ვის რატო არ ძინავს, ან რა უნდა ამ შუაღამეზე ფორუმში

ვეძებ.

რა ვაკეთო არ ვიცი- იმაზე მეშლება ნერვები, რომ არ ვიცი რა ვაკეთო და ამიტომ არ მძინავს

ზამთრის ცივი სუსხი სარკმელს შემოაღებს,
მხოლოდ თვალს შევავლებ, ადგილს შევთავაზებ.
ოთახში შემოვა, ჩემს წინ ჩამოჯდება,
გამჭოლად შევყურებ თვალს არ ახამხამებს.

მდუმარედ უსიტყვოდ შეკითხვას დავუსვამ
პასუხისათვის კი მხოლოდ წამებს ვაძლევ.
ლოდინით გარინდული თვალს თვალში გავუყრი,
ჩემდა გასაკვირად იმედის სხივს ვამჩნევ.

თითქოს საუკუნე ერთმანეთს გვაშორებს,
არადა ჩემს წინაა, მინდა ხელს შევახებ,
მაგრამ უხილავი ზღუდე მეფარება
ბაგეზე მოთამაშე ღიმილისაკენ.

თვალებში ანთებულ ნაპერწკალს შევამჩნევ
და თითქოს სულში სითბო ჩამეღვრება,
სახეზე უხილავი ღიმი დასთამაშებს
დუმილის გაფანტვის სურვილი მებადება.

... ვსაუბრობ ათასგვარ სისულელეზე
მთავარი სათქმელი კი კვლავ უთქმელი რჩება.
ამასობაში კი წამს მიჰყვება წამი
და მორიგი ღამეც თეთრად მათენდება.

SuperVisor
კაკრას ასე ვარ მეც

ოღონდ მთვრალი არაა! არავითარ შემთხვევაში

Roofus

- რატომ, ინტერნეტი არ გაქვს?
SuperVisor
ძალიან ლამაზი ლექსია და რაც მთავარია
ზამთრის სუსხი საკმაოდ თბილია.

ყელში ამოვიდა ყველაფერი-
კომპთან რო ვჯდები გული მერევა- მარა ვერც ვდგები, პარადოქსია

აი სექსი ხომ მაგარი კაიფია.
მაგრამ ერთერთი ყველაზე მაგარი კაიფია:
სახლში მარტო რომ ზარ ზიხარ კომპთან და გაერეთ თოვს. ასწორებს რაა.