არ იყო რომელიმე კონფესიის ტრადიციების მიმდევარი.
იყო ღრმად მორწმუნე ქრისტიანი. მისტიკოსი, ძალიან საინტერესო არის მისი პოეტური შემოქმედებაც, სადაც თავის უშუალო რელიგიურ გამოცდილებაზე მიუთითებს ფარულად. მისტიკოსია, ასევე ცნობილია, რომ ცხოვრების განმავლობაში ჰქონდა ხილვები, დაახლოებით ემანუელ სვედენბორგის მსგავსი. ეზოტერიკოსია, როგორც მხატვრობაში, ისე პოეზიაში გადმოსცემს და ხაზს უსვამს ობიექტის შინაგან ბუნებას, იმას, რასაც თავად განიცდის. ამიტომ არის ინდივიდუალისტი რელიგიური თვალსაზრისითაც. აქვს ასევე წინასწარმეტყველური ნაწერები...

პირამიდაც და რაც შეეხება ფარგალს, ის ჩანს ნიუტონის ხელშიც და ღმერთის, დემიურგის ხელშიც სამყაროს შექმნისას. ბლეიკთან ეს ფარგალი სიმბოლოა საზღვრის, შეზღუდულობის, დაკანონების. ფარგლით შემოქმედი ხაზავს გარკვეულ საზღვრებს, "ვინ საზღვარსა დაუსაზღვრებს". ხშირად ვარაუდობენ რომ ეს სურათი გნოსტიკოსთა დემიურგზე მიუთითებს, მის სიბნელეზე. ოღონდ ბლეიკთან "შემოქმედის სიბნელე, პირქუშობა" საკმაოდ რთული ცნებაა.

http://forum.ge/?showtopic=34241065&view=findpost&p=40832326

კი,მახსოვს,

მადლობა რომ გახსოვს,ზუსტად აქ გავავლე პარალელი,ფაქრგალი უფროა მაგრამ აქ ხომ სიმბოლიკაა, ფარგალიც კავშირშია პირამიდასთან.

ვერ მიგიხვდი,შეგიძლია უფრო კონკრეტულად ?

ჰო, ასევე მინიშნება მასონურ სიმბოლიკაზეც.

როდესაც ქრისტიანობა გამოჩნდა, პირველ საუკუნეშივე წარმოშობილი გნოსტიკური სწავლებების ნაწილი ხაზს უსვამდა, რომ ამ ხილული სამყაროს შემოქმედი, ძველი აღთქმის ღმერთი, რომელსაც ისინი უწოდებენ დემიურგს, არის "ცუდი" ღმერთი (აქ იკვეთება მატერიისადმი გნოსტიკოსების რთული დამოკიდებულება) და რომ იესო ქრისტე არის სხვა ზენა სფეროებიდან მოსული, რომელმაც სულიერი საწყისი უნდა გამოიხსნას მატერიის ტყვეობისგან, რომელიც დემიურგმა შექმნა... მართალია გნოსტიციზმი როგორც გაერთიანებები, მნიშვნელოვნად ჩრდილში წავიდა პირველი საუკუნეების მერე, მაგრამ მათი იდეები დღემდე შემორჩენილია. ბლეიკი იცნობდა ამ გადმოცემებსაც. ის არ იყო ტრადიციული საეკლესიო ხაზის მიმდევარი და სამყაროს შექმნის დახატვისას ღმერთს, დემიურგს ხელში ფარგალი დააჭერინა: ეს შებოჭვაა. ტყუილად არ აქვს შერჩეული ფონზე მუქი ფერი. ღმერთი, ძველი აღთქმის დემიურგი პირქუშია. აქ ორმაგი გაგებაა ბიბლიური ღმერთის: 1) ბიბლიური ღმერთი, როგორც მბოჭავი ძალა, რომლის წინააღმდეგაც გამოდის მეამბოხე ხელოვანი; 2) ილუზია ღმერთისა, რომელიც ძველი აღთქმის მიხედვით "ბნელია", ხოლო მისი სიბნელე კი ქარწყლდება იესოს პიროვნებაში, რომლის მხურვალე მორწმუნე იყო ბლეიკი, იესოს მეშვეობით ღმერთის სიბნელე იფანტება...

