მაგარი ალბომი დადეს
წინა ალბომისგან განსხვავებული , შედარებით უფრო აგრესიული და ბნელი ვიდრე ბოლო ნამუშევარი, კაკრაზ ეგ აკლდა დიდი რაოდენობით იმ ვეშებს, ძალიან რბილი იყო ყველა და უჩვეული სატირიკონისთვის,მაგრამ არც იმ ალბომით ვყოფილვარ უკმაყოფილო.
აშკარაა სატირს სიმსივნის მერე გადაუტრიალდა თავში რაღაც
To Your Brethren In the Dark
Dissonant
ამ ორ ვეშს გამოვარჩევდი
პირველი შედარებით ნელ ტემპშია, მარა ლამაზი ლირიკა და ატმოსფერო აქვს
მეორეში რაღაც ძველებური სატირიკონია აი ვოლკანო და ნიუ დიაბოლიკალის მაფიებშია ინსტურმენტალი, მარა ვოკალი აღარაა მთლად ისეთი ღვარძლიანი.
ფროსტის დრამის პარტიებმა გაასწორა, ბოლო ალბომში ნაკლებად იყო წინა პლანზე წამოწეული(არც ყოფილა რამე ისეთი ვეში შედარებით ენერგიული ან რამე ) და ახლა ისევე იგრძნობაა ვინაა სამყაროს მბრძანებელი
მოკლედ საკაიფო ალბომია,როგოც ყველა ამათი ალბომი.