როლანდის დედა #####ან სიუზენის გაწირვის გამო, შიმი მიხედავსო კარგად იქნებაო არადა ბიჭმა მომეშალა ნერვები რასაც ქვია. მერე ნიხვატკა მქონდა და ფილმს ვუყურე, ვიცოდი რომ ენით აღუწერელი *ლეობა იქნებოდა მაგრამ მაინც გადააჭარბა მოლოდინს და კიდევ უფრო მეტად მომეშალა ნერვები

ეხლა ინგლისურად ჩავუჯექი კალას მგლებს, ჯერჯერობით მიდის ლიწინით და აქამდე რატომ ველოდებოდი ქართულად თარგმნას აზრზე არ ვარ. სიუზენ

არა,კაი იყო,ოდრა რომ გონზე მოვა,ცოტა ამეტირა კიდეც

http://arilimag.ge/%E1%83%9B%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%90%E1%83%9C%E1%83%90-%E1%83%92%E1%83%98%E1%83%92%E1%83%98%E1%83%9C%E1%83%94%E1%83%98%E1%83%A8%E1%83%95%E1%83%98%E1%83%9A%E1%83%98-%E1%83%92%E1%83%A3%E1%83%A1/

აი ამაზე საზარელი და საშინელი რამე შეიძლება? კითხულობ ჯიგრულად წიგნს, ღიღინ-ღიღIნით და უცებ:

- მიყვარხარ, გეიჯ, - უთხრა ლუისმა. არა უშავდა, ახლა მათ მეტი აქ მაინც არავინ იყო. და გეიჯმაც, რომელსაც ორ თვეზე ნაკლები სიცოცხლე დარჩენოდა, მხიარულად გადაიკისკისა, - ფლანი დაფლინავს, მამიკო! ფლანი დაფლინავს!

ყოველ ჯერზე მანადგურებს

კუბოდან რომ გადმოუვარდებათ ბავშვი,ჩემი კაიიი,დავიწყე ახლიდან ამ რამდენიმე თვის წინ და აი უკვე გეიჯის სიკვდილთან გავჩერდი..

ედიზე დავწერე მე,პროსტა ის ბამბლერები იმიტო დავწერე რო,იჭი ხო გამოაგდეს და როგორ ბოზურად მოექცნენ,იჭის რო გამოაგდებ ,ისე იქამდე ჯერ არ მივსულვარ,მარა ყველაზე მტკივნეული ქათბერთთან და ალენთან ერთად იჭია,ედიმ,სუზანამ და ჯეიკმა ახალი ცხოვრება მიიღეს,როლანდი კიდე,როლანდი ხო ეგეთია რო სუ უნდა ეომა,თან უკვე ბუკი აქვს,ხოდა საწყალი ქათბერთი,ალენი და იჭი დარჩნენ ეგრე

His shirt, the no-color of rain or dust, was open at the throat, with a
rawhide thong dangling loosely in hand-punched eyelets. His hat was
gone. So was the horn he had once carried; gone for years, that horn,
spilled from the hand of a dying friend, and he missed them both.

აქ ვიგებთ, რომ როლანდს დაკარგული აქვს ქუდი და ბუკი. თან, უკვე კარგა ხანია.


Do you believe in an afterlife?” the gunslinger asked him as Brown
dropped three ears of hot corn onto his plate.
Brown nodded. “I think this is it.”

უდიდესი დუო: ბრაუნი და ზოლტანი <3



“I feel,” Sylvia Pittston said reflectively, “that I know almost everyone
in the Good Book personally. In the last five years I have worn out
three of ’em, precious though any book be in this ill world, and
uncountable numbers before that. I love the story, and I love the
players in that story. I have walked arm in arm in the lion’s den with
Daniel. I stood with David when he was tempted by Bathsheba as she
bathed at the pool. I have been in the fiery furnace with Shadrach,
Meschach, and Abednego. I slew two thousand with Samson when he
swung the jawbone, and was blinded with St. Paul on the road to
Damascus. I wept with Mary at Golgotha.”

აპოკალიპტური სილვია



“Tell me what you can remember,” he told Jake.
“It’s only a little. It doesn’t seem to make any sense anymore.”
“Tell me. Maybe I can pick up the sense.”
The boy thought about how to begin. He thought about it very
hard. “There was a place . . . the one before this one. A high place
with lots of rooms and a patio where you could look at tall buildings
and water. There was a statue that stood in the water.”
“A statue in the water?”
“Yes. A lady with a crown and a torch and . . . I think . . . a book.”
“Are you making this up?”

ჯეიკი იხსენებს თავისუფლების ქანდაკებას


Perhaps three
gallons flowed out of the pipe before the pump shut itself down with a
final click. It was a thing as alien to this place and time as true love,
and yet as concrete as a Judgment, a silent reminder of the time when
the world had not yet moved on. It probably ran on an atomic slug, as
there was no electricity within a thousand miles of here and even dry
batteries would have lost their charge long ago. It had been made by a
company called North Central Positronics. The gunslinger didn’t like
it

ნორს სენტრალ პოზიტრონიკსის (მგონი) პირველი გამოჩენა



One of Cort’s sayings
occurred to him: ’Ware the man who fakes a limp.




He hugged the kid and put a dry
kiss on his cheek, knowing that he loved him. Well, maybe that wasn’t
quite right. Maybe the truth was that he’d loved the kid from the first
moment he’d seen him (as he had Susan Delgado), and was only now
allowing himself to recognize the fact. For it was a fact.

ლავ <3


The boy’s face took on wonder. “You’re going to kill me. He killed
me the first time and you’re going to kill me this time. And I think you
know it.”

ჯეიკი რაღაცებს ხვდება..



The silhouette was gone, even the beat of his heart was gone as the
trestle settled further, beginning its final slow dance to the depths,
tearing loose, his hand finding the rocky, lighted lip of damnation;
and behind him, in the dreadful silence, the boy spoke from too far
beneath him.
“Go then. There are other worlds than these.”

ტირილი!



It was still night—whether the same or another, he had no immediate
way of knowing. He pushed himself up from where his demon spring
at the man in black had carried him and looked at the ironwood
where Walter o’ Dim (as some along Roland’s way had named him)
had been sitting. He was gone.

შავსამოსიანის სახელი (მანამდე ნათქვამია, რომ მან შთანთქა მარტენი და მარტენიც ვოლტეერია)



He had been able to resist the rabbit, but he could not resist this.
He opened the foil with eager fingers. There was fine crumbled
tobacco inside, and green leaves to wrap it in, amazingly moist. He
had not seen such tobacco for ten years.




Roland awoke by the ruins of the campfire to find himself ten years
older

ეს დაბერების მომენტი საერთოდ არ მახსოვდა



The gunslinger waited
for the time of the drawing and dreamed his long dreams of the Dark
Tower, to which he would someday come at dusk and approach,
winding his horn, to do some unimaginable final battle


დასასრული.


სამწუხაროდ, დამავიწყდა იმ მომენტის მონიშვნა სადაც ჯეი ჰუდია ნახსენები პირველად <3