კი სულ არაფერს ალბათ ისევ ჯოჯოხეთი ჯობია... იმით მაიმც იკაოფებ რომ შენი საყვარელი ხალხი იქ არ გაგეჩითება და თუ ვინმეს ვერ იტანდი შენს გვერდით ენძვრის..
მაგრამ წარმოუდგენლად მიმაჩნია როგორ შეიძლება სამოთხეში სულ ბედნიერი ვიყო თუ აღმოვაჩენ რომ 200 300 წელი გავიდა და ჩემი ახლობლები ჩემამდე არ მოვიდნენ...
ანუ ჯოჯოხეთშიც არის მუდმივი ბედნიერება
და სამოთხეშიც ტანჯვა
This post has been edited by da2cha on 2 Dec 2020, 22:33