10კ გავლა კარგად მუშაობაა?
ზოგადადა აბკატკა როგორ გავატარო ცუდი კითხვაა, არასწორი კითხვაა რა. და რატომ:
- მარტო ვკლადიშის გამოცვლისას ძრავში თუ ღერძი არ გაჩარხულა, მინიმალური აბკატკა ჭირდება. პირველივე დაქოქვისას გაცხელდება თუ არა, უნდა გაიყვანო მანქანა და ერთი ორი მიჭერა მიაჭირო რომ ვკლადიში დაფიქსირდეს თავის საბოლოო მდგომარეობაში. (რედლაინამდე არა რა თხმა უნდა, პროსტა გაზი თუთქმის ბოლომდე და თორქის პიკის მოსვლამდე) ამის შემდეგ სავარაუდოდ 300 კმ წყნარი სვლით სიარული, თუმცა ძაან დაბალი აბაროტით არა, რომ საკმარისი ინერცია მახავიკიდან, წნევა და ზეთის ცირკულაცია იყოს ვკლადიშის ზედაპირზე და სიცხე გამოვიდეს ადვილად.
- კოლცოს მოსმა, თუ ცილინდრი გაჩAრხული არაა, საკმაოდ მალე ხდება (ოღონდ ჰონირება უნდა იყოს გაკეთებული ცილიდნრის კედლებზე). კოლცოები ძირითადად 2 ტიპისაა, მაღალი დაძაბულობის და სუსტი კოლცოები. თანამედროვე ძრავებს სიმძლავრის და ეკონომიურობის გაზრდის მიზნით სუსტი კოლცოები უყენია, რაც მოითხოვს აბკატკის პირველ 50 კილომეტრში განსაკUთრებულ ყურადღებას. იმისთვის რომ კოლცო კარგად მიეჭიროს ცილინდრს და მოჯდეს, საჭიროა წვის კამერაში დატვირთვის მომატება. ამიტომ გაზზე მიჭერა, რედლაინის ესე 70-80% მდე მიჭერა რამდენიმეჯერ საორიენტაციოდ მესამე სიჩქარეში გაზი ნახევარზე მეტზე, აბაროტის აკრეფვა, ემრე აშვება და ვაკუუმით გაგორება. ისევ ისევ ისევ ალბათ ერთი 10 ჯერ
მერე უფრო მეტად მიჭერა, ნახევარზე ემტზე აუცილებლად კიდევ ერთი 10 ჯერ იგივეს გამეორება ცოტა მეტი გაზით. ეს საშუალებას იძლევა კოლცო მაქნიმალურად მიეჭიროს ცილინდრს, და ვაკუუმისას გაგრილდეს, რადგან კოლცოს გადახურება გამოიწვევს ზედაპირის გადაწრთობას (სიტყვაზე როგორც ლაქები რჩება გადახურებულ მახავიკზე ან აპორნიზე), და გადაწრთობილ კოლცოს ვერასდროს ვეღარ მოსვავ ცილინდრზე, სულ ზეთს შეჭამს ძრავი, ექნება არც თუ ისე მაღალი კომპრესია.
- რაპრედვალის მოსმა მარტივი პროცედურაა, უნდა დაქოქო და ნახევარი საათი სადღაც 1500-2000 აბაროტზე ამუშაო ბოლიბდენის მაღალი შემცველობის ზეთზე.
ჩააქრო, გაგრილდეს, ისევ იგივე სავარაუდოდ 2 ჯერ ყოფნის რო გაიყვანო მანქანა.
-ყველაზე მეტი მოჯენა უნდა ახალ დგუშებს. სიტყვაზე ახალ გაჩარხულ ბლოკზე ახალი დგუშებით საორიენტაციოდ 3 000 მდეც კი ჭირდება გავლა. ასევე დგუშიდან მოდის ყველაზე მეტი სტრუჟკა. ამიტომ თუ ახლი პორშინები დააყენეთ: დაქოქვა, კარგი გაცხელება, ერთი წრის მორტყმა და ზეთის შეცვლა. მერე კიდე შეცვლა 100კმ ზე, მერე 500 ზე და ასე. რაც მეტს შეცვლი, მით უკეთესი.
-ცივი აბკატკის პლიუსი ისაა, რომ კოლცო არ ცხელდება, არ გადახურდება ისე მოაჯდება ცლინდრს და მაგრადაც მოაჯდება, მარა მერე გაცხელებული ცილინდრი და კოლცო რო ოდნავ მიკრონებში იცვლის ოვალობას? ეგეც გასარკვევია, მარა ზოგადად ეს აბკატკა ამგარი კარგი როჟაა ბაევოი მატორების მოსაჯენად, რომელსაც ბევრი რესურსი არ მოეთხოვება. საშაულებას გვაძლევს ადვილად და სწრაფად მოვსვათ კოლცო პორშინები.
-არის კიდევ აკატკა, როცა მაქანას ათრევენ ბუქსირზე, სიჭქარეში ჩაგდებულს. რავი, ვერაფერს ვიტყვი.....
სინთეტიკური ზეთი არ გამოიყენება პორშინების და კოლცოების აბკატკისთვის. მარტო ვკლადიშები კიბატონო.
ხოდა ახლა ეს ყველაფერი ერთად, როგორც ყოველთვის ხდება ხოლმე არის კომპრომისების ბუკეტი. და თვითონ მოიფიქროს პატრონია გადამწყობი თუ მატორისტი როგორ უნდა ქნას.
დაქოქვამდე წითლის ჩაქრობას არ უნდა დაველოდოთ, კრიტიკული მომენტია. ხელით უნდა ვატრიალოთ ძრავი ძაან დიდხანს, რომ ზეთია ვიდეს სისტემაში. მერე სვეჩების გარეშე ვატრიალოთ სტარტერით, სანამ წნევას არ დაიჭერს და მერე დავქოქოთ.
აპკატკის დაწყებამდე უნდა გაიზომოს :
ზეთის წნევა
კომპრესია ცილინდრში
ზაზორები კლაპნებზე
და აბკატკა მორჩა თუ არა, ამ პარამეტრების მხიედვითაც მიხვდებით.
ასე რომ ვინც დეტალების გამოკითხვის დარეშე გეტყვით რო ყველაზე მაგარი აბკატკა ესა და ესააო, ჩათვალე გატყუებს ან არ იცის
This post has been edited by bako on 19 Apr 2012, 18:09 
ე.წ. "აბკატკა" : ძველი მეთოდი vs ახალი მეთოდი
