ბერძნული კულტურა, ათენი,სპარტა,სალონიკი,კვიპროსი...მეღალი ელლადა

თემას მოგვიანებით გადავხედავ (ჯერ არ წამიკითხავს), რაც შეეხება ძველბერძნულ კულტურას (და არა ბერძნულს), რომელსაც არაფერი აქვს საერთო ახლანდელ ბერძნებთან, სხვისი რა გითხრათ და, მე ეჭვი მეპარება ელინებს რომ რამე ღირებული შეექმნათ, ისეთი უაზრო და უწესო ხალხი იყო (რაც, თავისთავად, დაბალი ინტელექტის მაჩვენებელია)...

მოკლედ, წავიკითხე რა ზღვა მასალა - ძველბერძნების ყოფა-ცხოვრების ამსახველი, სამწუხაროდ, მხოლოდ იმის თქმა შემიძლია, რომ რაც კი ამქვეყნად უზნეობა არსებობს ყველაფერი, ძირითადად, მაგათგან იღებს სათავეს, ცრუ-დემოკრატიიდან დაწყებული:

ისეთი ნამუსგარეცხილი ცრუპენტელები იყვნენ, რომ გაქანებული მონათმფლობელები დემოკრატიას ეძახდნენ უთავბოლო ლაქლაქს...

შესაბამისად, ვაი-დემოკრატი ელინები ლაქლაქის გარდა არაფერს აკეთებდნენ, ხოლო სხვადასხვა ქვეყნებიდან გატაცებულ-დამონებული ხალხი ჰქმნიდა კულტურას, რასაც ლაქლაქები ითვისებდნენ (ასე შემდეგ და ასე შემდეგ)...
* * *
P.S. ძველბერძნული და ძველი რომაული ცივილიზაცია - საერთო ცივილიზაციაა (ერთი სივრცეა)...

P.P.S. ამ ფორუმის (საერთოდ ფორუმების) არაფერი გამეგება, ამიტომ ხარვეზების გამო მომიტევეთ!

პლატონი იყო, არის და იქნება მთელი ცხოვრების საკვლევი თემა ჩემთვის. ჩემი ერთ-ერთი მასწავლებელია. მაგრამ სახელმწიფოს მოწყობის საკითხებში საერთოდ არ არის ჩემიანი, ბევრი რამე იმდროინდელი მდგომარეობით იყო განპირობებული მის ხედვებში სახელმწიფოს შესახებ.

ბოლო დროს კინიკოსებმა გადამქაჩეს თავისკენ და ასევე სტოიციზმი გახდა ჩემი. სტოიციზმი, რომელსაც უფრო რომაელი ავტორებით იცნობენ, მაგრამ რეალურად ათენიდან წამოვიდა.

ძველ საბერძნეთში ორ ადგილას ვისურვებდი ყოფნას და იქაური ატმოსფეროს განცდას:
1. ძველი ბერძნული გიმნასიუმები. დაწესებულებები, სადაც მამაკაცები ფიზიკურ ვარჯიშსა და ინტელექტუალურ განვითარებას ერთად გადიოდნენ. ათლეტიზმი და სულიერი განვითარება განუყოფელი რომ იყო.
2. დიონისური რიტუალები. წლების განმავლობაში, როცა მიჭირდა, ფსიქოთერაპიული მიზნებისთვის ბერძნულ მითოსს ვიშველიებდი მთელი მისი არქეტიპებითა და სიბრძნით. გამორჩეული იყო დიონისე, რომლის გზა ჩემთვის ყველაზე ახლო იყო და ამ ღვთაების განვითარების ხაზი გავიარე... და შემდეგ სხვა დანარჩენი ღმერთების არქეტიპებიც დავამუშავე ჩემში...

სულიერ განვითარებაში რას გულისხმობთ, მეძავების (ჰეტერების) კასტა რომ ჰყავდათ, მამათმავლობა, პედოფილია, ზოოფილია, ნეკროფილია (სიტყვების წარმოშობაც კი მათია) და ყოველგვარი ფილია, რომ სჭირდათ?!

მამრებს რომ მამრი თაყვანისმცემლები ჰყავდათ, რომლებიც მამაკაცს ღიად ეტრფოდნენ და საჯაროდ სიყვარულს უხსნიდნენ, რის გამოც შემდეგ მოტრფიალეებს განიკითხავდნენ, დასცინოდნენ და აბუჩად იგდებდნენ?!

რადგან უღირსობა ნებისმიერ საზოგადოებაში და ნებისმიერ ეპოქაში - უღირსობაა, ხოლო ღირსება ყველგან და ყოველთვის - ღირსებაა, შესაბამისად, უგვანობა ძველ-საბერძნეთშიც უგვანობა იყო, მაგრამ ერთობ გავრცელებულ-ფეხმოკიდებული უგვანობა იყო, რაც მათ სულიერ განუვითარებლობაზე მეტყველებს ისევე, როგორც ის, რომ უახლოვეს ნათესავებზე ქორწინდებოდნენ: ძმიშვილ-დისშილებზე, მშობლები შვილებზე და ღვიძლ დედამამიშვილებზე (პირუტყვებივით)...

თუმცა ამას პირუტყვიც არ სჩადის, მაგალითად, გულს როგორ ირევდნენ, რომ რაც შეიძლება მეტი ეჭამათ...