88888მგონი გავიზარდე
და თავდაცვით მექანიზმებს "ვიგონებ".
არასოდეს მომხდარა
)) ჩემთან.
უკაცრავად, სამყაროსთან, მაგრამ მე ბედნიერების გზაზე ვდგავარ და სულ რომ წარღვნა დაგვატყდეს, არ შევშინდები.
მშიშარა არასოდეს არასოდეს ვყოფილვარ.
კონტექსტიდან ამოგლეჯილი ფაქტებით და ფრაზებით რომ მესაუბრებიან - ვცოფდები. მე ძალიან პირდაპირი ადამიანი ვარ, არ მიყვარს მიკიბულ-მოკიბული საუბარი. სად მაქვს მაგის დრო?? ან რატომ რისთვის, რა მიზეზით?
აღარ შემიძლია კომპლექსიან სასტავთან ურთიერთობა.
თორემ, სიმბოლოებით აზროვNება ჩემი მოგონილია...
პროსტა, არაფერში მჭირდება.
ისედაც მრავალფეროვანია ადამიანი, ამით უფრო ვერ "გამრავალფეროვნდება" ჩემს თვალში, პირიქით...
ტეხავს, ამას უახლოესს რომ ვერ აგებინებ.
ამიტომ, სორრი, მაგრამ აღარც მე მინდა შენი გაგება.
ვიღლები
მე კიდე ენერგია ახლა მჭირდება
)))
უფრო მნიშვნელოვანი ამბებისთვის.
This post has been edited by სუფთა*დაფა on 19 Oct 2014, 07:56
· 
ღამის საუბრები, - INSOMNIA -