შეიძლება კიდეც, მაგრამ მეორე დღეს შენ თავად გაგიტყდება რა.. ეს არის... სარკეში საკუთაარ თავს ვერ შეხედავ..
დავწერ კიდევ ერთს..
ის პერიოდია როდესაც ტელეფონით განცნობა და რამე ხდებოდა...
გოგო გამეცნო ტელეფონით. შემთხვევით იყო ყველაფერი.. ერთი სიტყვით ნაკოლი არ ყოფილა..
ბოლოს დავითანხმე ეს გოგო შეხვედრაზე..
ერთ-ერთ სკოლოსთან გამოდიო მითხრა. (რა აზრიაქ, რომ ვთქვა რომელი სკოლა. მე ბათუმელი ვარ და ბათუმში ხდებოდა ეს ყველაფერი. აქ კი უმეტესობა თბილისელია..
)
ერთი სიტყვით ველოდები ამ გოგოს სკოლის ჭიშკართან. ორი გოგო გამოდი. ვფიქრობ ჩემთვის: "ნეტა მარჯვენა მხარეს, რომ არის ის გოგო იყოს, ვახ ნეტა მარჯვენა მხარეს, რომ არის ის გოგო იყოსო", მაგრამ ის გოგო მარცხონა მხარეს აღმოჩნდა..
არ შევიმჩნიე არაფერი. როგორც ნამდვილი ჯენტლმენი არ ვაგრძნობინე გოგოს არაფერი. მეთქი დავჯდეთ ვისაუბროთ. ვეხუმრებოდი, ამ გოგოს ვესაუბრებოდი რაღაცეებს ამ დროს ზარი დაირეკა გამოვარდენ ბავშვები და მე ჩემთვის ვაგრძელებ ამ გოგოსთან საუბარს. დავპანიჟე კაფეში, მაგრამ არ წამომყვა. აქ ვისაბროთო. იმორცხვა.. ესრთი სიტყვით ვსაუბრობთ და უცებ ვიღაც ტიპი, რომელიც მის ზურგს უკან იჯდა, წამოხდა და რაღაც უთხრა ამ გოგოს... მისი კლასელი იყო. ჩუმათ მოგვეპარა და საუბარს ისმენდა. რაღაც ცუდ სიტყვებში ცდილობდა ჩემს დაჭერას, მაგრამ არ გამოუვიდოდა არაფერი 2 მიზეზით. გოგო არ მოეწონა და მე ჯენტლმენივით მეჭირა თავი..
ამ გოგომაც რაღაც მიაძახა. დებილო გაეთრიეო. ამ ტიპმაც სიცილით გავიდა გვერდზე.. შემდეგ მოვიდა და სიგარეტი მომთხოვა. მოვაწევინე. გოგო გაიყვანა და კითხა ვინ არის ეს შენიო. იმან ნათესავიაო. მერე ჩემთან მოვიდა. ვინ არის ეს გოგო შენიო. ამას ვკითხე და ნათესავიაო მითხრა.. მეთქი ტყუილია, არ ვარ ნათესავი თქო..,
მერე ვიფიქრე, შარს ავარიდო თავი, მივაცილებ ამ გოგოს სახლამდე და წავალ მეც ჩემს გზაზე თქო..
გავაცილე ეს გოგო რომოდენიმე 30 მეტრი და ისევ ეს სასტავი შემხვდა. მიკრუგავდენ რა.. ერთმა მაჩუქე შენი სახელი ბრატ.
მეთქი რატო ინტერესდები? მეორემ წამომივარდა, როგორ ლაპარაკობ, ზრდლობის საკითხიაო.
მეთქი ზრდილობას ნუ ეხები ბიჯო. წავიდა კაჩავი, რამსავი, კისერზე ვენების დაბერვა და გვერდზე გავიდეთო. მეთქი მაცადე და გავიდეთ. გოგოსთან მივედი. ნერვიულობდა ძაან.. მეთქი დამშვიდდი. არაფერი იქნება. მედი შენ სახლში დაველაპარაკები და მეც წავალ სახლში თქო..
ერთი სიტყვით გავედით სადღაც სტროიკებში... ჩავჯდეთო მეუბნება. ჩავჯექით...
არა და ესენი 10 სული არიან სადღაც. სანამ იმ სტროიკებზე გადავედით სადღაც 6 სული დაემატა...
ერთი სიტყვით ჩავჯექით ყველამ და ერთმა ტიპმა დაიწყო ლაპარაკი.. მე თავიდან კი ვუსმენდი რამოდენიმე წამი, მაგრამ შემდეგ ჩემს ფიქრებში წავედი. მეთქი სად ვარ ეს.. რა მინდა აქ ბლიად. რის გამო ან ვის გამო?! გოგო არც მომწონს.
აგენს ვაცემიო აქ თავი.. თან მარტო ვიყავი.. რაღაც ჩემს ფიქრებში ვარ და უცებ ამ ტიპის ბოლო სიტყვამ გამომაფხიზლა.. ჩემსსგან პასუხს ელოდება. მიყურებს. მეც ვუყურებ. და სიჩუმეა სადღაც 2 - 3 წამი.
და უცებ მე ვამბობ: - მართალი ხარ ბრატ..
ეს ტიპი ჩემსგან წინააღმდეგობას ელოდა. მეთქი ბოდიში, არ უნდა მექნა მასე..
გაიგე ბიჯო. მეტი მასე არ გააკეთო.
ბაზარი არაა. მართალი ხარ.. მე ბოდიში ბიჭებო..
დაიბნა. არ ელოდა...
წავედი აბა მე.. კარგად ბიჭებო მეთქი და ისე წამოვედი იქედან, რომ არც დავბრუნებულვარ იქ რაზბოკებზე ძმაკაცებთან ერთად.....
მას მერე ის ტიპები არც მინახავს.. არც ის გოგო მინახავს.. სმს-ებს მწერდა, მაგრამ მე არ ვპასუხობდი. თუ კარტა გამოვცვალე არ მახსოვს ზუსტად..
This post has been edited by გალე on 19 Nov 2014, 03:53