ბა..
:*
ჩემი გოგო.
გიყვარს ხო?
სულელო.
ისიც სულელია.
მიყვარს და რა ვქნა..
მისმინე. როგორ გგონია იმ დღეს გადააჭარბე?
კი, დაცინვაზე საზარელი ბევრი არაფერია, სალი. ხო იცი.
დღეს ვფიქრობდი და უცებ ნათლად მივხვდი ერთადერთ რამეს - არ შეიძლება ადამიანს ძალიან აწყენინო. გაშეშებამდე აწყენინო. არა აქვს მნიშვნელობა, სამართლიანად თუ უსამართლოდ.
მაპატიეთ მეგობრებო... ყოველგვარი თავისმართლების გარეშე მაპატიეთ. ბევრჯერ გაგაშეშეთ, ვიცი.
ივიკო, და ჯეი. მწარედ მახსოვს. ივიკოს ამბავს დიდხანს განვიცდიდი, წლები. მგონი ასჯერ დაიკიდა და მე მაინც ვდარდობდი. იდეაში, და ხომ იცით, მასაც ბევრი ბრალი ჰქოდნა და უნებურად გამოვიდა რაღაცები...
არ შეიძლება, მეგობრებო.
ბოდიში კი მოვუხადე ისე.
ერთი ცუდი ჩვევა მაქვს. უბოროტესი და უსაძაგლესი. განსაკუთრებით იმიტომ, რომ მისი აღმოჩენა - მიკვირს - მეც როგორ შევძელი. ამ ჩვევის გამო წლების განმავლობაშI ვტანჯავდი ბევრ ადამიანს, რომელიც ამ ტანჯვის მცირე ანწილსღა იმსახურებდნენ.
აირა - როცა ვიღაც რამეს მირჩევს, სულელურს, რაც დიდად არ მომწონს, და მაიცნ ვაკეთებ, მერე, აპხოდუ ხომ გავაკეთე - ესე იგი მინდა და კმაყოფილი ვარ, არა?! - და მერე ვაყვერდი მაგრად
თუ რამე სე არ გამოვიდა ხო საერთოდ, ვაი მაგისი ბრალი.
ჩემს უფროსსაც ეგეთი დღე ვაწიე: ორი თვე არაფერი ვუთხარი როცა რაღაცას აფუჭებდა და უცებ დავანგრიე თავზე ყველაფერი.აი, ამაში იყო მართლალი.
თორმე დანარჩენში არა.
არა ცილი სწამო მოყვასაა შენსა წამებითა ცრუითა.
მთელ სამყაროს შემიძლია საკუთარი ნებითი ან თუნდაც უნებური, შეცდომები გადავაბრალო, ჩემი თავის გარდა. შეიძლება იმიტომ, რომ თუ საკუთარ დანაშაულს ან სისულელეს ვხედავ რაიმე ამბავში, ძალიან განვიცდი ად არასრულაფსოვნებსი კომპლექსი და დანაშაულსი გრძნობა მიტევს.
ეს მიზეზი, ოღონდ არა თავის მართლება.
არა ცილი სწამო მოყვასაა შენსა.
და არ გაამწარო მოყვასი შენი - სამართლიანად თუ უსამართლოდ.
ავიც თუ კარგიც - ადამიანია. გული აქვს. იწვის ეს გული. და შენ არავინ მოგცა ნება, გულები დაწვა.
მომიტევეთ, ო, გთხოვთ
მე უაზროდ ვბრაზობ ხოლმე, გულწრფელად ნაწყენი არასოდეს არ ვარ. ერთადერთხელ ვიყავი და მაშინაც - უბრალოდ, დავამთავრე ის ადამიანი.
ნაწყენიც არ ვყოფილვარ, უბრალოდ დავამთავერ და მორჩა.
ისე, ჩმორი კი ვუწოდე დამშვიდობების წინ. ეგრეც ვფიქრობდი. რა ვიცი, იყო?
· 
მე ანუ ჩვენ, დიალოგი საკუთარ თავთან 
