მარინა ხატიაშვილმა იპოთეკური სესხი, 20 ათასი დოლარი, „საქართველოს ბანკისგან“ 2008 წლის თებერვალში, აუცილებელი საჭიროების გამო აიღო. ვალის სანაცვლოდ ბანკმა იპოთეკით დატვირთა მისი ბინა. მარინას ბანკისთვის თვეში 350 ამერიკული დოლარი უნდა გადაეხადა, რაც იმ პერიოდისათვის მისთვის აუწეველი ტვირთი არ იყო - მარინა ხატიაშვილი მერიის არქიტექტურის სამსახურში, ძველი თბილისის განყოფილებაში მუშაობდა. გარდა ამისა, ჰქონდა შემოსავალი სხვადასხვა კვლევითი პროექტიდან. სიტუაცია ერთ წელში შეიცვალა, როცა 2009 წლის დასაწყისში, ის სამსახურიდან გამოუშვეს:
„2008 წლის დეკემბერში სერიოზული კონფლიქტი მომივიდა მერიის არქიტექტურის სამსახურის უფროსთან ერთ-ერთ ისტორიულ ქუჩაზე განხორციელებული სამუშაოების გამო. გარდა ამისა, ჩემგან ითხოვდნენ ხელი მომეწერა ისეთ დოკუმენტებზე, რაც უკანონო იყო. მე ძველი თბილისის განყოფილებაში ვმუშაობდი, ისტორიულ ძეგლებზე და ჩემი ვალდებულება იყო, საკუთარი პოზიციები დამეცვა. საბოლოოდ, ამ უთანხმოების ფონზე, 2009 წლის თებერვალში სამსახურიდან გამომიშვეს. შესაბამისად, შემოსავლის ეს წყარო გაქრა“.
როგორც მარინა ხატიაშვილი გვიყვება, სამსახურიდან გათავისუფლებიდან რამდენიმე დღეში, მას „საქართველოს ბანკიდან“ პირადი კრედიტ-ოფიცერი დაუკავშირდა:
„მითხრა, რომ ბანკი ინფორმირებული იყო, რომ მე სამსახურიდან გამომიშვეს და მომთხოვეს სესხის სრულად დაფარვა. დამიბარეს ბანკში, ვუთხარი, რომ იმ ეტაპისთვის, თანხას სრულად ვერ გადავიხდიდი. მაშინ შემომთავაზეს სესხის რესტრუქტურიზაცია, რასაც დავთანხმდი. რესტრუქტურიზაცია ორჯერ გაკეთდა, რადგან მძიმე ტვირთად დამაწვა ყოველთვიურად ვალის გადახდა“.
მარინა ხატიაშვილმა „საქართველოს ბანკისგან“ აღებული სესხის ყოველთვიური შესატანი 2013 წლამდე იხადა. თუმცა, მას შემდეგ, რაც მისი ფინანსური მდგომარეობა გართულდა და სესხის დაფარვის პროცესში „დაგვიანებები“ დაუგროვდა, მისი საქმე „საქართველოს ბანკმა“ სასამართლოს გადასცა, მისგან კი 21 ათასი ამერიკული დოლარის გადახდა მოითხოვა.
მარინა ხატიაშვილმა სასამართლო პროცესში ლევან სამხარაულის ექსპერტიზის ბიუროს ჩართვა მოითხოვა, რადგან ბანკიდან მიღებული დოკუმენტაციის გაცნობის შემდეგ, გაუჩნდა ეჭვი, რომ გადახდილ თანხებსა და ბანკიდან მიღებულ დოკუმენტაციას შორის, ცდომილებები იყო:
„ბანკის მხრიდან წარდგენილი დოკუმენტაცია ჩემს ქვითრებს შევადარე და აღმოვაჩინე, რომ გარკვეული თანხა, რომელიც მე გადავიხადე, არ იყო ასახული ბანკის დოკუმენტებში. სწორედ ამიტომ მოვითხოვე სამხარაულის ექსპერტიზის ბიუროს ჩართვა. მოსამართლესთან დავაყენეთ შუამდგომლობა, რათა ბანკი დაევალდებულებინა, რომ ჩვენთვის სრულად გადმოეცა დოკუმენტაცია, თუმცა მოსამართლემ ჩვენი შუამდგომლობა არცერთ ჯერზე არ დააკმაყოფილა და ბანკი არ დაავალდებულა, რომ სამხარაულის ექსპერტიზის ბიუროსთვის სრული დოკუმენტაცია გადაეცა. საბოლოოდ, ექსპერტიზის ბიურომ ჩაგვაბარა არასრული დასკვნა, სადაც მითითებული იყო, რომ ექსპერტიზამ ვერ დაადგინა, თუ სად გაქრა ჩემს მიერ გადახდილი თანხა - 443 ამერიკული დოლარი. ამით ბანკი ექსპერტიზამ, ფაქტობრივად, ირიბად დაადანაშაულა თანხის გაქრობაში“.
