მე მევასებოდა რონალდო, ძაან მაგრად, აი ძაან ძაან..
2004 წელს მაგის გამო ვბალეშიკობდი ევროზე მაგათ, საყურეებზე რომ ჰქონდა შემოხვეული თეთრი სკოჩი

სახლში სულ მაგაზე ვლაპარაკობდი

მერე არც ვიცოდი სად იყო
ხოდა ერთ დღესაც ტელევიზორში მანჩესტერის თამაში გადიოდა და იქ მოვკარი თვალი
აუ რამხელა ვიყვირე და როგორ გამიხარდა ვერც წარმოიდგენთ

დედა სახლს აპილასოსებდა და გაიგონა და გამოვარდა რა ხდებაო და მეთქი ის საყურეებიანი ბიჭი მანჩესტერში გადასულა, აწი ხშირად შევძლებ მაგის თამაშების ნახვასთქო
აი, როგორ მიყვარდა ვერც წარმოიდგენთ

მარა აი მანჩესტერმა რო ლიგა დადო, მაგ სეზონში გამიქრა ყველანაირი სიმპატია მაგის მიმართ
დაიწყო დაივები, 342234 გოლს რო გაიტანდა და ###სავით გასრიალდებოდა ბალახზე ვითომ ლიგის გადამწყვეტი გოლი ყოფილიყოს

რომაზე ხო იმენა ვგიჟდები, მარა 7-1 თამაშში, პირველი გოლი რო გაიტანა და გამოქცევით რო აღნიშნა, აი მანდ იყო უსაყვარლესი და მაშინ რომ ვინმეს ეთქვა რო ეს უსაყვარლესი ბიჭი ასეთ ###დ გადაიქცეოდა ძალიან მალე და ამდენ ნეგატივს მიმოაფრქვევდა ირგვლივ, ნაღდად არ დავუჯერებდი; ვინც არ უნდა ყოფილიყო.
მართლა როგორ მოახერხა რო ასეთ ###დ იქცა და ასე ფსკერზე დაეშვა
ამ დონის ათლეტია და ხელის დადებაზევე რო წაიპლაკება ძირს და ხელებს შლის
გული მერევა იმენა ტიპზე
შევუცი გამზრდელს