აქვე მოვიყვან შედარებას. რაინერ მარია რილკეს პოეზიაში არის ერთ-ერთი სიმბოლო - ხე. ეს რთული და მეტად საინტერესო სახეა მის შემოქმედებაში. ერთ ლექსში შემოქმედებითი სამყარო პოეტს უზარმაზარ ხედ აქვს წარმოდგენილი. ქვემოთ, სადაც სიღრმეა და ღმერთი, სადაც აბსოლუტური შემოქმედების ძალაა, იქ სიბნელეა. ამ ხეს კენწეროში ანგელოზები აგვირგვინებენ, აქ იწყება სინათლე, დროისა და წარმავლობის სფერო, სადაც ლუციფერი, დროის ღმერთი სუფევს, სინათლისკენ პირშექცეულ ანგელოზებს აღარც ახსოვთ, რომ ღმერთის ტოტებიდან ამოზრდილან და ბრწყინვალე ლუციფერისა უფრო სჯერათ.

"მათ აქ სინათლისა უფრო სწამთ, ვიდრე ღმერთის შავი ძალის".

ღმერთის სიბნელეში, სიშავესა და პირქუშობაში იმალება მისი ძალების სრული უმეცრება. ის დახურულია, და ბლეიკიც ასე ხურავს ამ შემოქმედებით ძალას. ზედაპირულად ის ბნელია, უარყოფითი, ხოლო სიღრმეში კი მისი ნათელი ჩანს, თუკი ჩავუღრმავდებით.

დანტეს ჯოჯოხეთია. საყვარლების ქარბუქი. წარმოდგენილი ჰყავს ჯოჯოხეთში მყოფი ცნობილი შეყვარებულები.

დადებით კონტექსტში ? ანუ სიმპათიით იყო განწყობილი მასონების მიმართ ?

ესეც ცოტა ბუნდოვანია, დადებით თუ უარყოფით კონტექსტში. თუმცა ბლეიკის ყველა საბოლოო კონტექსტი და აზრი არის დადებითი და ნათელი, უბრალოდ მისი გამოხატვაა ძალიან თავისებური, რაც არა ერთხელ გვაფიქრებს და გვაეჭვებს, "დადებითია" თუ "უარყოფითი"... მასონურ ორდენებთან მის კავშირზე არაფერი მსმენია, იყო თუ არა წევრი არ ვიცი. ალბათ არა. საერთოდ, დიდი თავგადაკლული წევრი რომელიმე ორგანიზაციის არც ყოფილა მგონი. არც სჭირდებოდა, ის ძალიან კარგად წვდებოდა იდეებს, რომელიც ამა თუ იმ გაერთიანებაში ტრიალებდა.
მასონი იყო თუ არა არ ვიცი, მაგრამ უდავოდ განიცადა მათი იდეების გავლენა. სიმპათიებიც ჩანს, ჩემი აზრით, იგრძნობა.

საინტერესო იქნებოდა იუნგის ანალიზი,იუნგი ხომ სიზმრების "მამაა" ?
Hermyon

მეც ავღნიშნე ზემოთ:

მეთოლოგიით ცოტა ძნელი იქნება.

მართალი ხარ. უბრალოდ ჩვენ იმ დროებაშ ვცხოვრობთ როცა ადამიანს დრო არ რჩება ფიქრისათვის.

რა თქმა უნდა სკეპტიკურად უნდა მიუდგე ასეთ საკითხებს. მით უმეტეს, ერთი ადამიანის მიერ ნანახიც კი, შემდეგ რომ აგიღწერს, სულ სხვანაირად ჟღერს, სანამ ჩვენ თვითონ არ ვნახავთ. აღარაფერს ვამბობ, ბლეიკის ხილვებს სხვა რომ მოისმენს, მერე კიდევ სხვა და ასე მონაყოლით ჩვენამდე მოსულ ამბავს აქ ფორუმზე რომ დავწერთ. სხვა საკითხია რა იწვევს ამ "ხილვებს", რა არის ეს სინამდვილეში და ა.შ. შეიძლება ითქვას, ყველას ჩვენს საკუთარ პიროვნებებში გვაქვს ამაზე პასუხი იმდენად,რამდენადაც ჩავუღრმავდებით საკითხს და საკუთარ თავს.

მეც ეგრე გავიგე.