მივლია, უფრო ახლებითაც და უფრო სპორტულებითაც, მაგრამ ის შეგრძნებები რაც 124 მერსედესს აქვს არსად არ განმიცდია.
მანქანა ისე შთანთქავს გზის არათანაბარ საფარს, ბევრ ლექსუსს რომ შეშურდება.
124 არის მანქანა, რომელიც სიამოვნებას გგვრის მართვის პროცესისგან. შეგრძნება გაქვს, რომ შენ და მანქანა ერთი ორგანიზმი ხართ და იდეალური წყვილივით უსიტყვოდ უგებთ ერთმანეთს.
მანქანა არ გღლის თუნდაც ბათუმში ჩახვიდე შეუსვენებლად, უღელტეხილზე არც ისე მცირე გაბარიტებისდამიუხედავად კომფორტული როდსტერივით იმართება და თან არც იმაზე გიწევს ნერვიულობა, რომ რომელიმე მოსახვევში უცებ "იამა" დაგხვდება და სავალ ნაწილს მოსპობს. არც BMW სავით არაადეკვატურია მოსახვევებში, როგორი საფარიც არ უნდა იყოს მანქანას გადასარევად უჭირავს გზა და ძალიან უნდა მოინდომო, რომ მოწყვიტო გზიდან. კარგად არის დაბალანსებული.
მე პირადად 124 მესმის მხოლოდ მექანიკური კოლოფით. ავტომატით მანქანასთან კომუნიკაცია გაფუჭებულ ტელეფონს გავს ))
კარგი საკოლექციო მოდელივით დავახასიათე 124 და იდეაში ჩვეულებრივი მასიურად წარმოებული სედანია, რომელიც შეიქმნა ავტოწარმოების ჯერ კიდევ იმ ერაში როცა ხარისხზე და გამძლეობაზე აკეთებდნენ ავტო მწარმოებლები აქცენტს და არა ერთჯერადობაზე და მარკეტინგზე.
2.700.000 ცალია გამოსული ეს მოდელი.
1980 დან დაიწყეს ამ მოდელის პროექტირება და წარმოებაში იყო 1984-1996 წლამდე. საოცრება ისაა, რომ ჯერ კიდევ დადიან ეს მანქანები თბილისის ქუჩებში. უმრავლესობა დაღოღავს ენთუზიასტის ან დამშლელის :/ მოლოდინში. მგონია რომ 30 წლის შემდეგ w213 და w213 ის ჭაჭანება არ იქნება.
ბებრულად ნათქვამი კი გამომდის, მაგრამ ძველი მანქანები ბევრად გენიალური, მარტივი, გამძლე და რესურსიანი იყო ვიდრე თანამედროვეები.
მოკლედ ბევრს აღარ მოგაწყენთ და გაჩვენებთ ოთოს (OTO-290) ფოტოებს რაც მივაგენი
ეს ფოტოები 5-6 წლის წინანდელია.
მამა სამწუხაროდ დავკარგე :/ და ეს მანქანა ასე ვთქვათ მისი ხსოვნის საპივცემულოდ ჯერ კიდევ გვყავს ოჯახში და სულ გვეყოლება <3
მე სადღაც 9-10 წელია მოტოზე გადავერთე და ეს პერიოდი ფაქტობრივად მანქანით არ ვმოძრაობდი, რაღაც დონით დამავიწყდა კიდეც მართვა )) პარკინგის სქილებს ჯერ კიდევ ვიხსენებ ))
მოკლედ თეთრ ოთოს ჩემი უმცროსი ძმა ხედავდა და უვლიდა მთელი ეს პერიოდი. მე როცა მჭირდებოდა ვართმევდი, რაღაცას გავაფუჭებდი )) და მერე ის აკეთებდა ))
ტოიოტაში მუშაობს და მანქანებთან ახლოსაა.
მე უფრო მოტოებს დავუმუღამე.
მოკლედ 31 წლის ოთო ეხლა საფუძვლიან რესტავრაციას გადის. მთლიად დაშლილია, თავიდან ბოლომდე არის გადაღებილი ტოიოტას ცენტრში უმაღლეს დონეზე. ქარხნულ ფერზეა და კონვეიერიდან ახალი გამოსულივითაა..
1988 იან მანქანას ჟანგის ნასახი არ აქვს არსად.
ძრავი დაშლილია და ახალი ქარხნული ან ბრენდი პორშინ-კოლცო-შატუნ-ვკლადიშ-პრაკლადკებზე იწყობა.
კაიფი ისაა, რომ ძრავი იდეალურად მუშაობდა დაშლამდეც )) გიჟი ძმა რომ გეყოლება..
მოკლედ კაპიტალურად აკეთებს ყოველგვარი ეკონომიის გარეშე.
ფოტო სამწუხაროდ მხოლოდ ეს მივაგენი
გამოვაგზავნინებ ძმას და დავდებ ამ დღეებში.
