| Printable Version of Topic
Click here to view this topic in its original format |
| თბილისის ფორუმი > ლიტერატურა > 21-ე საუკუნის შედევრები |
| Posted by: kaiser Soze 26 Feb 2019, 15:56 |
| 21 საუკუნეში ჩვენი ცხოვრება რევოლუციურად შეიცვალა. უდიდესი ცვლილებები მოხდა ტელეკომუნიკაციაბის კუთხით, წამოვიდა სოციალური ქსელების ეპოქა, როდესაც ჩვენი პიროვნების დუპლიკაცია მოხდა, face-to-face და ვირტუალ "სელფებად". ამ საუკუნემ მოგვიტანა სკაიპი, იუტუბი, ფეისბუქი, ჯიპიესი, აიფონი. გუგლმა იმდენად დიდი ადგილი დაიკავა ჩვენს ცნობიერებაში, რომ თითქმის ჩვენი მენტალური პროცესების ორგანული გარგძელებაა. პრაქტიკულად აღარაა განსხვავება, რაიმე სახის საჭირო ინფორმაციას გახიხსენებ თუ სწრაფად დაგუგლავ. (უფრო სწორად არის განსხვავება, გახსენებული ინფორმაცია დიდი შანსია უზუსტო იყოს, ამიტომ ჯობია მაინც დაგუგლო, ყოველი შემთხვევისთვის). დღეს ჯიბეში გვიდევს გაცილებით უფრო ძლიერი კომპიუტერები, ვიდრე მეოცე საუკუნეში მერხებზე გვედგა, რომელიც არის პორტალი, ფანჯარა, ინფორმაციის ზღვაში - rabbit hole რომელსაც wonderland-ში გადავყავართ, და ეს ვანდერლენდი გაცილებით საინტერესოა ვიდრე რეალური სამყარო - ბორხესის ახდენილი ფანტაზია - ბაბილონის უსასრულო ბიბლიოთეკა, სადაც ყოველ დღე საათობით ვიკარგებით (სმარტფონის უზერების ნახევარი საშუალოდ ცნობიერი დროის მესამედს სმარტფონის ეკრანზე მიშტერებული ატარებს). ასევე გაიშიფრა ადამიანის გენომი და იხვეწება გენების სეკვენსირების მეთოდები. ხელოვნურ ინტელექტზე კვლევები მიდის წინ და AI (სუსტი ვარიანტები) ჩვენი ყოველდღიური ცხოვრების ნაწილი გახდა. ცხოვრება შეიცვალა რადიკალურად. შეიცვალა ადამიანი. შეიცვალა კი ლიტერატურა? რა მოხდა ახალი 21-ე საუკუნემ ლიტერატურაში, გარდა იმისა რომ ამ პოსტების, ტვიტების, ფიდების, ჰედლაინების კითხვას მიაქვს დროის ის ნაწილი, რაც ადრე წიგნების კითხვას მიჰქონდა? მოდით ვიმსჯელოთ ლიტერატურ ტორენტებზე 21-ე საუკუნეში. მიმდინარეობებზე, ტრენდებზე, და რათქმაუნდა, ლიტერატურულ შედევრებზე. დავიწყებ: (თავს ვერ დავდებ რომ ყველა შედევრი 21-ე საუკუნის ლიტერატურისა წაკითხული მაქვს, პირიქით, ბლომადაა ისეთი წიგნი, რომელზეც გამიგია რომ მაგარია, მაგრამ ჯერ ვერ მოვიგდე ხელთ. ასევე ალბათ ბლომადაა ისეთი, რომელიც არც მსმენია. ამიტომ იმედი მაქვს ამ თემაში კარგი რჩევებსაც მოვისმენ). შედევრები, რაც წამიკითხამს: 1. 2666 - რობერტო ბოლანიო - რამდენადაც ვიცი არ არის ნათარგმნი ქართულად, მაგრამ ეს მონუმენტური, 900 გვერდიანი წიგნი შეგიწოვს უცნაურ, იდუმალ, სასტიკ მაგრამ საოცრად რეალურ სამყაროში. 2. თავისუფლება (Freedom) - ჯონათან ფრანზენი - თანამედროვე დისფუნქციური ამერიკული ოჯახის პორტრეტის თანამედროვე სამყარში. 3. კაფკა პლაჟზე - მურაკამი - მურაკამის მეტაფიზიკური ლაბირინთებს პირადად ჩემს ცხოვრებაში მაგიური რეალიზმის დოზა შემოაქვს. როცა მურაკამის ვკითხულობ, ყოველთვის ინტროსპექციულ და მედიტაციურ ტალღაზე ვარ ხოლმე. კაფკა მისი საუკეთესო რომანია "დასაქოქი ჩიტის" შემდეგ. სამწუხაროდ, 1Q84 იმედგაცრუება იყო (თუმცა მაინც ვისიამოვნე). 4. არასდროს არ გამიშვა ( Never Let Me Go) - კაზუო იშიგურო - პატარა, არამბიციური და თითქმის სრულყოფილი წიგნი, დიდი ემოციური იმპაქტით. 5. შესწორებები (Corrections) - ჯონათან ფრანზენი. ფრანზენის შედევრი, სტილისტიკურად უკეთესია "თავისუფლებაზე", მაგრამ თავისუფლებას ვაყენებ წინ თემატურად. 6. გზა - კორმაკ მაკარტი - პატარა წიგნი რომელიც ერთდროულად გლობალურ გათბობის საფრთხეებზეა გაფრთხილება და მამა-შვილობის ჰიმნი. არის კიდევ ერთი რომანი, რომელიც ჩვენთან ნაკლებ ცნობილია, რადგან არაა ნათარგმნი - დევიდ ფოსტერ უოლესის Infinite Jest - მიუხედავად იმისა რომ 1996 წელს გამოიცა, თემატურად არის 21-ე საუკუნის რომანი, რადგან წინასწარმეტყველურია გარკვეულ ასპექტებში, და დღეს მგონი უფრო აქტუალურია, ვიდრე 20 წლის წინ. 2000-ს მერე რომ გამოცემულიყო, პირველ ნომრად ამას დავაყენებდი სიაში. დანარჩენი 21-ე საუკუნის რომანები, რაც წამიკითხავს, არაა ღირსი რომ შედევრების სიაში დავაყენო. თუმცა არის რომანები რომლებიც არ წამიკითხავს, გამიგია რომ კარგია, და მინდა წაკითხვა: Brief Wondrous Life of Oscar Wao - Junot Diaz Blind Assassin - Margaret Atwood White Teeth - Zadie Smith Min Kmap - Karl Ove Knausgaard The Last Samurai - Hellen De Wit Your Face Tomorrow - Javier Marias თქვენც დაამატეთ წიგნები. პ.ს. საინტერესოა, ქართველებს რა გვაქვს ოცდამეერთე საუკუნეში. ("გზაზე ერთი კაცი მიდიოდა" არის ჩემი აზრით ყველა დროის უდიდესი ქართული რომანი და ქართული მეოცე საუკუნის მწერლობის მწვერვალი). აკა მორჩილაძის რაც წამიკითხავს, შედევრს ვერც ერთს ვერ ვუწოდებ. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 26 Feb 2019, 17:33 | ||||
| საინტერესო თემაა. უბრალოდ დაახლოებით 10 წუთია ვფიქრობ, თანამედროვე წიგნებიდან რომელს მივიჩნევდი შედევრად და გავიჭედე. სიტყვა ,,შედევრის" მიმართ ბევრი მოთხოვნა მაქვს, როგორც ჩანს. არაერთი კარგად დაწერილი თანამედროვე წიგნი წამიკითხავს, მაგრამ მათთვის ,,შედევრის" იარლიყი არ მემეტება. რატომღაც მგონია, რომ ,,შედევრები" საუკუნეებს უნდა უძლებდნენ, დროში გამოცდა სჭირდებათ. ისე, კი გამოვარჩევდი: კუტზეეს- სირცხვილს. ოსტერის- ილუზიების წიგნს.
 ბარნსიც მომწონს, მომენტებში, მომენტებში ბელეტრისტიკა მგონია. უელბეკის- პლატფორმაც. კიდევ გამახსენდება და დავწერ.
ამის წაკითხვას ვგეგმავ რამდენი ხანია. ქართულად ხომ არ არის და ვერც რუსულად ვნახე. სულ ესპანური ან ინგლისური ვერსიები მხვდება. |
| Posted by: kaiser Soze 26 Feb 2019, 18:52 | ||||
Heart_of_Darkness
კუტზე და ოსტერი არ მაქვს წაკითხული. ოსტერის 4321-ს აქებენ, და დამაინტერესა. უელბეკის პლატფორმა არ იყო ცუდი. მაგრამ შედევრს ვერ დავუძახებ. ის 6 რაც ჩამოვთვალე ჩემი აზრით შედევრია. ნუ კიდევ პამუკის "ჩემი სახელია წითელია" რომელიც ძალიან კარგი წიგნია, მაგრამ შედევრს ამასაც ვერ დავუძახებ. გაიმანის "ამერიკელი ღმერთები" ალბათ ჟანრის შედევრია, მაგრამ ჟანრული (მეორადი ხარისხის) ლიტერატურაა, ამიტომ არ შევიყვანე. Blind Assassin მიდევს თაროზე, უკვე წლებია. რატომღაც არ მქონდა მოტივაცია რომ წამეკითხა. ეხლა ბოლანიოს "ველური დეტექტივები" დავიწყე, და ამას რომ დავამთავრებ, მერე ავიღებ ატვუდს. 2666-ს რაც შეეხება, მანდ არის ერთი თვითრეფერენციული, გენიალური აბზაცი:
სწორედ მასეთი წიგნია 2666. დიდი, არასრულყოფილი, მაგრამ ტიტანურ თემებს შეჭიდებული, სისხლსა და ოფლში ამოსვრილი. როგორც ჩანს ბოლანიო ანგლოფონურ კულტურაში ეხლა ხდება პოპულარული, ნატაშა ვიმერის თარგმანების შემდეგ. ჩვენთან, და პოსტსაბჭოთა (სლავოფონურ) კულტურებში ჯერ ვერ შემოვიდა. კიდევ ერთი მწერალი, ჯონათან ფრანზენი, რომელსაც ვთვლი რომ ორი შედევრი აქვს უკვე რეზიუმეში, არაა აქეთ პოპულარული. მისი ბოლო წიგნი არის "სიწმინდე" (პურიტი), რომელიც ზუსტად თანამედროვეობას, ინტერნეტს და ინფორმაციის ეპოქას ეხება, საინტერესო პარალელებს ავლებს ფდრ-ის სტასის რეჟიმს და ინტერნეტ კულტურას შორის. საინტერესო წიგნია, მაგრამ შედევრი არაა. მურაკამის "კაფკა ნაპირზე" დავწერე რომ შედევრია ჩემი აზრით. მისი პოსტ კაფკა წიგნებიდან "უფერულ ცუკურო ტაზაკის" გამოვყოფდი, რომელიც ძალიან კარგი წიგნია. 1Q84-ზე დავწერე. ბოლანიოს ციტატისა არ იყოს, ეგეც დიდი, ამბიციური წიგნია, სადაც ცდილობს რთულ თემებს შეეჭიდოს, მაგრამ ნაკლები წარმატებით. სლავოფონობზე გამახსენდა, რუსებს ქონდათ უმაგრესი მე-19 საუკუნე, კარგი მეოცე საუკუნე, და 21-ე საუკუნეში ვინმე მწერალი თუ ყავთ, არც ვიცი. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 26 Feb 2019, 22:29 | ||||||||||||||||
ისე გაიყიდა ,,Ozon"-დან შეძენა ვერ მოვასწარი. ელ.ვერსია კი გადმოვწერე, მაგრამ 1000 გვერდს რა წაიკითხავს, ლეპტოპში 
ეგ უკვე პირადი სიმპატიების ამბავია. ასე მე მურაკამის ,,შედევრობაზე" მეღიმება.
ჟანრული ლიტ-რის არ მჯერა. ჩემთვის, როცა კარგი წიგნია, იქ არ აქვს მნიშვნელობა ჟანრს. IMHO, ლიტ-რა იმის ლიტ-რაა ჩარჩოები დაანგრიოს და არაჟანრულ მკითხველს წააკითხოს თავი. ზუსტად ასეთი წიგნია ,,ბრმა მკვლელი". ფენტეზის ელემენტებიც ურევია, თან ერთი შეხედვით ,,დამსკი რომანია" 
არადა, ერთ, მაქსიმუმ, ორ დღეში იკითხება.
იმის ფონზე, რომ ამის ელ.ვერსია ვერ ვიშოვე, ცოტა გამაღიზიანებელი teaser-ია
 იშვიათად თუ ვერ ვიპოვი რუნეტის უკიდეგანო სივრცეში სასურველ წიგნს. 
გული დამწყდა, რომ ოცელოტი აღარ პოსტავს. ეჭვი მაქვს, რომ მურაკამიზე ამ კომენტარს, უემოციოდ, არ გაატარებდა
მე რასაც ვაკვირდები, ძირითადად, საბჭოთა და პოსტსაბჭოთა გამოცდილებას უტრიალებენ, რაც, ჩემთვის, პრიმიტიულია, წინა საუკუნეების მეტრებთან შედარებით. |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 00:38 |
| 21-ე საუკუნე უელბეკის გარეშე ? არ მჯერა მე ეგეთი სიების. |
| Posted by: kaiser Soze 27 Feb 2019, 05:02 | ||||||
Heart_of_Darkness
: )) მურაკამი გენიოსია. რაც უნდა ის თქვას ოცელოტმა, სულ ფეხებზე მკიდია : )) თან ტიპს წიგნებზე აზრები უკვე მაშინ ქონდა ჩამოყალიბებული სანამ წაიკითხავდა. მურაკამისაც აქვს კაი სირობები დაწერილი, მაგალითად, ნორვეგიული ტყე. მაგრამ, მისი "დასაქოქი ჩიტი" არის ბოლო დეკადების ერთ ერთი საუკეთესო წიგნი. მსოფლიო ლიტერატურის შედევრი. შემდეგ აქვს ძალიან ძლიერი "კაფკა ნაპირზე", რომელსაც მე პირადად,შედევრად მივიჩნევ. "ჰარდ ბოილ ვანდერლენდი" საოცრად ორიგინალური და მაგიური წიგნი. ჩემთვის აქტიური მწერლებიდან დღეს ნო1-ია. (ბოლანიო აღარაა ცოცხალი, ცნობილი სიკვდილის მერე გახდა; უმბერტო ეკო შარშან მოკვდა, და, სიმართლე რომ ვთქვათ, 21-ე საუკუნეში დიდად ღირებული ვერაფერი დაწერა; ვარგას ლლიოსა ჩემი აზრით გაპიარებული სირია (ანუ კარგი მწერალი და ჟურნალისტი, მაგრამ შორს გენიიდან); დევიდ ფოსტერ უელესმა, ალბათ ახალი თაობის ერთ ერთმა ყველაზე ნიჭიერმა პროზაიკოსმა, თავი მოიკლა; მიშელ უელბეკზე ქვემოთ დავწერ; ორჰან პამუკი უდაოდ კარგია, მაგრამ არა გენიალურად კარგი; ფილიპ როტი ჩამქრალი ვულკანია 21-ე საუკუნეში, დონ დე ლილოსაც ათწლეულებია ძლიერი რომანი არ დაუწერია, ტომას პინჩომა ახლახანს დაწერა რამოდენიმე კარგი წიგნი, მაგრამ ძველი პინჩონი აღარაა, 80-ს გადაცილებულია; იშიგურო ბოლო ნობელიანტია, მაგრამ მისი რომანები გაცილებით სუსტი, ჩუმი და უპრეტენზიოა, ვიდრე მურაკამის მაგნუმ ოპუსები; ჯონათან ფრანზენი ჩემი ნო2 ფავორიტია, რომელსაც კიდევ ერთი შედევრი ნამდვილად აქვს ბაგაჟში, ატვუდი არ წამიკითხავს ჯერ, ალის მუნროზე მხოლოდ ის შემიძლია ვთქვა რომ მეტნაკლებად საინტერესო, და ცხოვრებისეულად ტრაგიკული მოთხრობები აქვს, თუმცა ჩეხოვი ვერასდროს გახდება). თუ იმას ჩივი რომ მურაკამი მარტივი ენით წერს, მაშინ ისიც გაითვალისწინე რომ მარტო არაა ამ კომპანიაში, (იგივე უელბეკი, ან გინდაც ლიოსა, ან იშიგურო, ან ალის მუნროც მარტივი ენით წერენ). ზოგადად, ხელოვნურად ჩახუჭუჭებული ენის მოყვარული არა ვარ (სიტყვაზე, აპდაიკი ნერვებს მიშლის). "გრძელი სიტყვა მოკლედ ითქმის, შაირია ამად კარგი" - უკეთეს ლიტერატურულ კრიტიკას ვერავენ გეტყვის დღესაც. მე ვთვლი რომ მესი არის ფეხბურთის ღმერთი, ყველა დროის უდიდესი, გენია. მისი გენიალურობა სიმარტივეშია. მისი დრიბლინგები, დაცვის გამჭრელი პასები, ტექტნიკურად ურთულესია და ძალიან ეფექტური სანახავია, მაგრამ ამავე დროს გენიალურად მარტივია. ზედმეტ მოძრაობას არ აკეთებს, მხოლოდ იმას, რაც საჭიროა. ანალოგიურად პრუსტი, რომელიც ითვლება რთულად წასაკით მწერლად, და სამართლიანადაც. მაგრამ მისი პროზა გენიალურია და იმდენად მარტივია რამდენადაც ნატურალური ენა ამის საშუალებას აძლევს. უბრალოდ პრუსტი აღწერ არამარტო ჩამოყალიბებულ გრძნობებს, არამედ ნახევარგრძნობებს, ეჭვებს, აფექტბს, პრაქტიკულად თითეული ნეირონის გასროლას ტვინში, ამიტომ მისი პროზა რთულდება, რადგან ის რისი აღწერაც და ფურცელზე გადატანაც უნდა, ნატურალური ენის საზღვრებზეა და შეუძლებელია მარტივად, ერთი სიტყვით გადმოსცე. ისევე როგორც შეუძლებელია მარტივად ხუთ ტოპ დამცველს აუარო გვერდი ფეხბურთში. მურაკამის გენიალურობა ჩემთვის მის მრავალშრიან სიუჟეტშია, მეტაფიზიკურ ხლართებში, რომელსაც რეალობას აქსოვს, და რომელიც რაღაც მაგიურად შენზეც გადმოდის, როცა მურაკამის კითხულობ. ყავას სხვა გემო აქვს. დილას სხვა ეშხი. წვრილმანებს ამჩნევ შენს ირგვლივ, რასაც აქამდე არ აქცევდი ყურადღებას. ცოტა უცნაურად ჟღერს, მაგრამ თითქოს მურაკამი დროებით თავისი ეგოს "მეპპინგს" აკეთებს შენს ეგოში, როცა მის წიგნებს კითხულობ. (მსგავსი შეგრძნება მქონდა ასევე პრუსტის კითხვის დროს). თუ ოცელოტი ან ვინმე სხვა, იტყვის რომ "დასაქოქი ჩიტი" ან "კაფკა" სირობაა, მისი აზრი მაგრად მკიდია, რადგან ლიტერატურის აზრზე არაა.
