აგნოსტიკი ვარ

ზოგჯერ ჩახლართული სიტყვები სრულიად ზედმეტია...

მოდით ასე განვიხილოთ, პირველად თუ არ განიმარტა რა არის ღმერთი, მაშინ თეიზმზე და ათეიზმზე საუბარი ზედმეტია...

პანთეისტიც ღმერთის მორწმუნე გამოდის, რომელსაც მცირე საერთო აქვს თეიზმთან...

თუ ვიტყვით რომ ღმერთი არის პიროვნება(ინტელექტი რომელიც აზროვნებს) და არის ყოვლისშემძლე, ამის დამტკიცებას ვერასოდეს შევძლებთ, მითუმეტეს რომ მას ვერ ვხედავთ(ანუ მეცნიერულად) და ვერც რამეს დავამტკიცებთ პირადად ღმერთზე ფილოსოფიური აზროვნებით... მაგრამ თუ ჩვენ ამას განვიხილავთ ოიკონომიურად, ანუ მის ურთიერთობას სამყაროსთან, და რამდენად შეესაბამება სამყაროს შემქნელი, ეს ცალკე თემაა... ადამიანური ლოგიკით ღმერთის იდეა შეიძლება ითქვას ალოგიკურია, შეუმეცნებელია...

ღმერთის ქმნილება არის რეალობა რასაც ჩვენ აღვიქვამთ. ჩავთვალოთ რომ ასეა. მაგრამ ჩვენ ამ რეალობას ვერ აღვიქვამთ მთლიანად, არის რეალობა და არის მისი "გამოსხივება."(პლატონის ტერმინია) ანუ ვგულისხმობ იმას, რომ ჩვენ თვალებს გარკვეული რაოდენობის ფერის აღქმა შეუძლია, ისევე როგორც ჩვენს ყურებს და ენას(შესაბამის გრძნობების). ყველა არსება სხვადასხვანაირად აღიქვამს ამ რეალობას, თუმცა მცირე განსხვავებების მიუხედავად იგი მეტნაკლებად უმეტესობისთვის იგივეა...

არის ფიზიკური რეალობა, რაც ყოფიერებს და არის ადამიანების პირადი ცხოვრება, რაც ცვლილებას ექვემდებარება სურვილისამებრ. საკვირველია რომ სამყაროში ადამიანის სახით თავისუფალი ნება არსებობს... ოღOნდ ნება, რომელიც ვერ ცდება ჩვენი შესაძლებლობების ზღვარს...

ფროიდმა თავის დროზე თავისუფალ ნებას შეუტია ძალიან მაგრად, ამბობდა რომ ადამიანებს ფსიქიკური თავისუფლების ილუზია აქვთ, რომ ჩემი გადაწყვეტილება არა თავისუფალი ნების, არამედ ჩემში აღზრდის შედეგად ცამოყალიბებული სინდისის, და სხვადასხვა ასეთი ფაქტორების შედეგი იყო, რომლის "შეჯამება" არაცნობიერად ხდება და ჩვენამდე(ანუ ცნობიერებამდე) აღწევს ის რაც საჭიროა... ამაზე ბევრს არ გავაგრძელებ, თუმცა ადამიანი რომ სოციალური არსებაა ეს ცხადია და მისი არაცნობიერი ფიქრები, გადაწყვეტილებები რომ გარშემომყოფებზეა დამოკიდებული ეს ცხადია...

არის მეორე რამ, თუ არსებობს ღმერთი, ერევა თუ არა ჩვენს ცხოვრებაში? თუ არ ერევა, მაშ რაღატომ შეგვქმნა... თუ ერევა - სად ჩანს? იქნებ ბოროტია და არა კეთილი?

შეიძლება ითქვას, ჩემი გადმოსახედიდან, რომ არა ადამიანის ასეთი შემოქმედებითობა, აზროვნება და სწრაფვა სრულყოფილებისაკენ, მე ეხლაც სრული ათეისტი ვიქნებოდი...

