ამაზე ჩემი ერთი ნაცნობი გამახსენდა, ყოველ წელს, მაისის წიგნების ფესტივალზე, ამ სტატუსს წერს ხოლმე:
| QUOTE |
| Есть такая привычка покупать книги и потом не читать их |
ჩემს მოკრძალებულ ბიბლიოთეკაში ზოგი წიგნი იმდენი წლის წინ მაქვს ნაყიდი და ჯერ არ წაკითხული რომ ყიდვის ზუსტი დრო თუ თარიღი აღარც მახსოვს.
მარტო მტვერს გავწმენდ, გავხსნი, შემთხვევით გვერდს წავიკითხავ, ვიფიქრებ, რომ საინტერესოა, ნამდვილად, ღირს წაკითხვა, მერე დავხურავ და ისევ თაროზე დავაბრუნებ, იმის იმედით, რომ როდისმე, აუცილებლად, წავიკითხავ.
ძირითადად, მსოფლიო კლასიკაზე მემართება ასე. ვუყურებ ათტომეულებს, ოცტომეულებს, ოცდაათტომეულობს და მსოფლიო კლასიკის 200ტომეულსაც კი და თავს პირობას ვაძლევ, რომ როდისმე მათთვისაც მოვიცლი.
როდისმე, სავარაუდოდ მაშინ, როდესაც სოლიდურ ასაკს მივუახლოვდები და ერთ ადგილას დიდხანს გაჩერება და სიძველისგან გაყვითლებული ფურცლების კითხვა ჩემთვის ყველაზე ღირებული და საინტერესო საქმე იქნება.
დავჯდები და წავიკითხავ.
ისე, ნეტა იმ ,,ფენომენს" რა ქვია, უკვე წაკითხულ წიგნს, რომ ყიდულობ ყველა იმ ენაზე რომელიც იცი?
ყველა წიგნს არ ეხება, რა თქმა უნდა.
ჩემს ბიბლიოთეკაში, საყვარელი წიგნების რამდენიმე ენაზე თარგმანი ყოველთვის მაქვს, ხოლმე.
ზოგჯერ იმ ენაზე თარგმნილსაც ვყიდულობ, რომელიც არ ვიცი, მაგრამ მინდა რომ ვიცოდე ან ვგეგმავ სწავლას.
თუ რომელიმე ავტორი ან კონკრეტული წიგნი მომეწონა, ყველაზე ჩემთვის ხელმისაწვდომ ენაზე მინდა წავიკითხო.
ბევრი ენა კი არ ვიცი, უბრალოდ, სხვადასხვა დროს წიგნის წაკითხვისას სხვადასხვა მომენტს ვიჭერ და სულ ეჭვი მეპარება, რამდენად მოახერხა მთარგმნელმა იმის გადმოცემა, რისი თქმაც ავტორს სურდა.
ან იქნებ, მთარგმნელმა მომატყუა რაღაც, ან მიაფუჩეჩა სადმე, ხომ უნდა გამოვიჭირო :) ან იქნებ ვინმემ თარგმნისას უფრო მაგრად დაწერა, ვიდრე ავტორს ჰქონდა ჩაფიქრებული.
)) 
) .მაგრამ ბუკინისტურ მაღაზიაში შემიძლია 3-4 საათი გავატარო წიგნების ქექვაში თან თუ დიდი ბუკინისტურია და საძებნელიც ბევრია ვაფშე კაიფში ვარ . თუმცა შოპინგი და ჩეულებრივ მაღაზიებში სიარული კატეგორიულად მეზიზღება