წიგნის წაკითხვის მოტივაცია და განწყობა არაა დამოკიდებული ჩემთვის წიგნის სიმარტივეზე და სისქეზე. წიგნი მინდება, როგორც ქალი. კონკრეტულად და არა ზოგადად. ინტელექტუალური სტიმულაცია რაღაცით გავს სექსუალურ სტიმულაციას. ვნებით ვკითხულობ. თუ წიგნი არ მიზიდავს ინტელექტუალურად, მისი წაკითხვა ჩემთვის ისევე რთული და მოსაწყენია როგორც სექსი ქალთან, რომელიც არ მიზიდავს სექსუალურად. სასურველი ქალისთვის კიდევ ძალიან ბევრს დავთმობ და დრაკონებს შევერკინები. ჩემთვის უფრო მარტივია ორჯერ წავიკითხო სრული "დაკარგულის დროის ძიება", ვიდრე "თვაილაითის" ერთი ტომი. senpai
მეგობარო, ჩემ სიას ობიექტურობის პრეტენზია არა აქვს. ეგაა სუბიექტური მოსაზრება, თუ რომელი ჩემს მიერ წაკითხული 21-ე საუკუნეში დაწერილი რომანები არის შედევრები. შენი სია ჩამოწერე და შეიყვანე უელბეკი. ჩემთვის უელბეკი, რომელსაც ვიცნობ "ელემენტარული ნაწილაკებიდან" და "პლატფორმიდან" (ორივე წლების წინ, ალბათი მინიმუმ 10 წლის წინ, წავიკითხე), არის საინტერესო მაგრამ არა განსაკუთრებული მწერალი. მიზანტროპი გარკვეული ლიტერატურული ნიჭით, რომელმაც სოციალური კრიტიკის ნიშა დაიჭირა ლიტერატურაში, დასავლური ცივილიზაციის ჰედონისტური იმპულსებს (60-იანების სექსუალური რევოლუციის მემკვიდრეობა) უპირისპირებს მიგრაციასა და მუსლიმური ფუნდამენტალიზმის საფრთხე და ცივილიზაციის დასასრულს წინასწარმეტყველბეს. ამ ყველაფერში თან თავის პიროვნულ სექსუალურ ფრუსტრაციას აქსოვს, რაც მის რომანებს გარკვეული სინამდვილის შეგრძნებას აძლევს. ჩემს პანთეონში უელბეკის ადგილი არ არის, თუ შენსაშია, მაშინ სხვებიც ჩამოწერე ; ) |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 10:51 |
| kaiser Soze ეხლანდელი გადმოსახედიდან არც ერთ ჩემს მიერ წაკითხულ 21-ე საუკუნის ნაწარმოებს არ აქვს სიძლიერე, რომ იწოდებოდეს შედევრი ჩემ თვალში. (გინდა სუბიექტურად, გინდა ობიექტურად) თუმცა მაღალ შეფასებას იმსახურებს: უელბეკი, კუტზეე, ოსტერი, მურაკამი. შედარებით ნაკლებს: ეტვუდი, საფონი, როთი, ლიოსა, ტარტი, ივანოვი, სეტერფილდი (ეხლა რაც მახსენდება ესენია) Heart_of_Darkness მურაკამიზე კამათობ და მაკარტიზე ხმას არ იღებ |
| Posted by: vaho 27 Feb 2019, 10:54 | ||
| ასე რა, ძლივს ერთი კაი თემა გაიხსნა. ბოლანიო საერთოდ არ გამეგო და ახლა მოვძებნი სადმე. თუმცა 21-ე საუკუნის ლიტერატურა წინა ორის აჩრდილია მხოლოდ, ჯერჯერობით კრიზისია მაგარი, ველბეკის და მურაკამის შედევრობის რა გითხრათ... * * *
ეს რომელი ივანოვია? რუსებიდან დღეს საროკინს არა უშავს... |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 20:22 | ||||||||||
kaiser Soze
,,კაფკა პლაჟზე" მაქვს წაკითხული და რას ხედავ მანდ გენიალურს ვერ ვხვდები. თევზები ციდან რომ ცვივა, კატის ოცნებები თინუსზე რომ არის აღწერილი.. მამა, საერთოდ, მაგრად კვდება. მაგის შემდეგ წიგნის დახურვა მომინდა, იმდენად უაზრობაში გადავიდა. მაგიური რეალიზმის შემდეგ, მსგავსი აღწერები, ძალიან დიდი პრიმიტივია, ჩემთვის. მურაკამის კი არ ვერჩი, სასიამოვნოდ წასაკითხი, დროის მოსაკლავი წიგნების ავტორია, მგზავრობისას რომ წავიკითხავ და მერე დიდხანს არ მომიწევს სიუჟეტზე ფიქრი. პოპულარული რატომაც არის ეგეც გასაგებია. ტვინისბურღვა ლიტ-რის მკითხველთა რაოდენობა, თანამედროვე სამყაროში, გეომეტრიული პროგრესიით მცირდება, ყველას ,,რამე ლაითი" უნდა, თან ისეთი ლაითი რომ არ გაუტყდეთ ნაცნობებთან ხსენება, აი, ,,ფილოსოფია, ჯაზი და მცირეოდენი ეროტიკა" რომ ერიოს. ასეთ წიგნებს წერს მურაკამი და კარგადაც ეყიდება. უბრალოდ, შედევრად ვერასდროს აღვიქვამ.
 პინჩონი მოგწონდეს და ეკოს ღირებული არაფერი დაუწერიაო.
მურაკამით შეფასებული ,,ლიტერატურის აზრზე ყოფნა" როგორც ასეთი  ჰოი, ღმერთებო ეს რა ეკლექტური საუკუნეა
,,ლოტ 49"-ზე უარესი, მგონი, არაფერი წამიკითხავს, არადა,ეგეთი უაზრო წიგნი, მეორე არ მახსოვს. senpai
წაკითხული არ მაქვს და იმიტომ ფრენზენზეც არაფერს ვამბობ... |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 20:33 | ||||
vaho
ალექსეი ივანოვი, პიზდეც რაღაცეებზე წერს. Географ глобус пропил განსაკუთრებით. Heart_of_Darkness მუკარამის ხელი სიხარულო  ჩიტის ქრონიკები წაიკითხე ჯერ და მერე ვილაპარაკოთ რამდენად დიდია 
ძალიან გთხოვ წაიკითხე რა.  |
| Posted by: kaiser Soze 27 Feb 2019, 20:40 | ||
ეკო ჩემი ერთ ერთი უსაყვარლესი მწერალია. (პინჩონის დედაც ვატირე სადაც ეკოა). ორი რომანის გამო: ფუკოს ქანქარა და ვარდის სახელი. ორივეს შედევრად ვთვლი. ორივე მეოცე საუკუნეშია დაწერილი (80-იანებში). სხვა ეკოსი რაც წავიკითხე, არ იყო ცუდი, მაგრამ იმ ორთან შედარებით სუსტი იყო. სამწუხაროდ ამაოდ ველოდი მორიგ ძლიერ რომანს ეკოსგან.. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 21:05 | ||||
kaiser Soze
ამ კომენტრის შემდეგ შვებით ამოვისუნთქე ძალიან სპეციფიკური მწერალია,კონკრეტულ მახასიათებლებს უნდა ატარებდე, როგორც მკითხველი, რომ დაუმუღამო.senpai
მინდოდა წაკითხვა, მაგრამ 800გვერდამდე ავიდა, ჩემს რიდერში, თვალებს გავიფუჭებ. მურაკამის ,,სპილოს გაუჩინარება" წავიკითხე ბოლოს, მოთხრობების კრებულად იყო ჩაფიქრებული, ისეთი ბანალური ამბები იყო, ვფიქრობდი, ამაზე წერა რატომ უნდა მოგინდეს-მეთქი. ჰოდა, რავიცი. იმ კრებულის შემდეგ მურაკამის 800გვერდიანი წიგნის, ლეპტოპში, წაკითხვაზე არ მიმდის გული. kaiser Soze, senpai თქვენი ხათრით ამას წავიკითხავ, პატარაა. » სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ « თუ ძალიან ცუდად მომეჩვენა, დაუნდობელი ვიქნები |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 21:16 | ||
| Heart_of_Darkness ნუ ადარებ მოთხრობების კრებულს მაგ რომანს და ძალით კრიტიკულადაც ნუ წაიკითხავ (შემჩნეული მყავხარ ეგეთ მიდგომებში  )უბრალოდ ის მიკვირს ხოლმე რომ ვინ გირჩევს ეგეთი რაღაცეების კითხვას, ან სად ნახულობ, ან სურვილი რატომ გიჩნდება უხსენებელი კრებულის წაკითხვის (წინაზეც გელაშვილზე რომ დაიწყე რაღაც უსახელო მოზარდების საკითხავით. )
მე ვეღარ ვაცამტვერებ წიგნებს, აღარაა ჩემი სტილი. თუმცა ტოპ ყველაზე ცუდი წიგნების 50-ეულში შევიყვანდი უეჭველი. რომ არ გადავუხვიოთ თემას, ეს წიგნი დავასახელოთ ამ პოსტში.  |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 21:41 | ||||||||
senpai
მურაკამის 3.5წიგნი მაქვს წაკითხული და ზოგადი განწყობის მიხედვით ვმსჯელობ. წიგნად თუ ვიშოვე, წავიკითხავ.
 ,,ბინდიც" კი არ მაქვს ,,ძალით კრიტიკულად" წაკითხული, არადა იმსახურებდა. ლოიალურობის განსახიერება ვარ, ზოგადად
საქმეც მაგაშია რომ არავინ მირჩევს(რომც მირჩიონ, მაინც) და რაც შემხვდება იმას ვკითხულობ.
ეგ მოზარდების საკითხავი, ,,ამბრნი, უმბრნი, არაბთან" ერთად გელაშვილის ტოპებშია, მისი წიგნებზე მოთხოვნით თუ ვიმსჯელებთ. ,,სარკის ნატეხების ელ.ვერსია სად ვიშოვო"- კომენტარი ჯერ არ შემხვედრია P.S. ვინმემ ბოლანოს ელ.ვერსია მაშოვნინეთ, რუსულ ენაზე. |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 21:58 | ||||
Heart_of_Darkness
ხოდა იკითხე რჩევა, რეკომენდაცია. ამით დაზოგავ დროს, ნერვებს, წარმოდგენაც უკეთესი შეგექმნება და ნაკლებად დაზარალდება შენი ფაქიზი ლიტ.სული (თან ეგეთ შედარებებსაც აღარ გააკეთებ  )
ადვილად წასაკითხი არაა ალბათ და ამიტომ. ============================================  |
| Posted by: Ezekia 27 Feb 2019, 22:09 |
| senpai, შანტარამის გაგრძელება როგორია? რამდენი ხანია, მიდევს და ვერ მივაღწიე. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 22:26 | ||
რჩევების მიმართ დიდი იმედგაცრუება მაქვს ხოლმე, როცა რაღაცას ახასიათებენ როგორც ძალიან კარგს და მე რეალურად არ მომეწონება. ამიტომ მირჩევნია, თავად შევარჩიო და თუ არ მომეწონა, მერე არც იმას ვიფიქრებ, ,,ახლა ამას ეს რატომ მოეწონა-მეთქი". რამის წაკითხვას რომ არ მირჩევენ კიდე, იმის წაკითხვის ინტერესი უფრო მიჩნდება. იქნებ, ის ვისაც წიგნი არ მოეწონა, მიკერძოებული იყო შეფასებაში და მე არ ვეთანხმები. ძალიან ცოტაა იმ ადამიანთა რიცხვი, ვინც რამეს მირჩევს და მომეწონება  თითებზე ჩამოსათვლელიც კი. |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 22:36 |
| Ezekia მგონი იმედგაცრუებული დარჩები. თუმცა წაიკითხე და თავად შეაფასე. Heart_of_Darkness ვიცოდი რომ მაგას დამიწერდი, შენ თუ არ გენანება დაკარგული დრო მაგ "გამოცდილების" მიღების სანაცვლოდ, დაე იყოს ეგრე. ===============================================  |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 22:48 |
| senpai ok, მაშინ ისეთი 10 წიგნი ჩამომიწერე, რომელთა წაკითხვის შემდეგ დაკარგული დროის სევდა არ შემახსენებს თავს. მარტის წასაკითხებს მოვამზადებ. |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 23:00 |
| Heart_of_Darkness ნწ, შენ ის თქვი რომელი უცნობი მწერალი გაინტერესებს და მე გეტყვი მისი რომელი ნაწარმოების წაკითხვა ღირს. (თუ მეც მომწონს და თუ წაკითხული მაქვს საერთოდ) პ.ს. რა მაგარია კიდევ ესე აქტიურად რომ კითხულობ, მართლა მშურს. ნეტა მეც მქონდეს ეგ მოტივაცია რომ წინასწარ გავამზადო შემდეგი თვისთვის რას წავიკითხავ. მაგრად ჩამოვრჩი. ========================================  |
| Posted by: Ezekia 27 Feb 2019, 23:04 |
| მოგეწონა ტარტი? ტოპებში გყავს? senpai რატო გეკითხები, იცი? ყველა არ ვიცი და არ წამიკითხავს აქ ჩამოთვლილთაგან, მაგრამ რაც ვიცი, რავი, შედევრებია მეთქი არ მიფიქრია და..... თავიდან წავიკითხო და დავფიქრდე? )) (ეს ფრჩხილები უბრალოდ ღიმილია, ხო იცი ) |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 23:13 |
| senpai არ ვკითხულობ აქტიურად, მაინცდამაინც. თებერვალში, ისეთი არაფერი წამიკითხავს. მარტში ბევრი თავისუფალი დრო მექნება და უნდა ავინაზღაურო. კლასიკის გადაკითხვას ვგეგმავდი, მაგრამ სულ კლასიკის გადაბმულად კითხვა არ მინდა, თანამედროვეებსაც შევურევ. თანამედროვეებთან, რაღაც განსაკუთრებულის წაკითხვა მინდა, რომ ჩამითრიოს და ერთ დღეშიც არ დამთავრდეს. |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 23:13 |
| Ezekia ტოპებში ვერა, უბრალოდ მიწერია რომ კარგ შეფასებას იმსახურებენ. მე 21-ე საუკუნის ლიტერატურას ვადარებ. (ამ თემიდან გამომდინარე). შედევრები ვერ იქნება, მიწერია კიდეც ჩემ პოსტში წინა გვერდზე. უბრალოდ ყურადღების ღირსნი არიან ეგ მწერლები, თუ გინდა რომ გაეცნო ამ საუკუნის მწერლობას. * * * Heart_of_Darkness მესმის რასაც ამბობ. მონიტორიდან კითხულობ ? ანუ სქელტანიანის რჩევას აქვს აზრი თუ უნდა იწვალო ? არ ეხება 21-ე საუკუნეს, მარა ბენქსი რომ წაიკითხო, ესე მგონია შეიძლება დაუჭირო მუღამი. (განსხვავებული, განიტვირთები თან კლასიკურიდანაც) კონკრეტულ წიგნს არ გირჩევ, ეგ მწერალი მართლა ლატარეასავით უნდა წაიკითხო дерзкий эксперимент по слиянию философской фантастики, притчи и постмодернистской прозы, своего рода "художественный квест", путешествие по скрытым цитатам и отсылкам к произведениям Кафки, Борхеса, Мервина Пика. ეს იმისთვის რომ დაინტერესდე |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 23:30 | ||||||
ერთ სქელტანიან წიგნს შევეჭიდები, თუ დაკარგული დროის სევდა არ შემაწუხებს 
ბუკინისტებთან შემხვედრია არადა. |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 23:34 |
| Heart_of_Darkness ხოდა ბენქსი არაა სქელტანიანი. ისეც იშოვება წესით (პეკინზე ბიბლიოთეკაში იქნება) Шаги по стеклу წაიკითხე ჯანდაბას ბარემ გაგწირავ |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 23:45 | ||
აუდიო ვერსია ვნახე და ვფიქრობ, ხომ არ მოვუსმინო. მიჩელის ,,ღრუბლების ატლასი" წაკითხული გაქვს? სახლში მიდევს და მიზიდავს, სქელტანიანობის გამო. |
| Posted by: senpai 27 Feb 2019, 23:50 | ||
| Heart_of_Darkness მე ვფიქრობდი წაკითხვა გაგიჭირდებოდა და მოსმენაზე არვიცი რა გითხრა
აი ჯერ ეს ცადე და თუ ჩაგითრევს(რაც მეეჭევება ) მერე ეგეც შეგიძლია მიაყოლო. (თუმცა რეკომენდაციას არ გავუწევდი) |