ერთი ბერძენი ფილოსოფოსი ამბობდა: "ყველაფრის საზომი ადამიანია"-ო, რადგან ჯერჯერობით იგი ერთადერთი მოაზროვნე არსებაა სამყაროში, და მასში ცოცხლობს ღმერთიც, მასში ცოცხლობს ყველაფერი რასაც იგი ქმნის და აკეთებს...

ისე, ბუდისტები რომ არიან და სხვები, რომ ამბობენ რეინკარნაცია არსებობსო, კი მაგრამ ეგ ვინ მოაწყო? შეუძლებელია რეინკარნაცია ვინმეს ჩარევის შედეგად არ ხდებოდეს...

სულების თემა ცალკე თემაა საერთოდ...

ფროიდის ფრაზით დავასრულებ ჩემს ალბათ უდასკვნო მონოლოგს(ამაზე დასკვნა ისედაც შეუძლებელია):

"ადამიანებს მუდამ აფიქრებთ რომ აღარ იარსებებენ, მაგრამ იმაზე არასოდეს ფიქრობენ - რომ არ არსებობდნენ." - ზოგისთვის ეს შეიძლება სულების წინარე არსებობაზე დააფიქროს, ზოგიც უბრალოდ დააფიქროს.

ამ ეტაპზე დასვკნებისგან თავს შევიკავებ, ბევრი რამ მაქვს სასწავლი იმისთვის რომ ამაზე უფრო სერიოზულად ვიმსჯელო...

ესაა და ეს... იმედი მაქვს ბოლომდე წაიკითხეთ ჩემი ნაწერი.

This post has been edited by OtherguyL on 22 Oct 2009, 02:05

აააა!!!.... ესე იგი ჩემი კატა აგნოსტიკია....

ესე იგი ჩემიც.

DAVE_HELLFLAME
A-G-A-P-E

და მე საერთოდ არ მყავს კატა...

აგნოსტიკი ეს ისეთი ადამიანია რომელიც ტ..ს აძლევს ყველას))))) <- ეს უხეშად!
არაუხეშად კი ეს ისეთი ადამიანია რომელსაც ვერ გაურკვევია ასთმა აქვს თუ ორგაზმი))))

OtherguyL

+1


OFFTOPIC:

არადა ისე მიყვარს

მიმაჩნია რომ ამ საკითხში მართლები არიან

OtherguyL

ამას გვიმალავდნენ ?

აი თურმე რატომ

Taba

იცინე იცინე, ჰო გაგარინი მახსოვს კოსმოსში ავიდა პირველი, მაგრამ მთვარეზე არ დაუდგავს ფეხი, რაღაც ასე იყო...

მაგრამ სტყვებზე გამოკიდება და გაქილიკება რა იცით ხოლმე?

აგნოსტიკი უფრო სწორი ტერმინია ბევრი იმ ადამიანისთვის, ვინც თავს ათეისტს უწოდებს. რეალურად განსხვავება დიდი არაა ამ 2-ს შორის.
საინტერესო ისაა, რომ ზოგს ერთი ტერმინი აურჩევია - ზოგს მეორე, და თავი მეორეებზე უკეთესო გონიათ და დაჟინებით იცავენ თავის სიმართლეს : D

Internet_Contraband

ეს ერთი პროცენტი როგორ დათვალე ნეტა... საქმე იმაშია რომ არანაირი მონაცემები არ გვაქვს ალბათობის გამოსათვლელად.

This post has been edited by Pixel_misha on 27 Oct 2009, 21:08

და შენ ორივეზე უკეთესი "ხარ" ხო ?

შენი "არჩეული ტერმინი" რაა?

საერთოდ ყოველთვის ეგრეა, ყველას თავისი თავი გონია მართალი და უკეთესი

Dr-Rock

მე აგნოსტიკი უფრო მისაღები მგონია

ცხადია მაგრამ როცა 1 და იგივეს ამბობენ და ტერმინებზე კამათობენ ეგ ტეხავს

Pixel_misha

რა ალბათობა, რის პროცენტი, ეგ 1% არის ალეგორია და არა მათემატიკურად გამოთვლილი რიცხვი.

სხვებს:

"მგონიას" გარდა რაიმე არგუმენტი გაქვთ?

