ხელოვნება სამხედრო თემაზე - თბილისის ფორუმი

ქრონიკულში გადაგვივიდა

გენიალური ლექსია. კოლაუ ნადირაძეს მეტი რომ არაფერი დაეწერა, ესეც ეყოფოდა.

მაგას ფული უნდა, ქართველი რეჟისორები კი როგორც კი ფულს იშოვიან, ან ქურდბაცაცებზე იღებენ ფილმებს, ან - ნარკომანებსა და ქუჩის დღეებზე: მეტზე, როგორც ჩანს, შეგნება არ ჰყოფნით.

მთავარი გამოგრჩათ. ჭამა და სექსი, მამაჩემის გერლფრენდი და მამმიდაჩემის ბოიფრენდი

მეც ეგრე ვთვლი გენიალურია

ფული არა ამხანაგო, მაგას მონდომება უნდა და სულშიც ეგ უნდა გიჯდეს, მაგრამ მასეთი აღვირახსნილი ფილმებით იშოვება ყველაზე მეტი ფინანსები და მაგათაც კიდიათ ის ჟანრი, რაზეც მე პირადად ვაფრენ "სამხედრო დრამა" ხოლო რაც შეეხება მუსიკას, ამოვიდა ყელში, იებზე, ვარდებზე, ვიღაც პიჟონისთვის ცრემლების ფრქვევაზე და უპასუხო სიყვარულზე ამდენი სიმღერა თუ მუსიკა, მთელი მსოფლიოში მეტი არაფერი ისმის, აქაიქა გაიჟღერებს თანამედროვე სამხედრო მუსიკებიც, მაგრამ მასში მეომრისა და ვაშკაცობის სულისკვეთებას ვერ ვგრძნობ, ტიპიური სამხედრო რობოტებისა და სულით მკვლელების უფროა.
ამ ბოლო დროს გერმანულ რუსული სამხედრო ჰიმნები და ლანცკნეხტებისა და კაზაკების ფოლკლორი ავიკვიატე და ვუსმენ გაბრუებამდე.

ჩაფხუტი როგორც ყველა ჩაფხუტი ფორმით არ განსხვავდება, ჩაფხუტის შალითაა სტრანნი.

თუ არ ვცდები მაგ რაღაცის სახელი ებრაულიდან ნათარგმანები არის ნძღრენი.

სნაიპერთა დასაბნევად აქვთ ეგ მეშოკი ჩაფხუტებზე დამაგრებული