შვილებით და მერე ვალებიო
so_asdfმე შენგან განსხვავებით არ მანაღვლებს ვის როგორი მცდარი ან სწორი წარმოდგენა აქვს ჩემზე
ანუ არ ვარ დაკავებული იმით რას ფიქრობენ ჩემზე და არ მაქვს რაიმე წარმოდგენები შევიქმნა ვინმეზე.
ვინტერესდები ძირითადად იმით რას წერენ ისინი საკუთარ თავზე.
მაგალითად შენ არასოდეს არაფერს წერ გულახდილად, ანუ შენ არ გჭირდება არც პადერშკა არაფერი
უბრალოდ ამან ეს იფიქრა ჩემზე იმან ის , მე ამას ვფიქრობ ესე მგონია -ამით ხარ დაკავებული
მაგრამ არიან ადამიანები ვისაც არ აინტერესებთ სხვისი წარმოდგენები და უნდათ რომ კარგად იყვნენ და ისინი გულახდილად წერენ თავიანთ პრობლემებს.
გულახდილად ვინც წერს ის წერს საკუთარ თავზე და საკუთარ პრობლემებზემეც რა თქმა უნდა გულახდილი ვიქნები მასთან.
ხმამაღლა დაგულახდილი თუ არ იყავი არავინ და ვერავინ დაგეხმარება.
მე გამოცდილი მაქვს ცხოვრებაში ის აგონი როდესაც დგახარ კედელთან და მის იქეთ გზას ვერ ხედავ.
აქ რომ დავპოსტე პირველად
მაშინ მოვიღე ორი პმ ი, ერთი სადაც ვიღაც მპირდებოდა გადარჩენას და მეორე სადაც ეწერა მხოლოდ ტელეფონის ნომერი.
პირველ წერილზე დავჯექი და ვიტირე სიხარულისაგან - ანუ ჯონესისი წერილზე
და ისე ყოველ შემთხვევაში დავრეკე მეორე ნომერზე
კაცის ხმა შემრჩა, საკმაოდ გაწონაწსორებული არაფერს არ შემპირებია, მე გავკიოდი ავად ვარ თქო შიზოფრენია მჭირს მეთქი და ფსიქიატრს ვეძებ და ბლა ბლა, არ ქონია რეაქცია, ორ წინადადებაში გადმომდეო მისი სიმშვიდე და გადავწყვიტე რომ აუცილელად უნდა მენახა ეს ფსიქიატრი.
ყველაფერი ყველაფერი და ვინ მომწერა ის ნომერი არ ვიცი მე
თავად ამ ტელეფონის ნომრის პატრონი რომ არ იყო ეს ვიცი ზუსტად
მაგრამ მადლობის მეტი რა მეთქმის - ხო და მინდა იმ ვიღაცას ვუთხრა რომ უსაზღვროდ მადლობელი ვარ!
ხო და რა ვიცი იქნებ ვინმეს სულ ცოტა რამეში მაინც დაეხმაროს ჩემი პოსტები თუ მის გულახდილობას გულახდილობითვე ვუპასუხებ! - მეტი მიზანი მე არ მაქვს!
კარგად ვიცი რასაც ქვია ცუდად ყოფნა!
This post has been edited by Foxani on 27 Dec 2014, 17:16 
· 
ჭმუნვაჲ საკვირველი, უსაქმურობა in action VOL 3
