მგონი ყველაზე უცნაური ფილმია მათ შორის, რაც კი მინახავს.
იმაზე უცნაურია, ვიდრე ველოდი.
ნამდვილად შთამბეჭდავი ნამუშევარია. წლის ფავორიტებში ნაღდად დაიმკვიდრა ადგილი.
ბევრ რაღაცაზე გამეცინა, ბევრ დიალოგზე ვიგორავე, მაგრამ საბოლოო ჯამში ფილმი დეპრესიული უფრო იყო, ვიდრე სახალისო.
დაახლოებით ლეფთოვერსის ყურებისას იქმნება ხოლმე ესეთი ტოტალური მარტოობის შეგრძნება, რაც ამ ფილმში შექმნა რეჟისორმა.
აბსურდი, იუმორი და ეს დეპრესიული გარემო ისეთ უცნაურ სინთეზს ბადებს, რომ გგონია რაღაც რეალური, ჟიზნენნი ელემენტებით გაჯერებულ სიურეალისტურ ისტორიას უყურებ. ინოვაცია მეგობრებო, ინოვაცია
ნუ პრინციპში ასეთი იქნებოდა სამყარო იმ შემთხვევაში, სიყვარული ფორმულირებამდე რომ იყოს დაყვანილი და საყვარელი ადამიანის პოვნას შიში/ვალდებულება რომ გაიძულებდეს.
საკაიფო ''მურმანის ეკალი'' დადეს ლეა სეიდუს სახით
ტიპი ფორევერ ელოუნის ხორცშესხმული ვარიანტი იყო. ფორევერ ელოუნის აპოთეოზს წარმოადგენდა
წლის ერთ-ერთი საუკეთესო ვილეინი დადეს
სლოუ მოუშენები ჰქონდათ რაღაც სასწაულად გაკეთებული. ძაან გემრიელად
თუ არ დამეზარა, მერე ავტვირთავ იუთუბზე.
ყველაზე მეტი აქცენტი მაინც მარტოობის და ორმხრივი სიყვარულის კონტრასტულობაზე იყო გაკეთებული, ნუ ერთს თავის მხრივ წარმოადგენდა ტყის ბანდა და მეორეს კიდევ - სასტუმრო. მესამე განსახილველ საგანს კიდევ სხვის ურთიერთობებში ცხვირის ჩამყოფი საზოგადოება წარმოადგენდა. მეოთხე თემას კიდევ ყალბი და ტყუილზე აგებული ურთიერთობები. ნუ ვინც ფიქრობთ რომ ამ თემებზე მეტად სხვა რაღაცებზე ჰქონდა ყურადღება გამახვილებული, დაწერეთ, ბაზარი არაა
ეს არის ფილმი მომეწონა, სადაც ყველაფერი მომეწონა.
ერთადერთი დასასრულის ავკარგიანობაზე შეიძლება დავა, დალშე კამფეტია.
ნუ, მართალია დასასრული მომწონს, მაგრამ მაინც ვაგინე რეჟისორს
მარტოხელების ცეკვა
ყავის შეთავაზების მომენტი (ძაან, ძააან
შავი მომენტია)
პეჩენია წაუღე-ს მერე ბაზარი
რავი რა, ყველა მომენტი კაკ მინიმუმ კარგი იყო.
დასაფლავების რეპეტიციის მომენტი იყო ძაან მძიმე...
ჩემი ორი საყვარელი საუნდიც გაჩითეს და უფრო მეტი დოზით დაიმსახურეს ჩემი სიმპატია.
The Lobster / ლობსტერი (2015), იორგოს ლანტიმოსის ფილმი
