მართალიც არის
ახლა, მიშას ნებისმიერ ვარიანტში დასავლეთის ზეწოლით დიდხანს ვერ გააჩერებენ ციხეში და შეწყალებით იქნება თუ საზღვარგარეთ სამკურნალოდ გაშვებით მაქსიმუმ ერთი-ორ თვეში გამოვა ციხიდან. მეორეს მხრივ, ცხადზე ცხადად გამოჩნდა, რომ ბედნიერი ერი მშვენივრად გრძნობს ქაქში თავს და მიშას პირადი თავგანწირვის მაგალითმაც ვერ გამოაფხიზლა საღათას ძილიდან. ახლა, ასეთ მოცემულობაში ღირს თავის შეწირვა?
აკი ილიაც კოლექტიური ლუარსაბ თათქარიძეების ერის გამოღვიძების მოლოდინში მოკლეს - "ოხ, ღმერთო ჩემო! სულ ძილი, ძილი, როსღა გვეღირსოს ჩვენ გაღვიძება?!.