2013 წლის დეკემბრის ბოლოს, თბილისის საქალაქო სასამართლომ „საქართველოს ბანკის“ სასარგებლოდ მიიღო გადაწყვეტილება და მარინა ხატიაშვილს დაუყოვნებლივ დაეკისრა ბანკისთვის 21 ათასი ამერიკული დოლარის გადახდა. წინააღმდეგ შემთხვევაში, მისი კუთვნილი ბინა, რომელიც იპოთეკით იყო დატვირთული, აუქციონზე გაიყიდებოდა.
2014 წლის დასაწყისში, მარინა ხატიაშვილს „საქართველოს ბანკის“ იურისტი დაუკავშირდა, შეატყობინა, რომ მისი ბინა აუქციონზე გასატანად იყო გამზადებული და ამ სიტუაციიდან „გამოსავალიც“ შესთავაზა.
როგორ აღმოჩნდა მარინა „საქართველოს ბანკიდან“ „მევახშეებთან“
მარინა ხატიაშვილი გვიყვება, რომ„საქართველოს ბანკის“ იურისტმა მას ბანკის ვალის გადასაფარად კერძო კრედიტორებთან, „მევახშესთან“ დაკავშირება ურჩია და ნოტარიუსის მისამართიც თავად მისცა:
„მითხრა, ძალიან მეცოდებით ამ სიტუაციაში რომ ხართო და მირჩია მივსულიყავი წინამძღვრიშვილის პირველ ნომერში, ნოტარიუსთან, ვინმე ნანობაშვილთან, რომელიც დამეხმარებოდა ჩემთვის აუცილებელი თანხის მოძიებაში. მივედი ნოტარიუსთან. ვუთხარი, რომ მათთან მისვლა „საქართველოს ბანკის“ წარმომადგენელმა მირჩია. იქ ამიხსნეს, რომ არსებობდნენ „მევახშეები“, რომლებიც ფულს მასესხებდნენ. იმ მომენტში სხვა გამოსავალს ვერ ვხედავდი. მძიმე სიტუაციაში ვიყავი, ვიცი, რომ უდიდესი შეცდომა დავუშვი, მაგრამ ვერც სხვა გზას ვხედავდი მაშინ. გავაფორმეთ საჭირო დოკუმენტები. და მომცეს 27 ათასი დოლარი. რატომ 27 ათასი, როცა ბანკისთვის 21 ათასი უნდა გადამეხადა? იმიტომ, რომ 10% - საშუამავლო, იქვე უნდა დამეტოვებინა. ასევე წინასწარ უნდა გადამეხადა სამი თვის გადასახადიც“.
ასე აღმოჩნდა 2014 წლის დასაწყისიდან მარინა ხატიაშვილი კერძო კრედიტორების, ანუ „მევახშეების“ ქსელში, საიდანაც თავის დაღწევა ვეღარ მოახერხა და მათგან აღებული თავდაპირველი ვალი, 27 ათასი ამერიკული დოლარი, 2017 წლის გაზაფხულზე 50 ათას დოლარად იქცა. “
დანარჩენი აქ:
https://www.radiotavisupleba.ge/a/31909926.html?
გამოსახლება კეკელიძეზე - რა ხდება?, კეკელიძეზე არასრულწლოვნების გამოსახლება