| Posted by: Heart_of_Darkness 27 Feb 2019, 23:58 | ||
senpai
ბროხის და მუზილის შემდეგ რისი წაკითხვა უნდა გამიჭირდეს? ვიპოვე ელ.ვერსიაც. ,,ინტელექტუალური ბესტსელერის" სერიაში გამოსულა. თურმე რამდენი წიგნია მქონია ბენქსის და ყურადღება არ მიმიქცევია.  |
| Posted by: senpai 28 Feb 2019, 00:07 |
| Heart_of_Darkness მაგ პონტში გაჭირვებაზე არ ვამბობ. იცოდე მე არაფერი დამაბრალო მერე (ეს რა მირჩიე და რისი თქმა უნდოდა ავტორს, რისთვის წერდა და ეგეთი წუწუნი არ გავიგო შენი ) წაკითხვის შესახებ გადაწყვეტილებას იღებ შენ და პასუხისმგებლობაც შენ გეკისრება. =============================== ესეც 21-ე საუკუნის პირმშოა  |
| Posted by: kaiser Soze 1 Mar 2019, 14:08 |
| senpai საინტერესო წიგნები დადე. საფონი არ გამეგო. სერიოზული მწერალია თუ ჟანრული, თუ კოელიოს პონტში პაპსა? ეგ "ქარის ჩრდილი" საკმაოდ პოპულარული წიგნი ყოფილა. ღირს წაკითხვა? (პაპსადან მხოლოდ მურაკამი და ბიტლზები მიყვარს). არც შანტარამა გამეგო. მაგრამ ინდოეთი ნაკლებად მაინტერესებს.. ხანდახან იცი რომ კაი წიგნია, ან კაი კინოა, მაგრამ იმ თემაზე რომელიც მაგრად გკიდია და მაგრად გეზარება ყურება/წაკითხვა. Heart_of_Darkness არ გიჭირს მონიტორზე კითხვა? მე აუდიო წიგნებსაც ვუსმენდი, სმარტფონშიც ვკითხულობდი, მაგრამ ნაღდ წიგნს არაფერი ჯობია. ისედაც დიდ დროს ვატარებ სმარტფონის ეკრანზე და ამას კიდევ კითხვა აღარ მინდა დავამატო. ამიტომ ვყიდოლუბ წიგნებს როგორც წესი, რომ წაკითხვის მერე თაროები შევავსო. წიგნებით სავსე თარო არის ნო1 ინტერიერის დიზაინ ტრიკი. 6 მურაკამი მიდევს თაროზე. (უფრო სწრორად 4, ორი გათხოვებული მაქვს). იმ 6-დან 5 მიდევს თაროზე, რაც ჩამოვთვალე.  შედევრებს რაც შეეხება, ორი არგუმენტი მოვისმინე: 1) შედევრებმა უნდა გაუძლონ დროს, 2) 21-ე საუკუნე ჯერ ეხლა დაიწყო. 1) ჩემი აზრით შედევრი (ძალიან მაღალი ღირებულების ხელოვნების ნიმუში) შეიძლება იქნეს აღიარებული მაშინვე, პირველი შთაბიჭდილებისთანავე. ყველას გვქონია ეგ შეგრძნება, ფილმი რომ გვინახია და რომ ტიტრები არ დასრულებულა, ვიცოდით რომ შედევრი ვნახეთ. (თუმზა არის ზოგი ნელმოქმედი, რომელსაც დრო უნდა რომ გაჯდეს ინდივიდუალურ ცნობიერებაში და ზოგადად კულტურაში. მაგალითად სტენდალის წიგნები შედევრებად თითქმის საუკუნის შემდეგ იქნა აღიარებული). 2) თითქმის მეხუთედი გავიდა საუკუნეში. წინა საუკუნეში პირველ 19 წელში გამოიცა ისეთი შედევრები, როგორიცაა: დაკარგული დროის ძიების პირველი ორი ტომი (ორივე გენიალური), "ხელოვანის პორტრეტი როგორც ახალგაზრდა კაცი", მეტამორფოზა, "Heart of the Darkness". |
| Posted by: senpai 1 Mar 2019, 14:22 | ||||
kaiser Soze
მეც ეხლა ვეცნობი ჩვენს საუკუნეს, თუმცა რამდენიმე კარგი მწერლის წაკითხვა მოვასწარი. მითხარი თუ გინდა როგორ წიგნს ეძებ და იქნებ გირჩიო უფრო საშენო თანამედროვე მწერალი.
წაიკითხე, არვიცი რამდენად მოგეწონება და როგორ შეაფასებ, თუმცა მგონია რომ იმ მწერლების რიგს მიეკუთვნება, რომელსაც აქვთ შანსი თავისი სიტყვა თქვან ჩვენს დროში. ქარის ჩრდილით დაიწყე და მიხვდები რამდენად საშენო მწერალია. ტეტრალოგია აქვს უკვე დაწერილი. შერეული წერის მანერა აქვს, ბევრი ჟანრის ელემენტები აქვს გაერთიანებული და თავისი ხელწერაც დამატებული აქვს. საკითხავად ჩამთრევია თან. |
| Posted by: kaiser Soze 1 Mar 2019, 16:16 | ||
senpai
ჟანრულ ლიტერატურას არ ვკითხულობ. უფრო ისეთს, ინტელექტუალურ ლიტერატურად რომ დაახასიათებ. პოსტმოდერნიზმი მომწონს. ჩემი საყვარელი მწერლებია კაფკა (ვის არ უყვარს, რო?), პრუსტი, მანამდე დოსტოევსკი, ბორხესი, კამიუ, ტომას მანი, ეკო.. ქართველებიდან ოთარ ჭილაძე. ალბათ ბევრი გამომრჩა, მაგრამ got the idea, ფილოსოფიური ოვერტონები რომ ქონდეს, და რომ იდეებზე უფრო იყოს, ვიდრე სიუჟეტზე. ერთი პერიოდი ლიტერატურის კითხვას შევეშვი და ძირითადად ნონ-ფიქშენს ვკითხულობდი, ევოლუციური ფსიქოლოგია/ბიოლოგია, ფილოსოფია, გონების ფილოსოფია/ხელოვნური ინტელექტის განხრებით. ეხლა ისევ დავუბრუნდი ფიქშენს. რაღაც მაგარი მონატრება შემომაწვა. |
| Posted by: senpai 1 Mar 2019, 16:52 |
| kaiser Soze მშვენიერია. შენთვის "აუცილებელ" წასაკითხ მწერლებს დავამატებდი: ბელი, ანდრეევი, პლატონოვი, ფრიში, მუზილი, ბროხი, გომბროვიჩი, მაირინკი. 21-ე საუკუნე მერე იყოს |
| Posted by: kaiser Soze 1 Mar 2019, 17:20 |
| senpai მადლობა რჩევებისთვის. მოდერნიზმი დიდად აღარ მიზიდავს რატომღაც (ლიტერატურაში). უფრო პოსტ და თანამედროვე მაინტერესებს. (არადა არქიტექტურაში და ინტერიორ დიზაინში მოდერნიზმის პერიოდი მაქვს). თუმცა უთვისებო ადამიანი დიდი ხანია რიდ ლისტში მაქვს. გოლემიც და პორნოგრაფიაც. ანდრეევი და პლატონოვი არ წამიკითხამს. თან ძირითადად რომ ინგლისურად ვკითხულობ, რუსული წიგნები და ქართულიც მისწრებაა. (ბოლოს დოსტოევსკის “მოზარდი” წავიკითხე რუსულად, (1 დოლარად ვიყიდე აიბუქზე) შარშან, რადგან ენა მომენატრა. თუ ეგენიც ვიშოვე, წავიკითხავ, აუცილებლად. ფრიში მომეწონა, მაგრამ ვერ აღვფრთოვანდი. მუზილის 5 ქალი მაქვს წაკითხული, მოთხრობების კრებული. მარტო ის მახსოვს რომ მომეწონა. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 1 Mar 2019, 20:22 | ||||||||
senpai
ამ კომენტარის შემდეგ დაზაფრული ვკითხულობ kaiser Soze
მიჭირს რომელია. უბრალოდ, რასაც ვერ ვპოულობ ადგილობრივ ბაზარზე, იმას ელექტრონულად ვკითხულობ. რიდერის ყიდვა მინდოდა, მაგრამ ქინდლს ფორმატები უნდა უცვალოო, Pocketbook ჯობიაო. გამოწერა არ მიყვარს, ჰოდა, ვარ ასე, სადმე თუ გადავაწყდი, რიდერს, შევიძენ.
7გეგაბაიტის ელ. ბიბლიოთეკა მაქვს, მაგრამ იშვიათად ვამოწმებ ამ ფაილს. ბეჭდური წიგნი თუ შემხვდა იმას ვკითხულობ, პირველ რიგში.
სიმონა სად იყიდე? როგორი ლამაზყდიანი ეკოა  |
| Posted by: GreenWestHam 1 Mar 2019, 21:39 |
| ფრანზენი ძალიან საინტერესო ავტორი აღმოჩნდა ჩემთვის, ქორექშენსით დავიწყე მისი გაცნობა და შეიძლება ითქვას, რომ ახალი ხმაა ამერიკულ ლიტერატურაში. წერის მანერა ცოტა რთული აქვს სხვათაშორის, მაგრამ ძალიან საინტერესოდ და სხვადასხვა ჭრილში განიხილავს ამერიკული ოცნების მარცხს თავისუფლებაც მოვინიშნე, მადლობა თემის ავტორს. ისე ქორექშენსი მგონი წელს უნდა გამოსცეს ქართულად სულაკაურმა სხვა ავტორებს რაც შეეხება, მთლად 21–ე საუკუნის არ ეთქმით, მაგრამ ოსტერი, კუტზეე და როთი არიან ჩემთვის ყველაზე გამორჩეული. ამ სამეულიდან მაინც ოსტერი. მიყვარს მისეული ნიუ–იორკი, თხრობის ნელი და დაწვრილებითი განვითარება, ადამიანების სიღრმისეული ცოდნა. kaiser Soze 4321 ნამდვილად ეკუთვნის წაკითხვა, თუ ოსტერი გაინტერესებს. შეიძლება ითქვას, რომ მისი ყველაზე მონუმენტური რომანია ორიგინალური სტრუქტურით და ოსტერისეული what if თეორიებით, რაც მის ყველა წიგნს გასდევს ლაიტმოტივად. ასევე აუცილებლად invisible-ს გავუწევდი რეკომენდაციას |
| Posted by: kaiser Soze 4 Mar 2019, 13:37 | ||||
Heart_of_Darkness
ან ადგილობრივ ბუქსტორში ვყიდულობ, ან საიტიდან bookdepository.com ვუკვეთავ.
კაი დახასიათებაა ფრანზენის. გამიხარდა რომ ქართულად გამოდის. იმედია ბოლანიოც მოყვება ცოტა ხანში. ეხლა ბოლანიოს "ველურ დეტექტივებს" ვკითხულობ, დაწერილს 1998 წელს, თუმცა ინგლისურად 2000-იანებში გამოიცა, ამიტომ 21-ე საუკუნის პირმშო უფროა. გარკვეულ ლიტ ნეტარების სტადიაში ვარ, კარგა ხანია წიგნს ესეთი სიამოვნება არ მოუნიჭებია. დღეში საათზე მეტი დრო არა მაქვს, რომ ვიკითხო, ამიტომ ჯერ მესამედსაც ვერ გავცდი, მაგრამ სიტყვებს თვალებით ვჭამ. როგორც რაღაც დელიკატესს, უმაღლესი ხარისხის კაკაოს მარცვლებისგან დამზადებულ შავ შოკოლადს - რამოდენიმე გვერდი დოპამინის ძლიერ შოთს მაძლევს ტვინში. ერთმა კრიტიკოსმა თქვა ამ რომანზე: ბორხესს რომ დიდი რომანი დაეწერა, მსგავს რამეს დაწერდაო. ამით ბევრია ნათქვამი. თიზერი: მეამბოხე ახალგაზრდა ავანგარდი პოეტები, რომლებიც ცოცხლობენ და სუნთქავენ ლიტერატურით, მიდიან ათწლეულების წინ გაუჩინარებული პოეტის საძებნელად მექსიკის ყველაზე ბნელ და ველურ კუნჭულებში. რომანტიკული, მაგრამ ამავე დროს პოსტ-მოდერნისტული, რეალური, და ამავე დროს სურეალური (ბორხესის ტიპის სურეალური, რომელიც იკვებება ცხოვრებისეული მისტიკით, დაივიწყეთ მაგიური რეალიზმი), ნაწილობრივ ბილდუნგსრომანი, ნაწილობრივ საგზაო რომანი, ნაწილობრივ ავტობიოგრაფია, ნაწილობრივ დეტექტივი და მთლიანობაში მაგარი რომანი.  |
| Posted by: the_lizard_king 12 Mar 2019, 12:04 |
| ძალიან კარგი თემაა ეს, მიხარია, რომ ამდენი თანამედროვე ავტორი ჩამოითვალა. მე რაც წამიკითხავს იმათგან ჩამოვწერ, ვინც ყველაზე მეტად მომწონს. ამ სიაში არ იქნება დევიდ ფოსტერ უოლასი, რადგან Infinite Jest 2000 წლამდეა დაწერილი. Against the Day by Thomas Pynchon - აბა რა უნდა ითქვას ამ სიგიჟეზე? The Neapolitan Novels by Elena Ferrante - ელენა ფერანტეს ქალ კნაუსგორს ეძახიან ხოლმე. ძალიან მაგარი ტრილოგიაა 2666, by Roberto Bolano - ბოლანიო ჩემი საყვარელი მწერალია. ჯერჯერობით ეს არ წამიკითხავს, თუმცა სხვა 4 რომანი წავიკითხე და გამოვარჩევდი The Savage Detectives - შედევრია, ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი რომანი. ეგეც ითარგმნება ქართულად, სულაკაური თარგმნის ასევე. 2666-ს რაც შეეხება, მაქვს სახლში და დავადგამ საშველს, როცა დრო მექნება. მანამდე ისე გადავხედე და სიგიჟე ჩანს Atonement by Ian McEwan (ქართულად არის) Middlesex, by Jeffrey Eugenides - იმედია მალე გამოვა The Plot Against America by Philip Roth - ეს არ თარგმნილა სამწუხაროდ ჯერ, ქვემოთ რაც მიწერია, ის თარგმნილია პალიტრას მიერ და არ გავრისკავდი წაკითხვას ქართულად The Human Stain by Philip Roth The Road by Cormac Mccarty - ალბათ ამასაც უნდა ველოდოთ, თარგმანს. ისე ძალიან კარგი პოსტ-აპოკალიპტური რომანია The Brief Wondrous Life of Oscar Wao by Junot Diaz - ძალიან სახალისო და ამავდროულად ტრაგიკული პორტრეტია ტრუხილოს პერიოდის დომინიკის რესპუბლიკის White Teeth by Zadie Smith - რავიცი, ყველას ვურჩევდი ამის წაკითხვას My Struggle by Karl Ove Knausgaard - ამ სერიის პირველი ორი წიგნი წავიკითხე ჯერჯერობით, ძალიან მაგრად წერს. პირველი წიგნი ქართულად სულ ახლახანს გამოიცა The Goldfinch by Donna Tart - ესეც მალე იქნება ქართულად The Amazing Adventures of Cavalier and Clay by Michael Chabon - თანამედროვე შედევრი. სხვა რომანებიც არანაკლები აქვს შეიბონს. Austerliz by W.G. Sebald - ზებალდი გენიოსია, 'ემიგრანტები' არის ქართულად გამოცემული ასევე The Blind Assasin by Margaret Atwood - ხელიდან ვერ გააგდებთ A Brief History of Seven Killings by Marlon James - ცოტა რთულია და ძალადობრივი, მაგრამ ძლიერი The Corrections by Jonathan Franzen - ესეც და 'თავისუფლებაც' სრული შედევრებია. ეს გამოვა მალე ქართულად Freedom by Jonathan Franzen Half of a Yellow Sun by Chimamanda Ngozi Adichie - მამა აფრიკა A Visit From The Goon Squad by Jennifer Egan- გამომცემლობა 'არეტემ' გამოსცა სულ ახლახანს ამ წამს რაც მახსოვს, ესენია და ისე კიდევ ბევრი მაქვს. აქვე ვახსენებდი ავსტრალიელებს - ჯერალდ მურნანს, რიჩარდ ფლანეგანს და პიტერ კერის. ასევე კანადიდან ელის მანროს. მოკლედ, სათქმელი და წასაკითხი კიდევ ბევრია ჟანრ ფიქშენი არ ჩამოვწერე, რადგან დიდად არ ვკითხულობ, თუმცა მანდ აუცილებლად იქნებოდა ბრენდონ სანდერსონის 'ნისლქმნილი, პატრიკ როტფუსის 'ქარის სახელი' და რა თქმა უნდა, 'ჰარი პოტერი'. აგერ 2666, ზაფხულში ვიყიდე, ვემზადები :დ |
| Posted by: Tathagata 12 Mar 2019, 14:30 |
| მე ახლა ოშოზე ვარ გადართული. დიდი სიამოვნებით დავამატებდი ამას 10 ში. ზემოთ ჩამოთვლილებიდან ფრანზენი და ბონალიო დამაინტრიგენით. |
| Posted by: kaiser Soze 12 Mar 2019, 14:46 | ||||||
| the_lizard_king თუ ყველაფერი ჩანოთვლილი გაქვს წაკითხული კაი ლიტ ფანატიკოსო ყოფილხარ.. ისე მურაკამის რას ერჩი? იმჰო დღეს აქტიური მწერლევიდან ყველაზე მაგარია.
