anchoancho123მე კარგად გამიყუჩა ბუნებრივმა მეთოდებმა პიველი მშობიარობისას და იგივეს ვაპირებ ახლაც.
პირველ რიგში ის, რომ მარტო არ ვიყავი. ცუდად მახსოვს მარტო 2 მომენტი - გაკერვა და 20 წუთი ტკივილების დასაწყისში, როდესაც ქმარი წავიდა ფულის მოსატანად და მარტო დავრჩი. მას მერე რაც დაბრუნდა, უკვე აღარ მეშინოდა, არ ვიძაბებოდი და შესაბამისად ყელსაც გაუადვილდა გახსნა - ხელოვნურად არ ვაფერხებდი შიშისგან.
მეორე, რაც ძალიან მეხმარებოდა წელის მასაღი იყო. ყველა მოვლაზე ქმარი მიკეთებდა. ბოლოს მე ნაკერები, იმას თითები ტკიოდა
მესამე - სიარული, ბურთი და ჭინთვებისას სპეციალურ სკამზე ვერტიკალური პოზიცია.
მეოთხე - მშვიდი, ღრმა სუნთქვა, ხანგრძლივი ამოსუნთქვით და არანაირი თავის შეზღუდვა.
მეხუთე და ყველაზე მნიშვნელოვანი - ბავშვის შეგრძნება, რომელსაც დახმარება სჭირდება, რომ დაიბადოს და რომ ეს ტკივილი არ არის ჩვეულებრივი , ქსოვილის დაზიანების, ტკივილი . მეტიც, ნიშანია, რომ მალე შვილი უნდა ნახო
მოკლედ, მეანს და ბებია ქალს რომ არ მიექარათ და გაკერვა არ დამჭირვებოდა, ბედნიერი მშობიარობა მექნებოდა
ამჯერად არ ენდომებათ და ძალით ვამუშავებ. აღარ მინდა ნა-კე-რე-ბი!!!!!!!
* * *
წარმატებები, თუ ეს ის არის უკვე
· 
♥♥♥მომავალ მშობელთა კლუბი♥♥♥, წარმატებები საყვარელო ღიპუცებო:)
