ვისაც არ აურჩევია პირველ რიგში იმაზე ჩამოყალიბდეს მთელი სერიოზულობით, ქოცების მოშორება უფრო მნიშვნელოვანია, თუ ის, რამდენად ახლოს იქნება მის იდეალებთან შემდეგი სავარაუდო ხელისუფლება.
როგორც ჩანს, ეს ყველაზე დიდი მენტალური ბარიერი და კარგი ხელჩასაჭიდი ხავსია სავარძლის აქტივისტებისთის რომ აპათიური წუწუნი გააგრძელონ.
მერე თეთრ ცხენზე ამხედრებული პრინცის ლოდინს უნდა შეეშვას, თანამოაზრეები მოძებნოს, თვითორგანიზდეს და პროტესტის ან წინააღმდეგობის ის ფორმა აირჩიოს, რაც ეფექტურად და სწორად მიაჩნია.
easy peasy