მაშინ ბოლანიოს ბუმს უნდა ველოდოთ. ჩვენი ავანგარდი პოეტები რომ ამას წაიკითხავენ, შეიძლება ბოლანიოს სახელობის ტაძარიც ააშენონ. შეიძლება ფორუმზეც გაიხსნას მასზე თემა.
ეგ დამსკი რომანსი მგონია. Is there more to it? არა მაქვს მოტივაცია რომ წავიკითხო.
ეგ კაია? თაროზე მიდევს) და მაგიტომ ვკითხულობ. ისე ლიტერატურას როცა ეხება სექსისტი ვარ, რადგან ქალი პროზაიკოსი ჯერ არ მომწონებია (ვირჯინიაა გამონაკლისი). თან აფრიკა და სოც თემები არ მაინტერესებს. ზეიდი სმიტზე გამიგია ბევრი და მაინტერესებს. |
| Posted by: the_lizard_king 12 Mar 2019, 15:19 | ||
kaiser Soze
რავიცი, ვინდ აფის გარდა არაფერი მომწონებია არასოდეს... მე ცოტა ნიშა გემოვნების პატრონი ვარ ეტყობა. მურაკამი უბრალოდ ყველაზე პოპულარული თანამედროვე მწერალია, ასე თუ ვიტყვით დაგეთანხმები. ნეაპოლიტანურ ნოველებს რაც შეეხება, ძალიან გავს კნაუსგორს, ნარატივით და თემატიკაც რასაც ეხება დაახლოებით იგივეა, უბრალოდ უფრო იტალიურად ემოციური და ჰო, ქალურადაც. ცდად ღირს. ჩიმამანდა როგორია იცი? ჯონათან ლეთემი რომ შავკანიანი ქალი იყოს (ჰო მართლა, ლეთემის ხსენება როგორ დამავიწყდა ა რვიცი, აუცილებლად ჩავსვამდი მინიმუმ ორი რომანით ამ სიაში). ეგ ორი საკითხი თუ არ გაინტერესებს, მაშინ არ გინდა. ძალინ ბევრს არ დაკარგავ. ზეიდი სმიტი მართლა ძალიან მაგარი ავტორია, მითუმეტეს 'თეთრი კბილები' თუ არ ვცდები 22 წლის ასაკში აქვს დაწერილი. თარგმანიც ნორმალუზე უკეთესია და ღირს წაკითხვა. 900 გვერდამდეა, მაგრამ ძალიან ადვილად მიდის. |
| Posted by: senpai 12 Mar 2019, 15:48 |
| the_lizard_king არ გეწყინოს მარა ნიშა გემოვნების პატრონი თუ ხარ კორმაკი როგორ მოგწონს და მურაკამის როგორ იწუნებ ? |
| Posted by: Heart_of_Darkness 12 Mar 2019, 16:02 | ||
სამწუხაროა, რომ ჩვენთან სათანადოდ ჯერ არ დაფასდა. ,,თეთრი კბილები" ისეთი წიგნია, რაც დრო გადის უფროდაუფრო ვუბრუნდები ამ წიგნის ზოგიერთ მომენტს. თავიდან კითხვისას ვფიქრობდი რომ ,,ისეთი არაფერია".თითქოს უამრავი ასეთი წიგნია, მაგრამ რაც დრო გადის, სულ უფრო იმკვიდრებს ის ჩემს ცნობიერებაში ადგილს. კი, შეიძლება 100წლის შემდეგ სულ აღარ ახსოვდეთ ეს წიგნი, მაგრამ თანამედროვე სამყაროში მიმდინარე პროცესებს, კულტურათა ურთიერთგაცვლას და იდენტობის კრიზისს ძალიან მაგრად აღწერს. პირველი გაკვირვება ის იყო - კამათისას ერთ-ერთი გმირი, რომ ამტკიცებს რომ მეორე მსოფლიო ომში ბანგლადეშელებიც იბრძოდნენო. თითქოს ხომ არაფერი, რაა გასაკვირი, ინდოეთის ნახევარკუნძული დიდი ბრიტანეთის კოლონია იყო, მაგრამ რა ხატები გვაქვს ჩვენ მეორე მსოლფიო ომზე? რომ ვფიქრობ იმ პერიოდზე, სულ თეთრკანიანი ევროპელები მიდგებიან თვალწინ, მაქსიმუმ ერთი ორი აფროამერიკელი გამახსენდეს, ისიც ამერიკული ფილმების გავლენით. მეორე მსოფლიო ომზე შექმნილ დოკუმენტურ მასალასაც რომ ვიხსენებ თითქოს სხვა არაევროპული რასის ადამიანთა სახეები არ მახსენდება. მეორე მომენტი- რუშდის ფატვაა. წიგნებს რომ წვავენ და ერთ-ერთი ტყუპისცალი, რომ დიდისამბით ესწრება ამ ღონისძიებას. სახლში დაბრუნებელს კი დედა მის საყვარელ ნივთებს დამწვარს რომ დაახვედრებს, იცოდეს როგორია როცა ძვირფასს ნივთებს გინადგურებენო. მესამე მომენტი, ცხოველთა დაცვის კომუნაა, არ მეგონა თუ გამეცინებოდა მათ აბსურდულობაზე. თაგუნიას გადარჩენა რომ უნდათ და ვერ აცნობიერებენ რომ ამ თაგუნიაზე ექსპერიმენტები უფრო მნიშვნელოვანი პრობლემის, ავადმყოფობების გადასაჭრელად ტარდება. მეცნიერი ბრიტანელი მშობლები რომ არიან საერთოდ, მშობლების იდეალური ტიპია ჩემთვის. კიდევ ბევრი კარგი მომენტია, მოულოდნელად მახსენდება ხოლმე და ვხვდები, რომ ისეთი ჩვეულებრივი წიგნიც არ იყო, თავიდან როგორც მეგონა. * * * senpai ,,ნიშა გემოვნება" რას ნიშნავს? |
| Posted by: the_lizard_king 12 Mar 2019, 16:10 | ||
senpai
რატომ უნდა მეწყინოს. კორმაკ მაკარტი ჩემთვის უბრალოდ The Road-ის ავტორი არ არის. მთავარი ნაწარმოებებად ბლად მერიდიანს და სუტრი-ს ვთვლი. მაგრამ თანამედროვეების სიას ვაკეთებდე და კორმაკი არ იყოს, ცოტა უცნაური იქნებოდა. მურაკამი ისედაც ყველამ იცის მგონი და ამიტომ არ ჩავწერე 'დასაქოქი ჩიტი'. Heart_of_Darkness მე მგონია, რომ სმითის ეგ რომანი ძალიან დიდი ხნის მერეც გაახსენდებათ. თავისუფლად ჯდება ნებისმიერ canon-ში. ბრიტანეთის რაღაცნაირი კრიზისიც კარგადაა აღწერილი, აფროცენტრიზმიც, ისლამური ფოინთ ოფ ვიუებიც და რავიცი, ბევრი საინტერესო რამეა ამ პატარა გოგოს თავში და რაც მთავარია, დაწერა გამოუვიდა. |
| Posted by: senpai 12 Mar 2019, 16:11 |
| Heart_of_Darkness შეიძლება არასწორად გავუგე ეგ ტერმინი ჩემთვის "ნიშ" სხვა სფეროდან გამომდინარე ნიშნავს მაღალი ხარისხის ექსკლუზიურ პროდუქტს და შესაბამისად აღვიქვი გემოვნებაზე, შეიძლება ვცდები და სხვა რამე იგულისხმა. ეს გადმოვწერე დღეს და ჩავუჯდები. ვნახოთ როგორი იქნება.  the_lizard_king გასაგებია, უბრალოდ ეგ ნაწარმოები რომ დაასახელე სხვა ავტორების წიგნებთან ერთად ამიტომ გამოგეხმაურე. პ.ს. კორმაკის ეგ ცუდი ნაწარმოები თარგმნილია და ძალიან ცუდადაც მე თუ მკითხავს კაცი. |
| Posted by: the_lizard_king 12 Mar 2019, 16:16 |
| senpai სხვას ვერ დავასახელებდი, მგონი ყველა, რაც მომწონს 80-იანებში და 90-იანებშია დაწერილი და იმიტომ. როუდი პალიტრამ თარგმნა და რა უნდა იყოს ბრეტ ისტონ ელისიც დავაკელი იმ სიას... ამერიკელი ფსიქოპათი კარგი წიგნია. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 12 Mar 2019, 16:22 | ||||
ხუჭუჭა თმებს რომ ისწურებს მთავარი გმირი საყვარელი მომენტია, იდენტობის კრიზისი ყოველდღიურობაში, როგორც ასეთი. senpai
მმმ, ბროხი როგორც ჩემი ნიშ გემოვნების გამოვლინება, შეიძლება ამ კონტექსტით გამოვიყენო ეს ტერმინი? |
| Posted by: the_lizard_king 12 Mar 2019, 16:23 |
| Heart_of_Darkness კი, გამოიყენე. ბროხი ჯერ არ წამიკითხავს, მაგრამ ავსტრიელებიდან მუზილი, იოსეფ როთი, თომას ბერნარდი და პიტერ ჰანდკე მიყვარს. (ჰანდკე და ბერნარდი ქართულადაც იქნება ალბათ ამ ორ წელში). |
| Posted by: senpai 12 Mar 2019, 16:24 | ||||||
| the_lizard_king ხო, ბევრი ნაწარმოებები რომელთა დასახელებაც ღირს მეოცე საუკუნის მიწურულს აქვთ დაწერილი.
ეჰ
ბევრი წიგნი აქვს დაწერილი შოუ ბიზნესზე, მოდელებზე, ნინფომანკებზე, მარა ამ საუკუნეში მგონი ისეთი არაფერი დაუწერია. (ყოველშემთხვევაში არ წამიკითხავს და არც სხვების შექება მომისმენია) Heart_of_Darkness
თან ნიშეც იყოფა რამდენიმე კატეგორიად. ბროხის შემთხვევაში იქნება არასტანდარტული ნიშე. |
| Posted by: kaiser Soze 12 Mar 2019, 16:25 | ||
რაც ჩამოთვალე, ძალიან განსხვავებული წიგნები და ავტორებია. ამიტომ ნიშურს ვერ ვუწოდებდი. ისე ზოგი წიგნებია, რომელსაც ქალურ წიგნებს ვუძახი. მეც მიყვარს კითხვა და ჩემს გერლფრენდსაც. და არის შემთხვევები, როდესაც ჩვენი გემოვნება იკვეთება (მურაკამი ორივეს გვიყვარს (მაგრამ სხვადასხვა წიგნები), ასევე ფილიპ როთი, ჯონათან ფრანზენი, "ნევერ ლეთ მი გოუ" ორივეს მაგრად მოგვეწონა). მაგრამ არის ავტორები, რომლებიც ჩემია და მას არ უყვარს და პირიქით. ზოგი ავტორი რაც ჩამოთვალე მისი რეპერტუარიდანაა (ფერანტე, ჩიმამანდა, ატვუდი), კიდევ ისეთი ვაი მწერლები მოსწონს როგორიცაა მილან კუნდერა. ან ვინმე ავღანელი რომელმაც ფრანების ფრენაზე დაწერა წიგნი, და თვით კოელიოც კი მოსწონს). სამაგიეროდ არ უყვარს უფრო რთული, მძიმე და გაჯერებული პროზა, როგორიც მე მიზიდავს, (იგივე "ინფინიტ ჯესტი", ანდაც უმბერტო ეკო, ბოლანიოს დეტექტივები მოეწონება მაგრამ 2666 არა, რადგან შანსი არაა ის 300 გვერდიანი ქრონიკა ქალების მკვლელობებისა გაიაროს). ასევე აქვს ესეთი ხასიათის თვისება, ქალური. შეუძლია შემთხვევითი წიგნი აიღოს, გადაფურცლოს, წაიკითხოს აბზაცი და მერე დაიწყოს კითხვა. მე კიდევ სულ მცირე ერთდღიანი რისერჩი უნდა მივცე, რომ წიგნი ავარჩიო წასაკითხად. სხვა შემთხვევაში მოტივაცია არ მექნება. შეიძლება ეგ ჩემი პრეჯუდისია, მაგრამ წიგნებს თითქოს სქესი აქვთ, როგორც სუნამოების პარფიუმერიულ მაღაზიაში, და საკმარისია რომ ერთი დაყნოსო და მიხვდე: For Him or For Her. |
| Posted by: the_lizard_king 12 Mar 2019, 16:27 |
| kaiser Soze საბოლოო ჯამში მაინც პრჯუდისია, რადგან გოგოებს ვიცნობ, ქვას ქვაზე არ ტოვებენ :დ senpai ხო, ასე თუ ისე ყველასთვის გადამიკრავს თვალი, მაგრამ ბრეტ ისტონ ელისი იმის გამო არ მევასება, რომ ფოსტერ უოლასი გალანძღა. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 12 Mar 2019, 16:44 | ||
| the_lizard_king როთის ,,რადეცკის მარში" წავიკითხე და იყო რა. ისე არ ქუხდა, როგორც მოველოდი. kaiser Soze
ვერ დაგეთანხმები, გააჩნია პიროვნებას, ინტერესს და კონკრეტულ მომენტში მის განწყობას.ასე მე იშიგურო და რემარკი ძალიან გოგოშკურ ავტორებად მიმაჩნია, მაგრამ იმდენ მამრობითი სქესის წარმომადგენელს ვიცნობ ვისაც ეს ორი ავტორი მოსწონს... |
| Posted by: kaiser Soze 12 Mar 2019, 17:33 | ||
the_lizard_king
მართლაც პრეჯუდისია ალბათ მაგრამ შენი არგუმენტი ვერ გამოდგება. მე რო ვთქვა “კაცი უფრო სწრაფად დარბის ვიდრე ქალი”, და შენ რომ მითხრა რომ “რამოდენიმე გოგოს ვიცნობ, ვინც 100 მეტრიან გარბენში უმეტეს კაცს გაუსწრებს”. ანუ ტოპ ათლეტი ქალი რომ შეადარო საშუალო სტატისტიკურ კაცს. ბორხესის სია ვნახე ერთხელ, 74 წიგნი რომელიც უნდა წაიკითხო. აგერ ლინკიც http://www.openculture.com/2015/03/jorge-luis-borges-personal-library.html ეხლა ბორხესი იყო როგორც გენიალური მწერალი, ისევე გენიალური მკითხველი. არც ერთი ქალის მიერ დაწერილი წიგნია ამ სიაში. ჩემი აზრით, არის მაინც გენდერული ბაიასი ლიტერატურაში, და მიუხედავად იმისა, რომ თავი ლიბერალად მიმაჩნია, პოლიტკორექტულობა არ უნდა გასცდეს ობიექტურობას. არც იმას ვამბობ რომ ქალის პროზა უფრო მდარე ხარისხისაა, იმას ვამბობ რომ კაცურ ტვინზე კაცის მიერ დაწერილი პროზა უფრო ეფექტურად მოქმედებს. სიტყვაზე წითელი არაა ცუდი ფერი, მაგრამ ჩემს თვალს ღლის. |
| Posted by: the_lizard_king 12 Mar 2019, 17:43 |
| kaiser Soze ქალებმა ბოლო 20 წელია წამოქაჩეს, თორემ მანამდე ვირჯინია ვულფის გარდა მე პირადად არავინ არ მომწონს. |
| Posted by: senpai 12 Mar 2019, 17:48 | ||
| kaiser Soze ისედაც თითზე ჩამოსათვლელი ქალი მწერლები არიან, კარგები საერთოდ ერთეულები. the_lizard_king
რენდი ვერ ქაჩავს ? |
