Frankens†einრაც თემა გაიხსნა ვკითხულობ თუ რატომ არ გნდა წასვლა და ამერიკაში ცხოვრება

მემგონი მარტო მე არ გამიგა და ყველამ იცის უკვე კარგად რატომ ამბობ უარს

შენ შენი წეს-ჩვეულებები გაქვს მე ჩემი და დანარჩენებს ასევე თავიანთი.
მოკლედ მეგობარო, მეც კარგად ვარ თბილისში, შეძლება ძალიან კარგადაც, მაგრამ წასვლის მიზანი ყველასთვის ერთი არ არის ამერიკაში. ასაკს არ აქვს მნიშვნელობა, მთავარია მიზანს შეესაბამებოდეს და აკმაყოფილებდეს, მოხუცის მოსავლელად 20 წლის წავა თუ 60ის განსხვავება არ არის, მაგრამ არმანის სახლში დიდი სხვაობაა 20სა და 60ს შორის
არსებობს ადამიანების 2 კატეგორია რატომაც სურთ ამერიკაში წასვლა და დარჩენა, დარჩენაში ვგულისხმობ 5, 10, 15 ან სამუდამოდ.
1) არიან ადამიანები რომლებც თავისი თავის (ცოდნის, ფიზიკური მონაცემების, ტყუილის) რეალიზებას სრულად ვერ ახერხებენ საქართველოში და გაურბიანს ამ ქვეყანას, ვინაიდან ფქრობენ რომ ამერიკა მეტ სივრცეს ნიშნავს რაც სიმართლეა და იქ მეტს მიახწევენ, მაგრამ მიზანი ერთი აქვთ
ფული.ასეთი კატეგორიისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი მხოლოდ
ფულია და ყველაფერს გააკეთებენ მის მოსაპოველბლად, ყველა სამსახურზე თანახმა არიან იმ მომენტში, მაგრამ რათქმაუნდა უკეთესის პერსპექტივით.
ასეთი ადამიანების მთავარი მიზანია დააგროვონ რაც შეიძლება მეტი
ფული ათა შეიძინონ თბილისში სახლი, დაიწყონ ბზნესი და ზოგადად მოიყწონ კომფორტი სამომავლოდ. არის რათქმაუნდა გამონაკლისებიც, ზოგი ავადმყოფი შვლისთვის მიდის, ზოგი პრქით შვლის უკეთესი მომავლისთვის, ან დედის სნეულებისთვის, უამრავი მიზეზია, მაგრამ მთავარი მაინც
ფულია. 2) ასევე არსებობენ განსხვავებული ადამიანები მაგალითად
მე , მე მნდა ჩემი პროფესიული წინსვლისთვის ამერიკაში წასვლა, ვინდაიდან ვერ ვახერხებ სხვადასხვა მიზეზების გამო სასწავლო ვიზით გამგზავრებას, ვერ ვახერხებ ჩემ პროფესის პროფილით მომუშავე ამერიკული რომელიმე ფრმის დარწმუნებას რომ მე კარგი კადრი ვარ და მნდა მათთან ვმუშაო (სამუშაო ვიზა), იძულებული ვარ წავიდე და დავრჩე როგორც არალეგალი, ვიმუშაო რატა ვიშოვო რაც შეიძლება მეტი
ფული , ვინაიდან მჭირდება სამოძრაოდ, სამსახურის საშოვნელად ექსპერიმენებისთვის, კურსებისთვის, სამომავლოდ პირველადი საყოფაცხოვრებო ხარჯებისთვის, რათქმაუნდა საქართველოშიც გამოვაგზავნი პეროდულად თუ მექნება იქ ამის საშვალება. საბოლოოდ ჩემი წასვლის ფნალიც
ფულია. 
ძალიან ბევრ
ფულია ერთი პოსტისთვის

ყველაზე კარგი რაც არის, ეს ქვეყანა გაძლერებს, თავდაჯერებულს გხდის, ბოლომდე დამოუკიდებელი ხარ, სწავლობ რომ მხოლოდ შენ შეგიძლია შენი თავი გადაარჩინო, არავის იმედზე არ ხარ და იძულებული ხარ დინების საწინააღმდეგოდ მობრუნდე და ცხოვრებას უთხრა რომ შენც შეგიძლია. ან პრიქით შეიძლება ფსიქოლოგიურად სუსტ ადამიანს ბოლო მოუღოს სირთულეებმა, დანებდეს და ყოფილა შემთხვევები სუიციდისაც ამ დროს.
ერთი კარგი სურათი გავრცელდა ფეისბუქზე
"თუ ოდესმე საკუტარ შესაძლებლობებში ეჭვი შეგეპარება, გაიხსენე რომ ნარმანია 1,5 მილიონიანი ქალაქის მერია"
(მე ვიცნობ ნარმანიას და მართლაც რომ ძალიან დიდი მოტივაციაა ჩემთვს ამ სურათის წარწერა

)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
აქვე მინდა დავამატო,
ყველას პატვს გცემთ მხოლოდ იმისთვის, რომ გნდათ გაძლიერდეთ და რომ არავინ არ დაჯერდებით მშენებლობაზე მუშაობას, მოხუცის მოვლას და ასე შემდე. ყველაზე სასიხარულო ეს არის, რომ თქვენ საკუთარ თავს ეძებთ და ამასთან ერთად წარმატებისკენ მიილტვით. This post has been edited by JamesDorado on 26 Aug 2016, 00:59
- ყველაზე დიდი სათხოვარი იცით რა არის? როცა თავს ჩაქინდრავ და ეტყვი: "უფალოო, იყავნ ნება შენი...."
- თუ იმათ, მოსულთ, ჩვენი მიწის გულისთვის სიკვდილისა არ ეშინიათ, ჩვენ, ამ მიწის პატრონთ რად უნდა გვილაჩრდებოდეს გული?