Internet_Contraband

საქმეც მაგაშია. ბევრი სხვა ვარაუდის ალბათობა შეგიძლია დათვალო (ცადო მაინც) - მაგალითად უცხოპლანტელების არსებობის შესახებ, ან იმ ჩინური ჩაიდნის შესახებ, მაგრამ ღმერთი სამყაროს გარეთაა.

თუ უშვებ ღმერთის არსებობის შესაძლებლობას, უაზრობაა ლაპარაკი იმაზე რომ აგნოსტიკები უფრო მეტად უშვებენ ამ შესაძლებლობას და ათეისტები ნაკლებად, პრინციპული განსხვავება მანდ არაა.

This post has been edited by Pixel_misha on 27 Oct 2009, 22:22

Pixel_misha

ჰო შეგიძლია დათვალო თუ გაგაჩნია მონაცემები, თუ არ გაგაჩნია, მაშინ ალეგორიად უნდა მიიღო, რაც მე ვთქვი და შენ შეგეშალა.

როგორ არაა

მაგალითად, მე განვალაგებ 1 - 10 შკალაზე, 1იანზე მორწმუნეს, 5 იანზე აგნოსტს და 10 იანზე სრულ ურწმუნოებას

ათეისტი მოხვდება 9 იანზე

აი ასე მარტივად.

თუკი შენ დაუშვებ რომ ღმერთის არსებობის ზუსტად იმხელა შანსია რამხელაც არ არსებობის - მოგიწევს კიდევ დაუშვა რომ სანტაკლაუსსაც ზუსტად იგივე შანსი აქვს და ნებისმიერ სხვა რამეს რასაც გამოიგონებ ზუუუუსტად იგივე შანსი აქვს.

ახლა შეადარე კიდევ და მიხვდები

Internet_Contraband

აგნოსტიციზმი არ ნიშნავს რომ 50%-ით ვარ დარწმუნებული არსებობაში - არამდე მხოლოდ იმას რომ ვუშვებ შესაძლებლობას.
ეგ შკალა ძალიან სუბიექტური იქნება. მე მაგალითად ვუშვებ ღმერთის არსებობის შესაძლებლობას, მაგრამ როგორ უნდა გამოვიცნო მაგ შკალაზე სად ვარ? არანაირი გათვლის გაკეთება არ შემიძლია. ემოციურ დონეზე- შეიძლება ზოგჯერ მეტად მეგონოს რომ ღმერთი არსებობს და ზოგჯერ ნაკლებად.
იქნებ მე სხვანაირი შინაგანი შკალა მაქ და რეალურად მე ვარ 9-ზე და შენ კი 5-ზე? არ არსებობს ობიექტური შკალა, თუ ვიტყვით რომ ღმერთის არსებობობა-არ არსებობაზე ობიექტური არგუმენტებით მსჯელობა არ შეგვიძლია.
ამას წინათ წავიკითხე რომ ალბათობის საშულებით განსაზღვრეს დაახლოებით რამდენი პლანეტაა სამყაროში რომლზეც დედამიწის მსგავსი გარემოა და შესაბამისად რა შანსია რომ სხვაგანაც იყოს სიცოცხლე. სხვა მეცინერმა შეიძლება სხვანაირად დათვალა და სხვა ალბათობა მიიღო - შესაბამისად სხვაგან იქნება უცხოპლანეტელების რწმენის შკალაზე. იგივეს შევძლებდით ღმერთზე, რომ გვქონდეს მონაცემები სხვა სამაყაროებზე, რომ ვიცოდეთ რომ 10-და 5 ღმერთის შექმნილია, ვიტყოდით რომ 50% შანსია ესეც ღმერთის შექმნილი იყოს. - მაგრამ ჩვენ ვართ ამ სამყაროში და გარეთ ვერ ვიხედებით.
ამიტომ ვამბობ რომ პრინციპული განსხვავება არაა.
იმედია გასაგებია ჩემი აზრი, უკეთესად ახსნა არ შემიძლია : |

This post has been edited by Pixel_misha on 28 Oct 2009, 02:17