ზემოთ საუბრებიდან გამომდინარე
საჭიროა და აუცილებელი კაცმა იფიქროს ქალის ნაცვლად
ძალიან ბევრ სიტუაციაში და შემთხვევაში
და ქალს პლატფორმა შეუქმნას ყველანაირი, მორალური ვალდებულებაც კი არის ეს სამართლიანად და გულმოდგინეთ შეასრულოს.
მოკლედ..
ხშირად მამაკაცს მოეთხოვება ფიქრიც და თმენაც ქალის ნაცვლად
აქედან გამომდინარე > თითქმის ყოველთვის (ქალის დანაშაულშიც კაცია დამნაშავე),
აი თუ ქალმა ქმარს უღალატა, ან სამსახურის დამაქცევარ გარიგებაში შევიდა და ა.შ. წვრილმანები დემაგოგიაა...
მანდ კაცია დამნაშავე, რადგან უხეშად რომ ვთქვა, კაცმა აარჩია ის ქალი.. (პირიქით არჩევანში პასუხიმსგებლობა არ განიხილება გასაგები მიზეზებით)
დიდ ქალების ბაზრობაზე და თვითონ წაიყვანა სახლში, არავინ შეხტომია ასე ვთქვათ.
ძალიან დაჩაგრულები არიან კი ქალები
მაგრამ ეს არ ხდება იმის გამო რომ ძალადობით ართმევენ ამის უფლებას..
მათ ისევე კარგად არ შეუძლიათ მართვა და ლოგიკური გადაწყვეტლებების მიღება (შემოქმედებით დაწერილი რუტინის გარეშე) როგორც მამაკაცს.
ეს ასე რატომ არის არვიცი, მაგრამ შედეგზე ვსაუბრობ და არა მიზეზზე.
საშუალო სტატისტიკურ ანუ 90% ქალებზე და კაცების 90% ისთვის ბუნებრივი მდგომარეობა ასეთია შესაძლებლობების.
შედეგად დაჩაგრულია ქალი ყველანაირად....
ეკლესიაც როგორ ქვედა საფეხურზე წევს ქალს, მთავარი კაცია ეკლესიაშიც. შედეგით.. თორე მიზეზებზე აქ არ ვერ ვსაუბრობ.
აი რა
საჭიროებას უსვამს ხაზს ბიბლია: და ეს საჭიროება შემთხვევით არ არის, მიზეზები აქვს, და კანონზომიერებაა.
"
ცოლი, აღმსრულებელი ღვთის ნებისა, ისევე უნდა დაემორჩილოს ქმარს, როგორც ეკლესია ემორჩილება ქრისტეს.
ცოლნი თვისთა ქმართა დაემორჩილენით, ვითარცა უფალსა. რამეთუ ქმარი არს თავ ცოლისა, ვითარცა ქრისტე თავ არს ეკლესიისა, და იგი თავადი არს მაცხოვარი გუამისაი; არამედ ვითარცა ეკლესიაი დამორჩილებულ არს ქრისტესა, ეგრეცა ცოლნი თვისთა ქმართა ყოვლითა. ქმართა გიყუარდედ ცოლნი თვისნი, ვითარცა ქრისტემან შეიყუარა ეკლესიაი და თავი თვისი მისცა მისთვის, რაითა იგი წმიდა-ყოს, განწმიდა სიბნელითა მით წყლისაითა და სიტყვითა, რაითა წარუდგინოს თავადმან თავსა თვისსა დიდებულად კელესიაი, რაითა არა აქუნდეს მწინკულევანებაი არცა ნაოჭბრძვილისაი, არცა სხუაი რაი ესე-ვითარი, არამედ რაითა იყოს წმიდა და უბიწო. ესრეთ ჯერ-არს ქმართა ცოლთა თვისთა სიყუარული, ვითარცა ხორცთა თვისთაი, რამეთუ რომელსა უყუარდეს ცოლი თვისი, თავი თვისი უყუარს.'' ( ეფესელთა 5:22-28 )
ქრისტეს სიტყვები: ხოლო მე გეტყვი თქუენ, რამეთუ რომელმან განუტეოს ცოლი თვისი თვინიერ სიძვისა და სხვაი შეირთოს, იმრუშებს; და რომელმან განტევებული შეირთოს იგიცა მრუშობს (მთ. 19,9).პავლე მოციქულის სიტყვა: ქმართა გიყუარდედ ცოლნი თვისნი, ვითარცა ქრისტემან შეიყუარა ეკლესიაი და თავი თვისი მისცა მისთვის, რაითა იგი წმიდა-ყოს, განწმიდა საბაელითა მით წყლისაითა და სიტყვითა, ...ესრეთ ჯერ-არს ქმართა ცოლთა თვისთა სიყუარული, ვითარცა ხორცთა თვისთა (ეფეს. 5,25.26.28).
წმიდა მოციქული პავლე გვამცნობს ქრისტიანული ქორწინების ჭეშმარიტ არსს:
1. “დაემორჩილენით ურთიერთას შიშითა ქრისტესითა.
ცოლნი თვისთა ქმართა დაემორჩილენით, ვითარცა უფალსა. რამეთუ ქმარი არს თავ ცოლისა, ვითარცა ქრისტე თავ არს ეკლესიისა, და იგი თავადი არს მაცხოვარი გუამისაჲ.
2. არამედ ვითარცა ეკლესიაჲ დამორჩილებულ არს ქრისტესა, ეგრეთცა ცოლნი – თვისთა ქმართა ყოვლითა.3. ქმართა გიყუარდედ ცოლნი თვისნი, ვითარცა ქრისტემან შეიყუარა ეკლესიაჲ და თავი თვისი მისცა მისთჳს.
4. ამისთჳს დაუტეოს კაცმან მამაჲ თჳსი და დედაჲ თჳსი და შეეყოს ცოლსა თჳსსა და იყვნენ ორნივე იგი ერთ ჴორც.
აი, რას ბრძანებს მაცხოვარი მეუღლეთა შესახებ: “ვინც გაეყრება თავის ცოლს სიძვის მიზეზის გარეშე და სხვას შეირთავს, მრუშობს” (მათე, 19,9). ამიტომაც ადამიანებს სერიოზული დაფიქრება მართებთ ცხოვრების თანამგზავრის არჩევისას. სოლომონ ბრძენი გვასწავლის: “სახლი და დოვლათი მამის დანატოვარია, გონიერი დედაკაცი კი უფლისაგან არის” (იგავნი 19,14).
პს. აქ ავტორმა გასაგები მიზეზების გამო არ ჩაწერა სიტყვა "ადამიანებს"-ში "მამაკაცებს".
ქალი არჩევანში ხშირად ცდება (გასაგები მიზეზების გამო
) და შემდეგ თავის დადანაშაულებაც არუნდა,
რათქმაუნდა არც არიან დამნაშავე.. თავის არჩევანში
This post has been edited by SerIouS on 16 Dec 2017, 13:34