შეფი დუმს
* * *
1965პირველი წრის შემდეგ მეოთხე ადგილს იყოფდნენ და
ატყდა ერთი ვაი-ვიში ... ცეესკასა და ვეფ-ის ხოტბის ფონზე
ბოლოს მაინც იოლად აიღეს ბრინჯაო,
გაბუტულმა გაზეთმა კი ტრადიციულად ლამის მიჩქმალა
* * *
გამოირკვა რომ ხელიდან გვეცლება კალათბურთი -
ქართული სპორტის სიამაყე, მისი ბრწყინვალე ტრადიცია
საქართველო საბჩოფა კალათბურთის მებაირახტრე იყო,
თბილისი კი - ჩემპიონთა მექა
გადახედეთ "დინამოს" წარმატებათა მრუდს
უკანასკნელი ხუთი წლის მანძილზე =
((( ჟენევაში ეტყობა არ გაგვიმარჯვნია = შიზოიდური სიმორცხვით )))
ეს არ იყო კრიზისის ხანა - უფრო მეტად კატასტროფის დასაწყისს მოასწავებდა
((( ენამ უყივლათ = მართლა დაიწყო 1970 წლიდან )))
ძველთაგანვე შევიყვარეთ კალათბურთი და გვიმძიმს ამ სიყვარულის დათმობა
გუნდის არცერთი წევრი არ იცავს ჯანმრთელობის იმ ელემენტარულ ნორმას,
რასაც დილის დაჭურვა ჰქვია
აბსოლუტურად ვერ ერკვევა დაცვაში, არ უვარგა გადაცემები
მხოლოდ დარბის და ხტება, და სარგებლობის მინიმუმიც კი არ მოაქვს გუნდისთვის
საჭიროა მხოლოდ, მას ეს ვასწავლოთ და მერე მოვთხოვოთ კიდეც
მზადება დაიწყეს დაახლოებით ასეთი პრინციპით - ვისაც როგორ ეხალისება
პერსპექტიულ ახალგაზრდობას გუნდისკენ მიმავალი გზები დახშული აქვს
საჭიროა კადრების რაციონალური განაწილება,
მეტი ჰარმონიულობა და კონტაქტი ჩვენი ქალაქის ორ წამყვან გუნდს შორის
((( ეტყობა, ბიჭებს ქარიშხალაში ერჩივნათ =
მინაშვილი და ლეჟავა კიდეც გადავიდნენ შემდეგ სეზონში )))
დინამოელებმა საქმით უნდა დაგვიმტკიცონ თავიანთი შნო და უნარი
@