აუჰ, ამ დროს მახსოვს შეშა მიგვქონდა სახლიდან, თითო კაცს ორი ნაჭერი.
კაი ###ბრუტალმუსკულყოყლოჩინასავით დიდ ნაჭრებს წავიღებდი ხოლმე და თავი კაი ტიპი მეგონა როცა დანარჩენებზე დიდი ნაჭრები მიმქონდა.
მასწავლებელი ხან ფეჩში უბერავდა, ხან იჯდა, ხან გაკვეთილს ხსნიდა. მერე გათბობა გააკეთეს, საქვაბესავით ააშენეს პატარა და სკოლას ყოფნიდა, რადოატორთან ხუთოსნები გადასვეს, ოთხოსნები ისე ვისხედით რომ უბრალოდ დაგვენახა რადიატორები, დანარჩენებს ღლეზე ეკიდათ. ან დანარჩენები ეკიდათ. კაი დრო იყო. სქელი ყდები ქონდა წიგნებს და ჩანთა მაგარი მძიმე იყო ხოლმე მახსოვს, მოუდღან, ვისაც დაუშხუილებდი, ფეხზე ვეღარ ადგებოდა. თან ჩემი ძმის ვაბშე კამუნისტური წიგნები მელაგა, ყდა კავეერთის ბრონის ლისტებით ქონდა გაკეთებული თუ რა იყო, ქვასავით იყო რო ჩაგერტყა. მეც კი ცელქი ვიყავი მარა რო მაინტერესებდა გაკვეთილი და წინ ვიღაც ტვინს ღუნავდა, რო ჩავურახუნებდი ###ვდებოდა ერთი ორი გაკვეთილი. მასწავლებელს მადლობის მეტი რა ეთქმოდა.
დიპერი მოკრივეა, შენ პამიდორი ხარ.
https://www.youtube.com/watch?v=Hb56OiHJfcM
მაკოცო რა, ხატი კი არ ვარ... (c) პაპაჩემი.
http://www.ice.ge/liv/liv/rachul.php
სკოლა რა კაი იყო