| Posted by: the_lizard_king 12 Mar 2019, 17:56 | ||
senpai
პირადად მე არ შემიძლია ეგ ქალი |
| Posted by: kaiser Soze 12 Mar 2019, 18:03 |
| აგერ სამსახურში სმარტფონიდან წასაკითხად. ტიპური ბოლანიო: https://www.newyorker.com/magazine/2005/12/26/last-evenings-on-earth/amp |
| Posted by: Heart_of_Darkness 12 Mar 2019, 18:42 |
| kaiser Soze გიბონი წაგიკითხავს? |
| Posted by: kaiser Soze 12 Mar 2019, 18:45 |
| Heart_of_Darkness რომელი გიბონი - რომის დაცემაზე რო დაწერა? მთლიანად არა, წყვეტილად. სმარტფონში მაქვს ეგ წიგნი. მაგრამ ისტორიაა და არა ლიტერატურა. სხვა არ ვიცი |
| Posted by: Heart_of_Darkness 12 Mar 2019, 18:56 |
| kaiser Soze კი, ეგ გიბონი. და გრეივზი წაგიკითხავს? |
| Posted by: kaiser Soze 12 Mar 2019, 19:02 |
| Heart_of_Darkness არა, მაგრამ აუცილებელ რიდ ლისტში მაქვს მე, კლავდიუსი. ზოგადად ძველი რომი მაგრა მევასება. წაკითხული გაქვს შენ? |
| Posted by: Heart_of_Darkness 12 Mar 2019, 19:14 |
| kaiser Soze კი, სწორედ ამიტომ ბორხესის სია იმდენად ავტორიტეტული არ არის ჩემთვის, როგორც სავარაუდოდ შენთვის. იმის მიანიჭე მნიშვნელობა, რომ 74-დან ყველა კაცია, მაგრამ სქესზე მეტად ამ წიგნების შინაარსი მადარდებს. გიბონის და გრეივზის შემოქმედება ჩემთვის სულ არ არის ლიტ-რა. ისტორიით დაინტერესებული პირისთვის შექმნილი ნაწარმოებებია. ისევე როგორც კითხვის ნიშანს ბადებს ამ სიაში კიერკეგორი. ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი ფილოსოფოსია, მაგრამ ამ სიაში რა უნდა, ვერ ვხვდები. ყველაზე მეტად უადგილო კი ამ სიაში ჰერბერტ ველსია. ქალებს ლიტ-რაში რაც შეეხება, ეგ სოციალურად განპირობებული პრობლემის შედეგია. მეოცე საუკუნემდე ქალები გამოკეტილი იყვნენ სახლში. დღესაც არაერთი სტერეოტიპი არსებობს ქალი ავტორების მიმართ. ქალებისგან უმეტესად რომანტიკულ სუსი-პუსებს მოელიან. იმედი მაქვს, რომ მომავალში უფრო მეტი ძლიერი ქალი ავტორი გვეყოლება. |
| Posted by: kaiser Soze 12 Mar 2019, 19:14 | ||||
ამას ვუსმენ ეხლა (აუდიო წიგნად). მოზაიკისავითაა. ჟარგონებით, კოლოკვიალიზმებით, ამერიკანიზმებით აწყობილი ისტორიაა, ბლომად ფენტეზი და საი-ფაი რეფერენციებით. სახალისოა მაგრამ ენდ პროდუქტი არის სევდიანი. კარგია მაგრამ არ ვიცი დარჩენილ თავებში რა უნდა მოხდეს რომ შედევრი ვუწუდო. ზე-მსუქან, სექს-ობსესდ დომინიკელ ემიგრანტზეა, რომელსაც ცხოვრების მიზნად აქვს ქალის მოტყვნა. ტრუხიოს ეპოქა გარკვეული ბექსთორია. რადიო 105-ის ხალხმა რომ სტალინის რეპრესიებზე მოგიყვეს,დაახლოებით ის პონტია. * * * Heart_of_Darkness
გარკვეულწილად, მაგრამ არა მხოლოდ. ჩემი აზრით საუკეთესო ქალი მწერალია სიმონა. მაგრამ არა ლეტერატურის. ნონ-ფიქშენის უფრო. რაც შენ დაწერე მისი თეზისია, მაგრამ ევოლუციასაც ვერ გავექცევით. ქალს და კაცს შორის განსხვავება სასქესო უჯრედებით იწყება, და ყველაფერი იქიდან მოდის. ქალს აქვს გაცილებით დიდი და "ძვირი" სასქესო უჯრედი, ვიდრე კაცს. ამაზე ძალიან კარგად უწერია სტივენ დაუკინსს (The Selfish Gene), თუ ნონ-ფიქშენი გაინტერესებს. სხვათაშორის დაუკინსის წიგნი ალბათ უნდა შედიოდეს ბორხესის დააფდეითებულ სიაში. |
| Posted by: the_lizard_king 13 Mar 2019, 00:16 |
| ისე აქ იეინ ბენქსი ახსენეთ და 'Culture' სერიიდან რამე ხომ არ წაგიკითხავთ? მაგის დაწყება დიდი ხანია მინდა, მას შემდეგ რაც შარშან ბენქსის სადებიუტო ნოველა წავიკითხე. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 13 Mar 2019, 11:26 |
| kaiser Soze კარგია, რომ პრეჯუდისი ახსენე, ხშირად სოც. მეცნიერებებში დამწყები მკვლევრები აწყდებიან პრობლემას, როცა თავისი წინასწარგანწყობის გარჩევა რეალობისგან უჭირთ. ანუ იმდენად უნდათ რომ ფენომენი ,,ასე და ამგვარად იყოს", რომ მხოლოდ ისეთ ემპირიულ მასალას არჩევენ, რომელიც მათი ჰიპოთეზის დადასტურების საშუალებას მისცემთ. მართლაც, ხშირად ძალიან რთულია აბსტრაჰირდე, იმ წარმოდგენისგან, რომელიც ყველაზე მეტად მისაღებია შენთვის. მაგალითად, მაღაზიაში როცა შევდივარ და კონსულტანტი დახმარებას მთავაზობს. ყოველთვის უარს ვეუბნები, რადგან თავი advanced მომხმარებლად მიმაჩნია, რისი ყიდვაც მინდა წინასწარ მაქვს განსაზღვრული და პროდუქტის შემადგენლობასაც ვკითხულობ. არადა, რომ დაფიქრდე, წინასწარგანწყობა მაქვს ისეთი, რომ კონსულტანტი ვერ მირჩევს ისეთ რამეს რაც მომეწონება. დარწმუნებული ვარ, რომ უფრო რაღაცის შემოტენვაზე იქნება ორიენტირებული. ჩემი დაკვირვებით, რაც უფრო მეტ ჩარჩოებს ვქმნით ცნობიერებაში, მით უფრო ჩარჩოში მოქცეულად გვეჩვენება სამყარო. სიმონა ახსენე და ამაზე გამახსენდა, გენდერის თეორიებში გაქვს ქალი ფილოსოფოსების პრობლემა. სხვადასხვა ეპოქების ცენზურამ მათი მთელი შემოქმედება ცეცხლისთვის გაიმეტება, რადგან ცენზორებს სწამდათ რომ სერიოზულ საკითხებზე მსჯელობა ,,არ იყო ქალის საქმე", ფილოსოფოსობა და სამყაროს სიღრმისეული აღქმა კი კაცებს უკეთესად გამოსდიოდათ. Well, აქ და ახლა შექმნილი რეალობიდან, გეთანხმები, რომ სერიოზული ქალი მწერალი ცოტაა, მაგრამ ამას სქესის მიხედვით ფიზიკურ განსხვავებამდე არ დავიყვანდი, როგორც უკვე დავწერე. ფიზიკური განსხვავება სამწერლო დონეზე რას ცვლის? ჩემი ,,დიდი და უფრო ძვირიანი სასქესო უჯრედი" სამყაროს აღქმის შესაძლებლობას მიცვლის? ინფორმაციული ეპოქის მკვლევარი მანუელ კასტელსი წერდა, რომ ჩვენი პერიოდის პრობლემა, ცოდნაზე ხელმისაწვდომობა კი არ არის, არამედ ინფორმაციის მრავალფეროვნებაა. იმდენად ბევრი თეორიაა, რომ ყველას გადამუშავება არ გვინდება, რაც ჩვენთვის ადვილად გასაგებია, იმას ვირჩევთ, იმის ვენდობით. რას დავიჯერებთ ამას ჩვენი გონება წყვეტს. ადამიანის განვითარებაში დიდ როლს თამაშობს სოციალიზაციის პროცესი, ის სოციალური გარემო, რომელშიც იზრდება, ყველა მერი ვოლსტონკრაფტის შვილი არ არის, ამიტომ გაცნობიერებულად თუ გაუცნობიერებლად იმ ჩარჩოებში ჩერდება, რომელსაც მას სოციუმი მიუჩენს. ცნობიერ თუ ქვეცნობიერ დონეზე, სოციალური გარემო მაჩვევს იმ აზრს, რომ რადგან მდედრობითი სქესის წარმომადგენლად დავიბადე, ბაღიდან მოყოლებული ,,ნაზი, ჰაეროვანი, მიმტევებელი და მეოცნებე უნდა ვიყო. ბიჭების ცემა კი კატეგორიულად მეკრძალება". რა გამახსენდა, პირველ კურსზე ერთი ლექტორი მყავდა ყოველი შუალედურის, ქვიზის ან რეფერატის შემდეგ, ჩემს ,,გამოტეხვას" ლამობდა - ,,ქულას არ დაგაკლებ, მითხარი,ვინ გიწერს თემებს, დამატებით ემზადებიო, ოჯახში გყავს ვინმე, ვინც გარიგეგებს თუ რაო". ბოლოს, ერთხელაც ნერვები მოეშალა და წამოსცდა, ,,ქალი არ შეიძლება ასე აზროვნებდესო" მთელი ცხოვრების განმავლობაში რამდენი ასეთი ტიპი გხვდება იცი? ახლა მეღიმება, მაგრამ თავის დროზე, სრული პროფესორისგან მსგავსი ფრაზების მოსმენა, ისეთი სახალისოც არ იყო. ჰოდა, ჩარჩოებს თუ არ შეიქმნი, სამყაროც უფრო მრავალფეროვანი მოგეჩვენება. ქალებს ზოგადად უფრო დიდი ცენზურის და თვითცენზურის გავლა გვიწევს, ,,თანამედროვე, პლურალისტურ სამყაროში". იმედს ვიტოვებ, რომ მომავალში მწერლობაში ქალთა თვითცენზურა თუ ჩარჩოები, რომელშიც სოც. გარემო მათ ათავსებთ გადაილახება. P.S. იმდენად საინტერესო საკითხი წამოჭერი, პლანშეტი გამოვრთე და კომპი ჩავრთე, პასუხის დასწერად |
| Posted by: kaiser Soze 13 Mar 2019, 12:41 |
| Heart_of_Darkness : )) რთული საკითხია და ერთ დასკვნაზე ვერ მივალთ. სულ მარტივად რომ შევხედოთ. გვაქვს ორი თეორია: 1) პატრიარქალურმა საზოგადოებამ მიანიჭა ქალებს გარკვეული ვიწრო როლები და ფუნქციები, ადრეული ბავშვობიდანვე მოახდინა წნეხი, რომ მისთვის მინიჭებული ქალური როლისთვის არ გადაეხვია. ფრთები წააჭრა. ჩარჩოში მოაქცია. აღზარდა რომ ყოფილიყო დამჯერი, ნაზი, სურვილების შემსრულებელი. 2) ქალის სოციალური როლი დღევანდელ სამყაროში განპირობებულია არა გარემო ფაქტორებით, არამედ წმინდა გენეტიკური ფაქტორებით. ქალი ბუნების მიერ არის შექმნილი უფრო სუსტ, უფრო ნაზ, უფრო მზრუნველ არსებად. ხოდა ვინ შექმნა ქალი? გარემომ თუ ბუნებამ? გარემომ, პასუხობს სიმონ დე ბოვუარი, (კომუნისტური, მემარცხენე ტრადიციების მიხედვით). რადგან გარემო და ჩვენი ნება ქმნის ჩვენს პიროვნებას და არა გენები. ყველა თანაბარია. მეორეს მხრივ კიდევ ულტრამემარჯვენეები გვყავს. ნაცისტები, სუპრიმაცისტები. რომლებიც თვლიან რომ ადამიანის ყველა ღირსება განსაზღვრულია დაბადებიდანვე. პასუხი სადღაც შუაშია. ის გარემო, რომელსაც ათასწლეულების მანძილზე ოპრესიაში ყავდა ქალი, თვის მხრივ პროდუქტია ქალის და კაცის როლების ევოლუციური განვითარებისა. თუმცა ეგ ოპრესიული გარემო არსებობს. დღესაც არსებობს, 21-ე საუკუნეში, და ჩვენ უნდა შევეცადოთ რომ შევცვალოთ იგი. » სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ « ჩვენ კიდევ რა შეგვიძლია რომ გავაკეთოთ? ავღზარდოთ ჩვენი გოგოები ისე, როგორც ჩვენი ბიჭები. წავუხალისოთ ინტერესები. შევიყვანოთ სპორტზე. სამზარეულოში ფუსფუსზე არ დავუკრათ ტაში. არ შთავაგონოთ, რომ მეოჯახეობა არის ქალის მთავარი მოვალეობა. (მეოჯახეობის, და განსაკუთრებით დედობის, ინსტინქტი თავისით იჩენს თავს). |
| Posted by: Heart_of_Darkness 13 Mar 2019, 19:26 | ||||||||||||||||
kaiser Soze
Oh, no. ფაშიზმის სუნი დაჰკრავს ამ ფრაზას. ასე ჩეზარე ლომბროზო, კრიმინოლოგიის მამად რომ ითვლება, ქალების კრიმინალის სათავეს გენეტიკურ საფუძველში ხედავდა. მონტესკიე კი ყველას ვინც ევროპისგან მოშორებით ცხოვრობდა, ბარბაროსებად მიიჩნევდა. მაგრამ დღეს რომ მსგავსი იდეებით აკადემიურ სივრცეში იხელმძღვანელო, შორს ვერ წახვალ.
იმ წარმოდგენამ ,,ბუნებაზე", რომელიც გარემოს ექვემდებარება
ეგ ყველაზე ოდიოზური ჯგუფია.
ოღონც არც ასე მარტივად არის საქმე. საერთოდ ბავშვების აღზრდის საკითხი, ერთობ პრობლემური თემაა. წინაზე, მეტროში, ბაქანთან ვიდექი და ბებია, დედა და შვილიშვილი დადგნენ ჩემ გვერდით. ბებიამ უხეშად მოუჭრა ბავშვს, გოგოსავით ნუ იპრანჭები, ცოტა დესერიოზულდიო. 4 წლის ბავშვს, მსგავს სტერეოტიპს ახვევენ თავზე არ მაქვს მნიშვნელობა გოგოა თუ ბიჭი, სტერეოტიპებისგან თავისუფალი გარემოა საჭირო.
დღეს ისეთი კარგი ნამცხვარი გამოვაცხე ასე რადიკალურიც არ ვიქნებოდი თუ მოგწონს, რატომაც არ. უბრალოდ, სქესის მიხედვით ვალდებულებად არ უნდა აღიქვა.ძალიან რომ არ გავაუფო, თინეიჯერობაში წიგნი მაქვს წაკითხული ,,თქვენთვის, მშობლებო"- თუ რაღაც მსგავსი ერქვა, არ იყო ცუდი ჩვევები, როცა მჭირდება, კარგად ვიყენებ.