ყველაფერი ახალი დგება მანქანაზე,
პომპა, ზეთის ტუმბო, გადაბმულობა, საყრდენი დისკები და ა.შ
მოკლედ ამ თემაში იხილავთ როგორც ჩემი ძმის 124ის რესტავრაციას ასევე ჩემი მანქანისასაც, რომელიც სადღაც 3 თვის წინ შევიძინე.
ერთ-ერთმა ფორუმელმა მომილოცა მერსედესის ყიდვა და დაინტერესდა რა ქენი როგორი იყიდე და ა.შ გვაინტერესებს ხალხსო
ძალიან მესიამოვნდა ყურადღება, გულწრფელი სიხარული და დაინტერესება. მადლობა მას და ყველას ბიჭებო ვინც "მბალელშიკობდით"
მოკლედ მოკლედ დავწერ..
)მანქანა არის 1993 იანი 2.2 ძრავით
საკმაოდ ნორმალურიად დარბის 2.000-2.500 ბრუნის დიაპაზონში და მეტ ბრუნს იშვითად ვატრიალებ. არ მიყვარს ზედმეტაც წვალება მანქანის და ზოგადად ტექნიკის.
პლიუსი ისაა რომ ფაქტობრივად ქარხნული, მთელი შეუღებავი ძარაა წინა ფრთას თუ არ ჩავთვლით.
ჯანგებიც აქა-იქ აქვს და მისახედია, თუმცა არაფერი საგანგაშო, ბოლო-ბოლო 26 წლისაა მანქანა.
ძრავი 400.000კმ გარბენისდამიუხედავად იდეალურად მუშაობს, ზედმეტი ვიბრაზიების გარეშე, არ ბოლავს და ზეთის კლება საერთოდ არ შეიმჩნევა უკვე 4000კმ ზე მეტი გავიარე.
შუახნის ძიაკაცს ყავდა ეს მანქანა და ნაწვალები არაა, თუმცა ძალიანაც არ იწუხებდა თავს ყველა წვრილმანის მიხედვით. ასე ვთქვათ ქართულად უვლიდა და ცდილობდა ფული არ დაეხარჯა ხოდა რაც წინა პატრონმა დააკლო ვცდილობ მე ავუნაზღაურო <3 უკვე საკმაოდ თანხა დავახარჯე და ვხვდები სიტყვა ენთუზიასტის მნიშვნელობას და ვთვლი რომ ვისაც ძველი 124 ან თუნდაც სხვა მარკოს მანქანა ყავს და სათანადოდ უვლის დიდ პატივისცემას იმსახურებს ჩემ და არამარტო ჩემს თვალში. 2019ში 1993 წლიანი მანქანის ყიდვა მარტივად რომ ვთქვა არაგონივრული საქციელია, ბევრად ჭკვიანურია w210 ის ყიდვა, რომლის დაშლილებში რასაც ქვია ყრია და ნაწილები იგივე ფასია ან უფრო იაფი. ბოლო-ბოლო 2002 წლამდე გამოდიოდა და ელემენტარულად უფრო "სვეჟი" მანქანის ყიდვა შეიძლება რომელსაც ნაკლები თავის ტკივილი ექნება, თუმცა არ ვთვლი რომ მანქანას რომ რამეს უკეთებ ეს თავის ტკივილია, სასიამოვნო მომენტი დგება როცა დიდი ხანი ეჩხიკინები და ბოლოს იდეალურად გააკეთებ. კმაყოფილების გრძნობა ფარავს ყველა თავის ტკივილს ))
კიდევ ერთი მომენტი.. როცა ძველ მანქანას არესტავრირებ და უბრუნებს სიცოცხლეს ჩემი აზრით სასურველია უშუალოდ მონაწილეობდე ყველა პროცესში ანუ შენით უნდა გააკეთო რაც შეგიძლია და რაც არ შეგიძლია.
წვრილმანი მინუსები უფრო მეტი აქვს ვიდრე პლიუსები და ვცდილობ გავაპლიუსო ყველა.
დეტალურად ჩამოვწერ რა ჭირს, რა გავუკეთე და რა დამრჩა გასაკეთებელი.
მინდა რომ იდეალურ კონდიციამდე მივიყვანო პირველ რიგში ტექნიკური კუთხით და მერე ვიზუალით, თუმცა ამ ეტაპზეც არაა მთლა გადასაგდებ "ვიდზე" )) მომყავს მაქსიმალურად ქარხნულ ვიზუალზე, არაფერი ზედმეტი, არავითარი დიდი დისკები, ამგ ლოგოები და ზიზილ პიპილოები.
ცოტა რამე გავუკეთე და ბევრი რამე დარჩა გასაკეთებელი.
ეტაპობრივად დავწერ დრო და დრო ყველაფერს თავის დასურათებით
ეს პირველი ფოტო რაც გადავუღე 3 თვის წინ.
ეხლა ბევრად ლამაზად გამოიყურება.
