წლებია უკვე სუიციდზე ვფიქრობ. მიტყდება კიდევაც ამაზე საუბარი რო ერთი ადგილი არ მაქვს ამის ჩასადენად.
თორემ დიდი ხანია უკვე დამღალა საკუთარმა თავმა.
იმიტო ვცოცხლობ რო თავს ვერ ვიკლავ. თორემ ისე მკვდარი ვარ უკვე დიდი ხანია.
სულიერად რო მოკვდება ადამიანი მერე უკვე ფიზიკური არსებობას დიდი აზრი არც აქვს.
გინდ ყოფილხარ, გინდა არა. ბოლომდე რო ვერ მიგყავს საქმე ეგ ტეხავს ძალიან.
თავმაყვარეობა და ღირსება რო მქონდეს აქამდე არ მოივიყვანდი ყველაფერს და მოვრჩებოდი.
მაგრამ ტრაკი რო არ გექნება მაგაშია მთელი უბედურება.