ნაწილობრივ კი გეთანხმები, მაგრამ ცოტა რომანტიზებული წარმოდგენა გაქვს დედობაზე. ჩემდაუნებურად, ნაგავსაყრელზე გადაგდებული ჩვილები მახსენდება ასევე თავშესაფრებში მიტოვებული ბავშვები.P.S. უკვე ორჯერ დავწერე ამ პოსტზე პასუხი, ორივეჯერ პლანშეტით და ორივეჯერ წამეშალა. მგონი, პატრიარქალური პლანშეტი მაქვს, რომელიც მებრძვის ისევ ლეპტოპზე გადმოვედი. |
| Posted by: kaiser Soze 13 Mar 2019, 23:26 | ||
Heart_of_Darkness
მეც მიყვარს სამზარეულოში "ფუსფუსი" და გურმე საჭმელების კეთება, როგორც მურაკამის (თემიდანაც რომ ძალიან არ გადავუხვიოთ) :დდ Brief Wonderous Life of Oscar Wao დავამთავრე ამასობაში, და ვერ დამტოვა აღფრთოვანებული. უფრო ძლიერს ველოდი, რადგან ბევრი ამ საუკუნის შედევრების სიაში მოიაზრებს. მე მათ რიგებში ნამდვილად არა ვარ. განსხვაებით ბოლანიოს "დეტექტივებისაგან", რომელმაც მოლოდინი იმაზე მეტად გაამართლა ვიდრე წარმომედგინა. შემდეგი სიაში ბლაინდ ასასინი მაქვს (წიგნი თაროეზეა, ჩალიჩი არ დამჭირდება, თან პო-მო რომანად ითვლება, მაგრამ რა ამბავია ამდენი აბზაცები. ვერ ვიტან მწერლებს, რომლებიც ბევრ აბზაცებს აკეთებენ. კოსტა გამსახურდიებს), აქვე "მოახლის ამბავის" აუდიო წიგნიც მიგდია და იმასაც მოვუსმენ. |
| Posted by: Tathagata 14 Mar 2019, 10:56 |
| ბორხესის ნაწარმოებები ქართულად არის? ბიბლუსში ვერ ვიპოვე. ვერც ჩინური წარმომადგენლების. |
| Posted by: the_lizard_king 14 Mar 2019, 13:37 |
| სულაკაურის გამომცემლობამ რობერტო ბოლანიოს ველური დეტექტივები დააანონსა https://www.facebook.com/bakursulakauripublishing/photos/a.386745164210/10156336990359211/?type=3&theater |
| Posted by: alesandra 14 Mar 2019, 14:26 |
| Tathagata ბორხესი როგორ არ არის, მოთხრობების აკრიანისეული თარგმანი. დღესაც ვნახე ბიბლუს გალერიში. თარგმანი არ მომწონს მაინცდამაინც. |
| Posted by: kaiser Soze 14 Mar 2019, 15:47 | ||
the_lizard_king
სხვათაშორის, რთული სათარგმნი იქნება. მაღალფარდოვანი და გაშალაშინებული პროზა არა აქვს. სლენგურიცაა. მაგრამ აქვს გრძელი წინადადებები პოეტური სილამაზით და მისტიკით (თუ ასე შეიძლება თქმა). მისტიკით იმიტომ რომ არა მარტო იმ აზრს გამდმოსცემენ რაც ობიექტურად სიტყვით ითქმის. არამედ გარკვეულ უთქმელ გრძნობას, განწყობას, სევდას. მაგალითად ეგ წინადადება: "უცებ, სიცხადის ხანმოკლე წამისას, დარწმუნებით შემეძლო მეთქვა რომ ყველანი ჭკუიდან შევიშალეთ. მაგრამ ეს სიცხადის ეს წამი შეცვალა სუპერ-სიცხადის სუპერ-წამმა, რამაც მიმახვედრა რომ ეს სცენა ლოგიკური შედეგი იყო ჩვენი სასაცილო ცხოვრებისა. ეს არ იყო სასჯელი, ეს იყო მორიგი ახალი ნაოჭი, რომელმაც ჩვენი საერთო ადამიანურობა მომენტალურად დაგვანახა. ეს არ იყო ჩვენი ფუჭი ბრალეულობის დასტური, ეს იყო ნიშანი ჩვენი საოცარი და უმიზნო უდანაშაულობისა. მაგრამ ეს ის არაა რისი თქმაც მინდოდა. ის არაა.. ჩვენ ვიდექით უძრავად და ისინი იყვენ მოძრაობაში, და ქვიშა პლაჟზე მოძრაობდა. არა ქარის გამო, არამედ იმის გამო, რასაც ისინი აკეთებდნენ და ჩვენ ვაკეთებდით, რაც იყო არაფერი, რაც იყო ყურება, და ეს ყველაფერი ერთად იყო ნაოჭი, წამი სუპერსიცხადისა. შემდეგ არაფერი." |
| Posted by: the_lizard_king 14 Mar 2019, 16:13 | ||
kaiser Soze
ზუსტად ასეა. თუმცა, მგონია ქართულად ამის ლამაზად თარგმნა შეიძლება. გვაქვს რაღაცა საერთო სამხრეთ-ამერიკულ სევდებთან. ეგ ციტატა ქართულად საიდან აიღე? |
| Posted by: kaiser Soze 14 Mar 2019, 16:20 | ||
| the_lizard_king ოთარ ჭილაძეს შევადარებდი ჩვენი მწერლებიდან. პოეტური პროზაიკოსია.
გადავთარგმნე ინგლისურიდან. ერთ ერთი ციტატაა რომელიც ყველაზე მეტად მომხვდა თვალში. |
| Posted by: Ziggy Pop 7 May 2019, 02:48 |
| წიგნის ფესტივალზე უკვე მზად იქნება ჯონათან ფრენზენის 'შესწორებები' კარგი წინ გადადგმული ნაბიჯია 21-ე საუკუნის შედევრების გამოცემაში. |
| Posted by: forum123forum 18 Apr 2021, 13:24 |
| Aq qali da kaci mwerlebis shedareba iyo da minda vqtva araferia gasakviri imashi tu ori arseba romeltaganac erts garet aqvs wamozrdili da aqvs didi dozit testosteroni sxvanairad agiqvams samyaros vidre is visac aqvs shezneqili da bevrad dabali testos done. Es aris yvelaze uxeshi sxvaoba qalsa da kacs shorisda ar aris gasakviri isini sxvadasxvanairad tu agiqvamen samyaros. Shavkaniani azieli evropeli amerikeli am xalxebis gonebrivi shesadzleblobebic ki gansxvavdeba ertmanetisgan. Mag rigiti qartveli rigot afrikelze chkviania magram rigit azielze uchkuo es asea da veranairi polotikuri shexeduleba ver shecvlis |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 1 Oct 2023, 18:46 |
| kaiser Soze კარგი თემა გაგიხსნია 5 წიგნი მათხოვეს დღეს ჰოდა, დავგუგლე ქართული რეცენზიები და ეს შენი თემა ამომიგდო მურაკამის ცხვარზე ნადირობა, დასაქოქი ჩიტი და პინჩონის ლოტ48 და ის ორი ფეხბურთზეა მოკლედ, ეს დასაქოქი ჩიტი კარგია დაახლოებით რაზეა ? მურაკამის წაკითხული მაქვს ნორვეგიული ტყე, რომელიც ღლეობა რავი მე იქ დიდი აზრი ვერ დავინახე და კაფკა ნაპირას, რომელიც მომეწონა ამ ლოტს 48 ისეთი ცუდი რეცენზიები აქვს ანდრო არ წერს ეგეთებს ხვიჩაზე * * * ვა, რა კარგი თემა ყოფილა ეს. კაიზერას და დარკნესას დებატები თანამედროვე ლიტერატურა, მართლა არ ვიცი კარგად და საკმაოდ ბევრი ჩემთვის უცნობი მწერალის სახელი გავიგე ))) პელვინი მაქვს წაკითხული და დიდი ღლეობაა ძირითადად ))) მურაკამი და უელბეკის შემოქმედება ვიცი კარგად ))) ის არასოდეს გამიშვაც წაკითხული მაქვს და მანდ საშედევრო ვერაფერი დავინახე ))) რაც შეეხება ქალების და კაცების თემას ))) მიუხედავად იმისა, რომ ქალების მიმართ გავრცელებულ სტერეოტიპებს ბავშვობიდან ვებრძვი- ლიტერატურაში ქალებს საშინელი გემოვნება აქვთ ესაა, ფაქტი. სხვა უდაბნოს საიდუმლო, ბედუინი, მე შენამდე, ნაირა გელაშვილი შემოქმედება, ის უდიდესი იაფფასიანი ღლეობაა - მზე, მთვარე და პურის ყანა თუ რაღაცა რომ არის და აგერ ნინო ხარატიშვილის მთელი შემოქმედეით რომ ხარ აღფრთოვანებული, რთული იქ დაწერო რომ ქალებს ცუდი გემოვნება არ აქვთ. რა თქმა უნდა, არსებობენ გამონაკლისები, თუმცა ეგეთები ძალიან ცოტაა. მესმის ქალებს როგორ მოსწონთ ეს სასიყარულო ისტორიები და ა.შ. მაგრამ ამ დონეზე აღფრთოვანება, მაინც ნამეტარია ))) მწერლებს რაც შეეხება მანდ ცოტა სხვა თემაა. მართლა, დაჩაგრული იყვენ ქალები ნებისმიერ სფეროში, ამიტომ ძალიან რთული იყო ყოველთვის ქალ მწერლად ყოფნა, თუმცა ვერც მანდ რომ არის სახარბიელოდ საქმე, ფაქტია. ახლა, ტონი მორისონი რომ მაგარ მწერლდ ითვლება, ))) რთულია იქ იკამათო მაღალი ღირებულების ლიტერატურაზე ))) ის სიამაყე და ცრურწმენაც რეალურად პრიმიტიული ქალური ლიტერატურაა ))) ჯეინ ეარი ხომ საერთოდ საშიენელებაა. ერთი იმას არა უშავს ქარიშხლიანი უღელტეხილს და რა თქმა უნდა- ფრანკეშტეინს. შემდეგ ვირჯინია ვულფი ძალიან დონეა და მოდერნისტებში მაგაზე წინ ბევრი არ დგას ))) ეტვუდი ქალების გასაჭირზე წერს და მესმის მისი. ვერ ვიტყვი რომ ცუდი მწერალია, მაგრამ ვერც იმას რომ დიდი გენიოსია ))) აი, ქარწაღებულები მიუხედავად იმისა, რომ მის ავტორს მაგის მეტი მგონი არც არაფერი დაუწერია, მაგარი წიგნია, ოღონდ მხოლოდ პირველი ნაწილი ))) სამხრეთელები რომ ელოდებიან ჩდილოთის არმიის შემოსვლას -ეგ ისე მაგრად აქვს აღწერილი, ფოლკნერს შეშურდებოდა. მოკლედ, ქალი მწერლები თუ არ ამოეფარებიან ფემინიზმს და იაფფასიან ლიტერატურის კეთებაზე არ გადავლენ, დიდ შედევრებსაც დადებენ. ინტელექტი და ფანტაზიის უნარი კონკრეტული სქესის საკუთრება არ არის. აი, ბორხესზე და ეკოზე რომ გიჟდება ხალხი ვერ ვამუღამებ. |
| Posted by: Heart_of_Darkness 1 Oct 2023, 19:56 | ||||
მურაკამის რომ კითხულობ, ხომ ვითომ გითრევს, ისეთი პერსონაჟები ჰყავს, რამე საერთოს რომ იპოვი საკუთარ თავთან, გულჩათხრობილი, მოაზროვნე, ფილოსოფია და გემოვნებიანი მუსიკა რომ იზიდავთ მაგრამ წაიკითხავ, დახურავ წიგნს და არაფერი გრჩება. გონება უნდა დავძაბო,რომ გავიხსენო რაზე იყო მექანიკური ჩიტი. თითქოს რაღაც მნიშვნელოვანი ამბავი უნდა მოეყოლა, დამინტრიგნებლად წერდა, მაგრამ ბოლოში არც არაფერი. ლოტ 48-ზე უაზრობა, მგონი მხოლოდ ,,გაუჩინარებული სპილო" წამიკითხავს.
აღარც მახსოვდა, რომ ამ თემაში მიკამათია. |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 1 Oct 2023, 20:06 |
| Heart_of_Darkness აქ არ ხარ ხოო ? goodreads მურაკამის სამხრეთის საზღვარი თუ რაღაც რომ აქვს, ის მაქვს წაკითხული, კაფკა ნაპირზე და ნორვეგიული ტყე კაფკა მომეწონა- მე როგორც მივხვდი მანდ ოდიპოსის თემაა და მთავარი გმირი არის ომის შემდგომი იაპონიის მეტაფორა. ძალიან ბევრი მეტაფორებია. აი, ის ორი არაფერი წიგნი არ იყო. ესენი მაქვს კიდე - გახლეჩილი აპრილი - ისმაილ კადარე და დელია ოუენსი - იქ, სადაც კიბორჩხალები მღერიან აზიმოვის დასაბამი მაქვს და ეგ შუამდე წავიკითხე და ვერ ვამუღამებ რატომ აქვს მაგ წიგნს ამხელა აღიარება. ალბათ ჟანრისთვის აქვს მნიშვნელობა |
| Posted by: Heart_of_Darkness 1 Oct 2023, 20:15 | ||||||
და კაცური წიგნები რა არის? მგლები? თუ ,,ვერელი თორაძეები"? სქესი მგონი ყველაზე უმნიშვნელო ფაქტორია, როცა ლიტერატურის სიყვარულს ეხება საქმე.
პინჩონი დაგევასება მაშინ. პელევინი არის პოსტ-საბჭოთა პოსტმოდერნიზმი. თავისი მუღამები აქვს, რომლის აღქმას და დაფასებას შესაბამისი ინტერესი სჭირდება. ჯერ მარტო ,,Generation П" რად ღირს,
|
| Posted by: J.R.R.Tolkien 1 Oct 2023, 20:30 | ||
Heart_of_Darkness
მიშას რომ ამართლებენ ყველაფერში პოლიტიკის განყში- ეგ გამახსენდა. მე მართლა არ მივეკუთნები იმ მამაკაცების კატეგორია ვისაც ფემინიზმის ძირითადი იდეები აღიზიანებს ან ეშინია. ჯერ კიდევ სკოლაში ვაპროტესტებდი სექსიზმს და მაგის გამო ჯოხიც მომხვდა თავში  მაგრამ რაც შენ დაწერე არ არის სწორი და არც შენი არგუმენტები. მამაკაცების უმრავლესობა, რომელიც ნაკითხია ან 70 წიგნი მაინც აქვს წაკითხული მგლებს კარგ წიგნად არ დაასახელებს -ან იტყვის რომ სძულს, ან უბრალოდ აღნიშნავს რომ რაღაც მხრივ საინტერესო იყო,მაგრამ კარგი ლიტერატურა ეგ არ არის. მამაკაცების უმრავლესობა დაასახელებს ვინც ნაკითხია- დოსტევსკის, კამიუს, ჰუგოს, ჰემინგუეის, ფოლკნერს და ტოლსტოის... ფილოსოფოსებიდან უეჭველი ნიცშეს. ჰოდა, ბევრად უკეთესი კლანი შეკრიბა მგონი )))  აი, რამდენ კაცს იპოვი, რომელსაც სხვა უდაბნოს საიდუმლო მოსწონს ? აი, კინოში შეიძლება მაგ არგუმენტის გამოყენება, რადგან გოგოებს თუ რომანწიკები ევასებათ, ბიჭებს ბაევიკები მოსწონთ, ორივე არ წარმოადგენს დიად კინოს ))) |
| Posted by: seeman 1 Oct 2023, 22:50 |
| ძაან ფრთხილად ვარ თანამედროვე მწერლებთან.კარგად გამოცდილი კლასიკა მირჩევნია თორე ნერვები მეშლება მაგრად როდესაც ვხვდები რომ იდიოტურ არაფრის მომცემ წიგნში დავკარგე დრო .ვინც ვცადე მურაკამი და უელბეკი საერთოდ დამაკარგიეს წარმოდგენა აგერ მეათე საუკუნის იაპონელი მწერალი თარგმნა სულაკაურმა მურასაკი შიკიბუს "ამბავი უფლისწული გენჯისა" უმაგრესი რამეა სიამოვნებით წავიკითხე |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 1 Oct 2023, 23:29 | ||
ეგ პირველ რომანად ითვლება ისტორიაში რავიცი, ძალიან ბანალურია თანამედროვე ლიტერატურა, აი საინტერესო და ორიგინალური დიალოგები არ არის, გმირები ერთფეროვანი არიან. ისე,მე იმაზე მეცინება ყველა გმირი ლამის შუა ასაკს მიტანებული მამრობითი სქესის წარმომადგენელია, რომელიც უეჭველი ლუზერი მასტია და ქალები მაინც რომ ესევიან მერე უაზრო ხეტიალი, სექსები, ერთფეროვანი დიალოგი საკუთარი თავთან და ბოლოს ისევ სექსები - სერიოზულად? გასაგებია, რომ ამით თანამედროვე ცხოვრების კრიზისი ასახვა გინდა, მაგრამ ერთი და იგივე კაცო ? მეტი პრობლემა არ გვაქვს ვითომ? პელვინის ის წიგნი - ჩაპაევი და მარტოოობა ერთის მხრივ მართლა საინტერესოა, მაგარ თეორიას აძრობს, თვითონ არ მოუფიქრებია აღმოსავლეთის რელიგიაშია ეგეთი... მოკლედ, ერთი კონკრეტული ადამიანის სიზმარია ეს სამყაროო და ყველა სხვა ადამიანი მაგ სიზმარში მონაწილე დეკორაციები არიან. მერე მაგრად ღადაობს მაგაზე ))) დროში მოგზაურობა და რაღაცები. მოკლედ ერთი შეხედვით კარგია, მაგრამ მალე ერთფეროვანი ხდება, აი ალეგრის ფეხბურთს ჰგავს |
