როგორ და აქ ერთმა დაპოსტა და მეც გამახსენდა ჩემი ისტორია
პირდაპირ არაფერი უთქვამს, ცოტა ირიბად მოუარა, ანუ ლაპარაკში ურთავდა სასწაულ ფრაზებს

დაახლოებით ასე - ჩვენ რომ ერთად ვიქნებით, ჩვენი ბავშვები და რაღაც იდიოტობებს, სასწრაფოდ დავშორდი აღარ მქონდა ასეთი სიტყვების მოსმენის თავი, თან ჩემზე თვეებით პატარა იყო და რაღაც საოცრად დიდი მეჩვენებოდა ჩემი თავი ფსიქოლოგიურად და არ მომწონდა ეგ
ხოდა მეორეც იყო ოღონდ ის ცოტა რთული შემთხვევა

) ჯერ ცოლს დავშორდები და მერეო

მეთქი გაქრი ეხლა აქედან შენი ცოლიანადთქო, ვითომ ხუმრობაში ხშირად მეუბნებოდა მსგავს რაღAცებს, რამდენიმე თვის წინ ცოლს დაშორდა მაგრამ ისე მწარედ გავაქრე მგონი შეხმიანების სურვილიც აღარ აქვს

უი და კიდე გამახსენდა ერთი შემთხვევა ის კიდე უფრო სასწაული იყო, პირდაპირ ნორმალურად რომ ვერაფერი გააწყო მერე მუქარაზე გადავიდა

ისიც სასწრაფოდ გავაქრე

(ეხლა მეცინება, თორე ამ ბოლო 2 შემთხვევაზე თავის დროზე მაკანკალებდა ლაპარაკის და ფიქრის დროსაც კი )