Lashab
ცდები მეგობარო, ძალიან ცდები.
ყველაფერი რაც დაწერე არ წამიკხავს.
ასე რომ მხოლოდ შენთვის არ ვწერ ამას.
ყველაფერს ერთად (უხეშად რომ ვთქვა) მიედ-მოედები.
ხან სიყვარულს ახსენებ, ხან რელიგიას, ხან ოჯახს, ხან იმას, ხან ამას - ერთ, საერთო თემაში , რომელიც არც თუ ისე რთულია.
ისეთ შთაბეჭდილებას ტოვებ ,თითქოს საპირისპირო სქესთან გამოცდილება არ გაქვს. ძალიან გულუბრყვილოდ და მიამიტად უყურებ , თითქოს კეთილი და გულწრფელი ადამიანის ახალ გაკეთებულ სათვალეს ატარებ, რომელსაც ან რეალობის დანახვა არ უნდა, ან არ შეუძლია.
პირველი კონტაქტი ქალს და კაცს აქვთ ფიზიკური. როგორც არ უნდა ატრიალო, ფიზიკურად ცუდ ქალს არ აირჩევ .
(ოღონდ რა თქმა უნდა შენი გემოვნებით, შენთვის ფიზკურად კარგი შეიძლება ჩემთვის უშნო იყოს, ბეზ აბიდ.) გაქვს საკუთარი კრიტერიუმები
და შეფასების შკალა. ახლა უკვე , ამ დროში.. ან უფრო კონკრეტულად - რეალურ სამყაროში - შენი სიყვარულის დაფიცებები არავის არ სჭირდება

არც შენ არ გჭირდება მამენტ, უბრალოდ მაგის აღიარება არ გინდა.
ცხოვრებაში იმდენი იმედგაცრუებაა, იმდენი ტკივილი , და იმდენი სიბოროტე, რომ ამ ყველაფრის შელამაზება ყველას უნდა რაღაც გრძნობით ,
მაგრამ ეს გრძნობა გაცილებით უფრო მტკივნეულია, უფრო მძიმე და უფრო საპასუხისმგებლო, რომ ამდენის აღება საკუთარ თავზე არავის არ უნდა

.
ყველას უნდა რაღაც ახალი , სხვა ადამიანები, სხვა ინტრიგები... ერთ ადამიანთან სამუდამოდ ოფიციალურად კონტრაქტის გაფორმება , როდესაც არაფერი არ გაქვს ნანახი და გამოცდილი - გულის სიღრმეში არავის არ უნდა . სამწუხაროდ ამას აღიარებენ მერე, როცა ამ კონტრაქტს აფორმებენ , და მერე იწყებენ 'ანაზღაურებას' და.. აქედან მოდის ღალატიც, ორპირობა, ტყუილი , შემოჭვა ... ბლაბლაბლა...
არ ვამბობ რომ ძალიან კარგია

მაგრამ მე მაწყობს . მაქვს ნანახი სხვა ქვეყნებში არსებული 'წესები' და ვეთანხმები.
რაღაც თავისთვის გარკვეულ ასაკამდე გულაობენ

ცხოვრებას ნამდვილად გემოს ატანენ . ყველასთან ვინც ძალიან მოწონთ, და როცა მოდის ის დრო რომ უნდა დასერიოზულდნენ , სტაბილურ და ხარისხიან ოჯახებს ქმნიან , და სიყვარულს ეფიცებიან ცხოვრების ბოლომდე , და არ აქვთ უკვე სურვილი სხვასტან წავიდნენ .
ლოგიკურად იმსჯელე . ადამიანი , რომელსაც ბევრი აქვს ნანახი და გამოცდილი ... დასერიოზლდა - უფრო უღალატებს,
თუ რომელსაც არაფერი არ აქვს ნანახი , არაფერი გამოცდილი და საკუთარ თავს ატყუებს ზღაპრებით (ყველა ფაქტის თვალზე დახუჭვით)
რომ მხოლოდ 1 და ერთადერთი იქნება მის ცხოვრებაში? ეგეთი ძლიერი სიყვარული მხოლოდ კინოებშია და ძალიან იშვიათად რეალურ ცხოვრებაში.
(და ისე მაგ კინოებშიც კი , ქალიშვილები არ არსებობენ

და ძირითადი სიუჟეტი არის ხოლმე სიყვარულის საწყისი-ღალატი-happy end-ი დიდი სიყვარულIთ )
(გვაქვს მაგის ძალიან ბევრი ფაქტი, სულ ახალგაზრდა ბავშვები დაქორწინებულები, რომლებიც ძალიან მალევე იყრებიან)
აქ არ არის ლაპარაკი სექსუალურ თავისუფლებაზე. აქ არის შეგნებაზე.
მე გამოუცდელი , დაკომპლექსებული ქალი, რომელიც საწოლში იდება როგორც სტოლბა და რამდენიმე წელიწადი დაჭირდება რომ გაიხსნას . მერე კიდე რამდენიმე წელიწადი იმისთვის, რომ სექსში მრავალფეროვნება შემომატანინოს - არ მჭირდება...
მე რა , მასწავლებელი ვარ?
მეორე მხარე კიდე ქალის და კაცის თანაბარი უფლებები , როგორც მორალური ,ასევე ფიზიკურია

მე რომ იქამდე სანამ ყურებამდე არ შემიყვარდება ვინმე, ნა პოლნოი ვგულაობ , და ვცდილობ ყველაფერი ვიხმარო, რასაც 2 ფეხი აქვს , და საპირისპირო სქესისაა , ქალმა რა დააშავა?
არა, მართალია რომ სექსი ყველაზე მთავარი (

) არ არ ის, მაგრამ ... ადამიანია ხო?
რატო უნდა გელოდოს ამიხსენი : ))) რა საფუძველზე არ უნდა მისცეს საკუთარ თავს უფლება ვინმე მოეწონოს და მოწონების დონეზე არ დაამყაროს ფიზიკური კავშირი?
და ვმეორდები, მენტალურად ავადმყოფი, იმის გამო რომ ბუნებრივი მოთხოვნილებები არასდროს არ დაუკმაყოფილებია - გამოუცდელი , უინიციატივო და მშიშარა ქალი პირადად მე არ მინდა.
წყვილი სანამ სერიოზულ ფაზამდე მივა - აუცილებლად უნდა იცხოვრონ პერიოდი ერთი სახურავის ქვეშ.
ესაა ჩემი კომენტარი