| Posted by: Heart_of_Darkness 2 Oct 2023, 00:49 | ||
 Может быть пустота? უელბეკში მარტო ,,სექსები" დაინახე? |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 2 Oct 2023, 09:41 |
| Hეარტ_ოფ_Dარკნესს არასწორად მახსოვდა სახელი ))) რას ამბობ რა მხოლოდ სექსი უელბეკში ჰაჰა, ჰაჰა ჰა :მად: აჰა, მოდი ერთი ერთზე დიდ პოსტების ბეთლი მოვცხოთ :ბოლი: უელბეკის “პლატფორმას” ჩემს თაროზე მოხვედრის უცნაური ამბავი აქვს: მის დასაკუთრებაზე ოდნავაც არ მიფიქრია, როცა უიმედოდ გამოვდე ფეისბუქზე “გახდი ბესტსელერის ავტორის” ერთ-ერთი სიამაყე გასაცვლელად, მაგრამ, ჰოი, საოცრებავ, ერთმა უცნობმა გოგონამ, სანაცვლოდ, ჭირივით მოიშორა 2001 წლის ფრანგული რომანი, მე კლასიკას ვკითხულობო. მანამდე თბილისის წიგნის დღეები იყო, როცა ეს კონტროვერსული ნაწარმოები “იმოგზაურე ტაილანდში”-წარწერიანი სანიშნე ფურცლის დასადებად გაიმეტა ქართველმა გამომცემელმა. ჰოდა, რა ვიცი, მე თუ მკითხავთ, ასეთი საზოგადოება ნამდვილად ვიმსახურებთ, დედით დაწყებული, კეთილებით დამთავრებული - ყველასა და ყველაფერს რომ გვაგინებს უელბეკი, სანამ, თქვენ წარმოიდგინეთ და ეგზოტიკური მოგზაურობის კი არა, სექსუალური ტურიზმის მძიმე თემის ტყავში გახვეული, ფრანგული განმანათლებლობის დროს გაჩენილი “კეთილშობილი ველურის” ხატის განხილვას აბრუნებს დღის წესრიგში. ევროპული ცივილიზაციის ტიპობრივი პირმშოს ტრაგიკული ბედი ორმოცი წლის მიშელის პირით იხატება. ნუ შეცდებით და მისი შერბურელობა წარმოსახვაში ფერად ქოლგებს ნუ გაგიშლით, რადგან მიშელს საქმე აიძულებს, მუდმივად ხელოვნების ბიუროკრატიულ მხარეს შეჰყურებდეს: “მხატვრულ ოსტატობას ორივე ხელით ნამდვილად არ ვაფრინდები და არც ტრადიციული ფერწერის მკვდრეთით აღდგომი���თვის ვიკლავ თავს. სიფრთხილეს ვიჩენ, როგორც იმ მოხელეს შეეფერება, რომელსაც თვლა და ანგარიში ავალია.” ამიტომაა, რომ იგი პირველივე წინადადებაში ფენოტიპურადაც კი აგრძელებს ფრანგულ ლიტერატურაში გაუცხოებულ პერსონაჟთა ხაზს: “ერთი წელია, რაც მამაჩემი მოკვდა”. თუმცა უელბეკი არ აპირებს, მარგინალ გმირზე თხრობისას კამიუსეული გალანტურობის შენარჩუნებას… მიშელს ცხადად ახსოვს, რომ “თერთმეტი წლის [იყო], როცა გოგონამ თავისი ფუსუსუნა პირველად [აჩვენა]” და რაკი მარტინის ეს მოგონება, ებრაელი ქალის ხაზით, შესანიშნავ ბმას ახდენს უმბერტო ეკოს პერსონაჟ სიმონინო სიმონინისთან (მამის ფაქტორზე აღარაფერს ვამობ), “პლატფორმაც” სავსე იქნება არეული თხრობის მომენტებითა თუ ისეთი ტაბუდადებული სიტყვებით, როგორიცაა “შედება”, “ნძრევა”, “ორგაზმი”, “გათავება” (ჰო, ამისთვის წინასწარ უნდა შეემზადოთ, თორემ სიმრავლე აუცილებლად გაგრძნობინებთ დისკომფორტს)... მოგეხსენებათ, ყველა ბოჯეკ ჰორსმენს უცილოდ ესაჭიროება თავისი დაიაენი და დოზირებულად პრინცესა კაროლინიც, ამიტომ ამბავში შემოდის მშვენიერი ვალერიც, რომელიც, ადამიანური სათნოებისა და აწყობილი კარიერის ხარჯზე, ორივე როლის შეთავსებას ახერხებს. სიმბოლურია, რომ ცხოვრების აუტანელი სიმსუბუქე, რომელიც მიშელს ტომაშის ბედს გააზიარებინებს და აფიქრებინებს, როგორც იქნა, სექსის შემდეგ ვიღაცასთან ერთად ძილი მწყურიაო, მესამე მსოფლიოში მოგზაურობას მოსდევს. ზოგადად, ურბანული სივრცის დატოვება რომანში გადაფასების პროცესთან ასოცირდება, რომლის განმავლობაშიც პერსონაჟები სიტყვითა თუ ქცევით, ნებსით თუ უნებლიედ მსჯელობენ სექსუალურ ტურიზმზე, ისლამზე, კულტურაზე, ბუნებაზე, მარტოობაზე, სიყვარულზე, კაპიტალიზმზე და ფეხს უწყობენ ფრომის რწმენას, რომ “ობიექტურად ადამიანი იმ მიზნების მსახურად იქცა, რომელიც მისი არ არის, მაგრამ სუბიექტურად სწამს, რომ პირადი ინტერესებით ხელმძღვანელობს”. “თავისუფლებისგან გაქცევა” აქაც აქტუალურია: “პლატფორმელი” მუშა-ხელი სექსში სადო-მაზოხიზმს, ინცესტსა და პედოფილიას ეძებს, რადგან თავისუფლების ევროპულ იდეას პირვანდელი სახე შემოსძარცვია და უარყოფითი, სექსუალური თავისუფლების გაქუცულ ქურქში გახვეულა… აქ აღარც განმანათლებლები არიან და აღარც “მეშვიდე ბეჭედი” იქმნება - სანაცვლოდ, დიდი ტირაჟებით გამოიცემა “ფირმა” და ეკრენებზე “ჯაჭვის პერანგსა და ტყავის მოკლე ქვედაკაბაში გამოწყობილი ორი დაკუნთული ქალი ხმალს ენერგიულად იქნევს”. უფრო უელბეკისებურად რომ ვთქვათ, ბუნების წიაღში დაბრუნების ზეიმსაც კი ევროპული ლაგამი ამოსდებია: “ისინი [მესამე მსოფლიო] უფასოდაც იძლევიან, ორსულებიც კი. კლუბები პრეზერვატივებით უნდა მოვამარაგოთ და ეგ არის.” იმ ტურისტების დასახასიათებელ პროფესიულ ტერმინს ნუ მომკითხავთ, ფეხდაუკარებელ ადგილებს რომ ეძებენ, მაგრამ იქ ჩასვლის პირველივე დღეს რყვნიან და მერე ისევ დაუსრულებელ ძიებას უბრუნდებიან, “ერთი კი ვიცი: ისეთები როგორებიც ვართ, ეგოიზმის, მაზოხიზმისა და სიკვდილის სუნით ვყარვართ. ჩვენ ისეთი სისტემა შევქმენით, რომელში ცხოვრებაც, უბრალოდ, შეუძლებელი გახდა. მიუხედავად ამისა, მსოფლიოს სხვა ნაწილებში მის ექსპორტს მაინც ჯიუტად ვაგრძელებთ.” ზემოთ “პრაღის სასაფლაოსთან” მსგავსება ვახსენე გაკვრით და აუცილებლად უნდა აღინიშნოს, რომ, მეტად ერუდირებუ��ი სემიოტიკოსისგან განსხვავებით, უელბეკი მარტივად გასაგებ ენაზე წერას არჩევს. მიუხედავად იმისა, რომ ერთგან კანტის სახელსაც კი გადააწყდებით (ჩემი წლის პირველი მოულოდნელობა), “დაცემის ეპოქის ევროპელის” ცხოვრების წესის ზერელე ცოდნაც საკმარისი იქნება, რომ იპოვოთ პასუხი კითხვებზე: მარგინალთა რომელ ტრადიციას გააგრძელებს მიშელი? რომანის მიწურულს, კაპიტან სიმონინო სიმონინის მსგავსად, თავდაჯერებული გამოაბიჯებს თავის მიერ მოწყობილი აფეთქების ცეცხლიდან? უცნაურ დროს გაცნობილ ვალერისთან ხელჩაკიდებული დატკბება პლატფორმის ნგრევით? მერსოსავით, სიკვდილით დაისჯება მზისათვის აღსრულებული მკვლელობის აქტისათვის? რაკი მერსოს მოკლული არაბი ვახსენეთ, ბარემ უელბეკის წინააღმდეგ ისლამოფობიის საფუძველზე დღეს წამოწყებული სასამართლო დავაც ამ ტრაგიკული თავგადასავლისა თუ მასში ჩართული დიალოგების საფუძველზე გადაჭერით… *** სათაურის მნიშვნელობაზე ბევრი ითქვა და ერთს მეც ვიტყვი: ენქიდუ შამხათთან სექსმა ცივილიზაციის პლატფორმაზე, ურუქში, აიყვანა, მაგრამ გავიდა დრო და ცხოველური საწყისის უარყოფამ იქამდე მიგვიყვანა, “ნიკოლამ [მამამისს] უშინაარსო მზერა შეავლო, მერე კი ისევ “თომბ ღიდერ”-ის თამაშში ჩაეფლო”, ყველა დაკრძალვა კი ზოლას მოთხრობის “როგორ იხოცებიან” სიუჟეტად იქცა. “კეთილშობილი ველურის” ხატთან დაბრუნების იმედით ზოგმა პლატფორმიდან გადმოხტომა იმავე მეთოდით, სექსით, დაიწყო. ოჰ, როგორი მშვენიერი იყო სიყვარულით გაჯერებული ფრენა! მაგრამ ბოლოს მიწას დაენარცხნენ, ელემენტარულ ნაწილაკებად დაიშალნენ და თავიანთი არსებობის ნიშნად 21 X 29,7 ზომის ქაღალდებზე დახატული სურათიღა დატოვეს “ბოჯეკ ჰორსმენიდან” : გაზონის მკრეჭავი ცხვარი დროდადრო მაკრატელს განს გასწევს და ბუჩქის წვნიან ფოთლებს მადისაღმძვრელად შეექცევა... :ლოლ: :მად: :მად: :დრუგ: :ფაცეპალმ: აი, ასეთ ხალხს როგორ ვერ ვიტან მატრაკვეცობაც აღარ ჰქვია ამას |
| Posted by: Heart_of_Darkness 2 Oct 2023, 13:53 | ||
Sorry, ისეთი წერის სტილი გაქვს, შენი პოსტვის წაკითხვას ბოლომდე ვერ ვახერხებ. არ გამომივა სპარინგი. თითქოს ბევრი ხომ გიწერია, მაგრამ შთაბეჭდილება მრჩება, რომ საერთოდ ვერ გაიგე წიგნი რაზეა. ვერ იგრძენი, უფრო სწორედ. |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 2 Oct 2023, 15:56 | ||||||||
ამდენ რამე გაქვს ნასწავლი და ელემენტარულ რაღაცებს ვერ წვდები ))) ეგ პოსტი ჩემი არაა და მაგის მიხვედრა ძალიან მარტივია ))) სხვისი პოსტია და იმიტომ მიწერია ბოლოს მატრაკვეცობაა-მეთქი ))) ასეთ სისულელეებს რომ იგონებს ხალხი, არ მჯერა, რომ მაგათ ლიტერატურა უყვართ : რა არის იცი დარკნეს, მართლა მივესალმები შენს დაბრუნებას ფორუმზე. მე ვცდილობ ობიექტურად შევაფასო ესა თუ ის სიტუაცია, თემა და ხალხიც და ჩემი ქმედებებიც, მიუხედავად იმისა, რომ მეც ადამიანი ვარ და შეიძლება სუბიექტური ვიყო ხოლმე. ჰოდა, გუწრფელად გიწერ საინტერესო იუზერი ხარ იმ მხრივ, რომ ძალიან ბევრი რამე გაქვს წაკითხული.... შენი ჯანყიც მესმის ჩვენი სოციუმიის წინააღმდეგ რომ არის მიმართული და ქალთა უფლებებისთვისაც რომ იბრძვი. ისიც სასაცილოა ჩემთვის ფორუმზე რომ აითვალწუნებენ სხვადასხვა იუზერებს იმის გამო, რომ პერსონა ნო გრანტად გამოცხადებული იუზერები ზედმეტად ნაკითხები არიან მოკლედ, არანაირი ცუდი დამოკიდებულება შენს მიმართ არ მაქვს, მაგრამ ერთია, რომ მიუხედავად შენს მიერ დაგროვილი ამდენი ცოდნისა, მაინც ძალიან სუბიექტური ხარ და მარტივ რაღაცებს ვერ წვდები. შენი ეგ პოსტი არ მწყენია და მაგის გამოძახილი არ არის რასაც გიწერ... ნამდვილად არ მივეკუთნები იმ ხალხის კატეგორიას, ვისთვისაც სხვისი აზრი იმდენად მნიშვნელოვანია, რომ იბოღმებიან შემდეგ და გადამტერება ახასიათებთ ამის გარდა, ისედაც ვიცი შენი დამოკიდებულება ჩემდამი  ამიტომ სუპრიზი-ეს პოსტი ისედაც ვერ იქნებოდა ))) ხოო, ისე ბევრმა ადამიანმა გუწრფელად მიპასხუხა იმ თემაზე და რამე მიზეზით არავინ არ მომტყდარა ))) წიგნების გაგებაში და ვერ გაგებაში დიდი დებატების გამართვას არ ვაპირებ. ნებისმიერი ადამიანი ცდება სხვადასხვა სფეროში თუ ქმედებაში და ლიტერატურაც გამონაკლის არ არის. მეც ბევრი დეტალი გამეპაროს შეიძლება, ან უბრალოდ საინტერესო არ აღმოჩნდეს ჩემთვის კონკრეტული წიგნი. თუმცა, მიუხედავად ყველაფრისა, ვფიქრობ, რომ შენზე ობიექტურად ვაფასებ წიგნებს და უკეთაც ვიგებ და უკეთესი გემოვნებაც მაქვს  შენ, როგორც ადამიანების შეფასებაში, წიგნებშიც ძალიან სუბიექტური ხარ ))) რა თქმა უნდა, სუბიექტურობას ვერ გამოვრიცხავთ, როდესაც საქმე სპორტს და ხელოვნებას ეხება, მაგრამ სუბიექტურობის ზღვარიც არსებობს, რასაც არ უნდა გადაცდე- თორემ დიდი ხელოვნებას ვერ დაინახავ. აქვე დავასრულოთ ჩვენი ეს დიალოგი. არ ვაპირებ მეტი გეკამათო ამ თემაზე ))) ეს თემა შემთხვევით აღმოვაჩინე და გასაოფებლად არ მემეტება, თან გასაგრძელებელიც არაფერი გვაქვს ))) ამ განყოფილებაშიც ისედაც მხოლოდ იმიტომ შემოვდივარ ძველი პოსტები წავიკითხო. კამათი თუ გნებავთ სხვადასხვა იუზერებთან რა განყიც გაქვს ჩაბარებული, იქ გამართე ფილოსოფიაზე ძალიან კარგი იქნება )))) არადა, თავის დროზე ტიმს დიდი ამბებით დასტყუე განყოფილებების გაყოფა ))) ახლა ისეთი მკვდარი განყია, მშენებლობა და რემონტში უფრო მიდის ფილოსოფიური მსჯელობები, ვიდრე მანდ ))) მოკლედ, დაიხურა ეს თემა, აქ აღარ გიპასუხებ მაგზე. წარმატებები დებატებში )))) საინტერესო მწერლები აქვს ხალხს დასახელებული წინა გვერდებზე ვიტოლდ გომბროვიჩი ამის პორნოგრაფია მაქვს წაკითხული დიდად არ მომწონებია. ლეონიდ ანდრეევის დასახელება გამიკვირდა ვის გაახსენდა მოდის წიგნების კითხვის სეზონი ზამთარი მაინც ყველაზე კარგი პერიოდია, მაგრამ მუღამი აღარ მაქვს პროზის იქნება აქ აღმოვაჩინო ვინმე საინტერესო  |
| Posted by: Heart_of_Darkness 2 Oct 2023, 17:51 |
| J.R.R.Tolkien მადლობა, რომ არ დაგეზარა ასეთი მნიშვნელოვანი ინფორმაციის გაზიარება შემდეგში წინასწარ შეგითანხმებ სად და ვისთან ვიკამათებ)) |
| Posted by: seeman 3 Oct 2023, 17:20 |
| ზურა ჯიშკარიანზე რა აზრის ხართ ? რაც ინტერვიუ მინახია და პატარა აბზაცები წამიკითხია საინტერესო ადამიანი ჩანს |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 3 Oct 2023, 17:45 | ||
