ერთხელ მარშუტკაში ერთი გოგო მეჯდა გვერდზე.. ხოდა 1-2ჯერ გავხედე რა წამიერად..
და მომდგა კივილ წივილით რას მომაშტერდიო, შენ ვინ გგონივარო და ა.შ.
თავიდან ვერ დავწვი მეთქი მე არ მეუბნება შანსი არაა თქო

მერე ძაან თესლი "ლ" ჩაარტყა და მაგრად გამეცინა..
დავიწყე კაიფი.. გმირთა მოედნიდან დელისამდე ვეკაიფებოდი

ძაან სულით გლეხი იყო.. აი ისეთი ოჯახი ძროხას რო გაყიდის და იმ ფულით შვილს ქალაქში გამოუშვებენ
და თან დაარიგებენ "ქალაქელ ბიჭებს არ ენდოო"

ერთხელ ვაჟაზე ბაღში ვისხედით 4-5 მეგობარი და თვალი გამიშტერდა უცებ და ვიღაც ძაან "ბაბულიკა" მეძახის
რას მიყურებო..
იასნია არ მიმიქცევია ყურადღება, ვერც გავიგე გაშტერებული ვიყავი..
და "ოეე შენ გეუბნები რას მიყურებ რამე გინდაოო" და ატყდა ხიპიში გაწევ/გამოწევა

ყველაზე ###ობა რის გამოც მიჩხუბია

პლიაჟზე, მეტროში, ავტობუსში, მარშუტკაში ყველგან მყავს გაცნობილი ეგრე ვიღაც

ერთხელ ვაფშე მარშუტკაში გოგო მიყურებდა და მე რამდენი გავხედავდი სუ იღიმებოდა
(მაშინ პატარა ვიყავი ყვითელი მარშუტკები როარ არსებობდა და მძროლის უკან უკუღმა დასაჯდომი გრძელი სკამები რო იყო ეგ დროა

)
თან რაღაცას "ჯღაპნიდა" რვეულში..
ხოდა ელბაქიძეზე რო ჩამოვდიოდი გამაჩერა და ის ფურცელი მომცა და თურმე ჩემი პორტრეტი დაუხატია..
ეხლაც მაქვს სადღაც შენახული

კიდე ბევრი ისტორიაა.. მერე მოგიყვებით ეხლა წავიდეთ ვჭამოთ საჭმელი (თუ როგორც არის

)