კარგია. გააჩნია რა სახის ლიტერატურა გიყვარს. კაიკატას წევრი რომ არის იმაზე ამბობ ხოო ? მაგის "საღეჭი განთიადები უშაქროდ" კარგი რამეა. გააჩნია, რა თქმა უნდა, როგორი ლიტერატურა გიყვარს და რას ანიჭები უპირატესობას. ახლა, ძალიან დიდი აზრი დევს მაგ წიგნშიო ვერ იტყვი, მაგრამ ლიტერატურული ესქპერიმენტის მხრივ ძალიან საინტერესო და მოსაწონი რამ გახლავთ. მინი ულისეს ქართული ვერსიაა სხვადასხვა სტილის და თხრობის ტექნიკის არევებია ერთმანეთში. მოკლედ, წაიკითხე- არა მგონია ინანო. თანამედროვე ლიტერატურის პირობებში კარგია და მითუმეტეს ქართული ლიტერატურის საზომებით  ხალხი აგერ უელბეკს ეძახის დიდი მწერალს და რავიცი, ახლა ზურაც რომ ფრანგი იყოს, უელბეკის დონის შეიძლება არა, მაგრამ ბეგბედერის დონეს მაინც დადებდა რა დონეზე დაეცა ლიტერატურა და გემოვნებაც ისე ბეგბედერს რომ კარგ მწერლად აღიქვამს ხალხი და უელბეკს გენიოსად ))) |
| Posted by: _Pagliacci_ 3 Oct 2023, 18:49 |
| ყველა კრიტიკოსი რომ არშემდგარი მწერალია დაიწერა? მაშ მე დავწერ, არშემდგარცი. |
| Posted by: kaiser Soze 3 Oct 2023, 18:54 | ||
| J.R.R.Tolkien რა თემა ამოაგდე ;დ სათაური რომ ვნახე, ბუნდოვნად მახსოვდა რომ მსგავსი თემა მქონდა გახსინი : ))
ჩემთვის ყველაზე მაგარი მურაკამი. კაფკა პლაჟზე თუ მოგეწონა, ამაზე დაუსტვენ. თანამედროვე რეალობას ნელ ნელა რომ ეცლება შრეები და იდუმალი და საშინელი პირველყოფილი რეალობა რომ იმალება იმის მიღმა. თუ კაფკა პლაჟზე არის ოიდიპოსის მითის გადამღერება, ეს მთლიანად ორფეულია - სადაც ჯოჯოხეთში უნდა ჩახვიდე რომ ის დაიხსნა რაც გიყვარს. რაღაცნაირად, ამ იდუმალების განწყობას გიღვიძებს სულში. წიგნიდან თავს რომ ამოწევ გგონია რომ შენს რეალობასაც გაცილებით მეტი შრე აქვს, ვიდრე შენ აღიქვამ. ეს ჯადოსნური მისტიურობის შეგრძნება aftertaste-ვით დაგყვება კარგა ხანი. მეტს არ დაგასპოილერებ. ისე, თემას რაც შეეხება, კნაუსგორის მეხუთე წიგნი დავასრულე ახლა. და საკაიფოა მთლიანად ეგ საგა. მეექვსე ვერ ვიშოვე, აღარ ქონდათ მაღაზიაში ჯერ. ისე, სხვათაშორის მეხუთე წიგნში აქვს ნახსენები კნაუსგორს, რომ ერთი იაპონელი მწერლის, სახელად მურაკამის წიგნის რეცენზია დაწერა, (სტუდენტობის პერიოდში, როცა ლიტ გაზეთში მუშაობდა), რომელიც მითიური ცხვარის ძებნაზე იყო. და მაგრად ვაჯვიო, ზედმეტად დასავლური გავლენა ქონდაო და არ იყო ორიგინალურიო. ;დ (ზოგადად ბევრ მწერლებზე და წიგნებზე ბაზრობს ამ ტომში, რადგან მისი ლიტერატურის მოღვაწეობას და მწერლად ჩამოყალიბების პირველ ნაბიჯებს აღწერს). |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 3 Oct 2023, 19:14 |
| kaiser Soze ანუ დანტეს ღვთაებრივი კომედიის გადამღერებაა იაპონური მისტიკით ? არა, დიდი წიგნი რომ არ იყოს, სიამოვნებით ჩავუჯდები დღესვე. ველური დეტექტივები დავიწყე- ჰოდა მადლობა ღმერთს რეცენზიებსაც გადავავლე თვალი და მიუხედავად იმისა, რომ სხვისი აზრი ჩემთვის გადამწყვეტი არ არის ვიღაცას ეწერა ჯეკ კერუაკის ჰგავსო და ეგრევე შევწყვიტე კითხვა დიდი რომ არ ყოფილიყო წიგნი ბაზარი არაა მაინც წავკითხავდი, მაგრამ 1000გვერდზე მეტია და კერუაკისთან თუ რამე საერთო აქვს ))) 100 გვერდზე მეტს არ წავიკითხავ ))) მოკლედ, ეგ ჩიტი მაქვს და ცხვარზე ნადირობა ერთ-ერთს წავიკითხავ ორივე მეზარება, ჰოდა ჩიტი უკეთესია ხო შენი აზრით ? |
| Posted by: kaiser Soze 3 Oct 2023, 19:38 | ||||
J.R.R.Tolkien
რომ დაამთავრებ ინატრებ რომ ორი იმხელა იყოს რომ კითხვის სიამოვნება გაიგრძელო. მოსალოცი გაქვს ისე, დოჩანაშვილის არ იყოს. : ))
აქაც მოსალოცი გაქვს. შედევრია. კერუაკი არ ვიცი, თემატურად იქაც და აქაც პოეტები მოგზაურობენ, მაგრამ სიგიჟეა ეგ წიგნი. შედარება მხოლოდ ზედაპირულ დონეზე შეიძლება. დაიწყე კითხვა და თუ არ ჩაგითრია, მიაგდე. რა პრობლემაა. 2666 -ბომბაა. ისე რაღაცეებში გაქვს დაქოქილი ჩიტის ქრონიკებს. ცხვარზე ნადირობა არ მაქვს წაკითხული, მაგრამ მეეჭვება ჩიტზე უკეთესი რამე ქონდეს მურაკამის დაწერილი. ისე მინდა წაკითხვა ამისაც. ატვუდის ბრმა მკვლელის წასაკითხად ვერ მოვიცადე, და ეხლა უნდა წავიკითხო. კარგა ხანია მინდა და თაროზეც მიდევს.. |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 3 Oct 2023, 19:51 | ||
kaiser Soze
მოგეწონება ფემინიზმის გამო :დ სადაც ისეთი ფილმები მოგწონს თუმცა ობიექტურად დიდი არაფერი წიგნია ))) ერთი ესაა ფემინისტურია რაა ბანალური მეტაფორები და სიუჟეტი 100გვერდი რომ წავიკითხე, მიხვდი ბოლოს როგორც დამთავრდებოდა ))) |
| Posted by: seeman 3 Oct 2023, 20:12 | ||
J.R.R.Tolkien
სპს. ხო სხვებისგან განსხვავებული მანერა აქვს წერის და საინტერესოა . ჯოისს აქეთ ვინცაა ბეკეტამდე ეგ ლიტერატურა მიყვარს .ხო და იაპონელები მურაკამის გამოკლებით |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 3 Oct 2023, 21:00 | ||||
იაპონური კინო მიყვარს მე ლიტერატურა დიდად არა მაგრამ ვაღიარებ კობო აბე ერთ-ერთი უდიდესი მწერალია და მაგის ქალი ქვიშაში ისეთი წიგნია ყველა დროის 100 წიგნში შევაგდებდი. ის, ბისექსუალი სამურაი გეიც მიყვარს პრინციპში,მაგრამ უფრო წერის სტილის გამო ქინძმარაულის ასოციაციას რომ იწვევს, აი ეგ ვერ დავამუღამე ვერც აკუტაგავას გავუგე რამე  |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 6 Oct 2023, 21:58 |
| თანამედროვე ლიტერატურას ცუდად ვიცნობ, თუმცა რაღაცები წაკითხული მაქვს, თუნდაც იგვე არასოდეს გამიშვა, უელბეკის,თითქმის ყველა წიგნი (რა ძალა მადგა ). მოკლედ, მთლად პირველი პაემანი არ არის ჩემი და თანამედრო ლიტერატურის შეხვედრა. ამ დღეებში გადავწყვიტე კიდევ უფრო გამემდიდრებია ჩემი ლიტერატურული ლისტი თანამედროვე ლიტერატურით და სწორედ მაგიტომ ვიპოვე ეს თემა. პირველი წიგნი, რომელიც წავიკითხე იყო მაკკართის გზა. როდესაც ვგუგლავდი ხოლმე 21 საუკუნის საუკეთესო წიგნებს ყველა სიაში ეს წიგნი იყო ტოპში, ზოგან პირველ ადგილზეც. ამ მწერლის აზრზე ვიყავი, რადგან განაგონი მქონდა ამას ეკუთვნის,ის წიგნი, რომლის ეკრანიზაცია მოახდინეს ძმებმა კოენებმა, ანუ- "მოხუცების ადგილი აქ არ არის" ამ წიგნს ვგულისხმობ. ჩავუჯექი და რავიცი აბა- წიგნი კარგია! პოსტაპოკალიფსური ჟანრია, მაგრამ ექშენი საერთოდ არ არის, თითქმის და ძირითადი თემა მანდ არის მამა შვილის ურთიერთობა. მოკლედ, იმაზეა წიგნი მამას როგორ მიჰყავს ცხოვრების გზაზე შვილი და ბავშვი როგორი სუფთა სულისაა და მამა შვილის გამო ყველაფერზეა წამსვლელი. ეკრანიზირებულიც ყოფილა ეს წიგნი. ბევრი რომ არ გავაგრძელო კარგი ემოციური წიგნია მშობლის და შვილის ურთიერთობაზე, მაგრამ ეს წიგნი თუ 21 საუკუნი ერთ-ერთი საუკეთესოა წარმომიდგენია სხვები რა არის აი, ნორმალური წიგნია, არაფერი განსაკუთრებული. ცუდიაო ენა არ მოგიბრუნდება, მაგრამ მაგარი და განსაკუთრებული შედევრიაო, როგორ უნდა თქვა ამაზე არ ვიცი... ამ მწერლაზე უთქვამს ვიღაცას ბოლო 60წლის საუკეთესო მწერალიაო. ამერიკული ლიტერატურის დიდი ფანი არ ვარ, მაგრამ ამაზე უკეთესი თუ არ ჰყავდა ამერიკას, კარგად ყოფილა მაგათი საქმე ))) ისეთი საშინელი დიალოგებია წიგნში, ნერვები მომეშალა ))) შემდეგი წიგნი იყო საფონის "ქარის ჩრდილი". კატალონიელი მწერალი ყოფილა, ბარსელონაში დაბადებული და აგერახლა გარდაცვლილა. დონ კიხოტის შემდეგ ყველაზე გაყიდვადი წიგნი ესპანეთშიო. თავიდანვე სკეპიკურად ვიყავი განწყობილი და დიდი მოლოდინები არ მქონდა, მაგრამ ვიფიქრე ბარსას ფანისთვის კარგი იქნებოდა ბარსელონაში რომ ხდება მოქმედება-მეთქი. მოლოდინს გადააჭარბა იმ დონის სირობა აღმოჩნდა მიუხედავად იმისა, რომ რამოდენიმე ლიტერატურული ხერხი აქვს გამოყენებული და ორიგინალურობასაც ცდილობს, თუმცა რასაც აქ ავტორი აკეთებს, ეგ უკვე ნაქნი აქვს სხვებს და ახალი არაფერი უქნია; მაგრამ მაინც დასაფასებელია მაგ მხრივ ეს წიგნი. თუმცა, აი სხვა მხრივ რა უნდა ითქვას- ჩვეულებრვი ლათინოამერიკული ტელემუნდოს სერიალია, ბანალური და ჰეფიენდური ფინალით. წიგნი რომ დავამთავრე ჩემ თავს ვუთხარი, როგორ არ გაუმართლა აკას რომ ქართველია, თორემ ამათზე უკეთესად მართლა წერს ტიპი. რა არის მართლა ეს ?! ესაა პიკასოს ბიჭი რა იყო და თანამედროვე ლიტერატურის შედევრები ? ასე როგორ დაეცა ხალხის გემოვნება, რომ ფოლკნერის, პრუსტის, ტოლსტოის შემდეგ ამ ღლეობებს აღიარებენ შედევრებად და ფულს იხდიან ამ ხალხის ნაჯღაპნში. აღარ მიკვირს უელბეკი რომ ერთ-ერთი გამორჩეული მწერალია თანამედროვე ლიტერატურაში. მოკლედ, რა... კლასიკის მეტი მართლა არაფერი უნდა იკითხო და თანამედროვე ლიტერატურა თუ გინდა მაინდამაინც, მაშინ ფენტეზის უნდა ჩაუჯდე, ისე ამათკენ არ გაიხედება. ახლა შესწორებები მიდევს აგერ და ვერ გადავწყვიტე დავიწყო თუ არა, დიდი ალბათობით ესეც ღლეობა იქნება. |
| Posted by: kaiser Soze 6 Oct 2023, 22:47 |
| J.R.R.Tolkien რა ენაზე კითხულობ წიგნებს? ჩემი გამოცდილებით ქართულ თარგმანში ბევრი იკარგება. მაკარტის გზა ძაან საკაიფოა. მინიმალისტური, მკაცრი, პოეტური ენით ხატავს პოსტაპოკალიპტური სამყაროს რეალისტურ სურათს, სადაც საზიზღარ სისასტიკესთან, რომელსაც თვითგადარჩენის ინსტინქტი ბადებს, კონტრასტადაა მამა-შვილური სიყვარული და ბავშვური, გულუბრყვილო რწმენა სიკეთისა. თანამედროვე იგავი. ლირიკული ჰორორი დიდი ემოციური ბმით. მე პირადად მატირა. დიალოგები საერთოდ მეორეხაროსხოვანია მანდ. ინგლისელებს აქვთ კარგი ტერმინი "ჰაუნთედ". არის წიგნები, რომლებსაც რომ წაიკითხავ, ვეღარ გადაიკითხავ. ეგეთია ეგ. ყველაზე დიდ შიშებს რომ ეხება. და აზრებით რომ ხშირად უბრუნდები. უფრო სწორად, პირიქით, ხშირად რომ შემოდის შენს აზრებში. როგორც მოჩვენება ჰაუნთედ სახლში. ჩემს შვილთან რომ მაქვს ურთიერთობა, ხშირად ვფიქრობ ხოლმე ამ წიგნზე. უნივერსალურია. |
| Posted by: seeman 7 Oct 2023, 00:08 |
| J.R.R.Tolkien ეპოქის ამბავია რა. ცხოვრების რიტმი შეიცვალა ხალხს დრო არ რჩება საკითხავად მითუმეტეს ინტერნეტი და ტელევიზიაა კონკურენტებად .შესაბამისად იწერება მარტივი უცებ მეტროში წასაკითხი ლიტერატურა .კაფკა და კამიუ სხვა ეპოქაა ᲔᲮᲚᲐ ᲣᲔᲚᲑᲔᲙᲘ უფრო აქტუალურია პოპ არტია იმიტომ რომ ეხლანდელ ადამიანისთვის უფრო აქტუალურ თემებს ეხება მარტივად მისტერიების გარეშე . თუმცა შეიქმენბა დიდი ნაწარმოებებიც შეიძლება არა კლასიკურ ფორმატში მაგრამ მაინც |
| Posted by: illuminatiQUEEN 7 Oct 2023, 01:09 | ||
მე ძალიან მომეწონა საღეჭი განთიადებიც და სწრაფი ღამისიერიც. ეხლა ახალ რომანზე მუშაობს და მაქედან ჯერ დაუსრულებელი ნაწყვეტები რაც წავიკითხე მგონი დიდი ბომბა იდება |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 7 Oct 2023, 09:49 |
| kaiser Soze რა არის იცი, ინგლისური კარგად ვიცი და რუსულ ენაზეც შემიძლია წაკითხვა, მაგრამ მე ნელა კითხვა არ მიყვარს, ჰოდა უცხო ენაზე ნელა მიწევს კითხვა ))) თუ ქართული თარგმანი არ არის ან ვიცი რომ მწერლის ენა განსაკუთრებულია და თარგმანში იკარგება, მაშინ ინგლისურად ვკითხულობ თუ მაგ ენაზე წერს, ხოლო რუსებს რუსულად ))) ისე ძირითადად ქართულ ენაზე. არის ცუდი თარგმანები- მაგაში არ შეგეწინაღმდეგები, რადგან დატესტილი მაქვს და მართლა ბევრი რამ აკლდებოდა წიგნს, თუმცა ძალიან კატასტროფული მდგომარეობა მაგ მხრივო ვერ იტყვი. დავწერე კიდეც ცუდი წიგნი არ არის, უბრალოდ რაღაც განსაკუთრებულ წიგნთან არ გვაქვს საქმე და ეგ თუ საუკეთესოებს შორის არის, წარმომიდგენია სხვები რა დონისაა seeman ეპოქის ამბავი არის, გეთანხმები, უბრალოდ ცოტა სხვა თემაც არის, ანუ ხალხს დრო არ რჩება წასაკითხად და ამიტომ უფრო მარტივი ლიტერატურა იწერება, ეგ არ არის სწორი. წიგნს სერიოზული კონკურენტი გამოუჩნდა მეოცე საუკუნეში კინოს სახით, ხოლო დღეს უკვე ინტერნეტი უწევს კონკურეციას, რამაც გამოიწვია ხარისხის დაგდება... ბევრი ნიჭიერი კაცი კინომ წაიყვანა და ა.შ. თუმცა, ერთ-ერთი მთავარი პრობლემა არის ის, რომ თავის დროზე იმ იდოტებმა გადაწყვიტეს ახალი ფორმების ზიებას აზრი არ აქვსო და მოდი ძველზე ვიღადაოთო და გვაჩუქეს პოსტმოდერნიზმის ეპოქა, რომელიც არის უნიჭოების აღზევების საშუალება ))) ახლა, ამ ქარის ჩრდილს მეტროში ვერ წაიკითხავ, ძალიან დიდი წიგნია და ასევე რთული გასაგებია სიუჟეტური ხაზი )))) მოკლედ, გემოვნება გაგვიფუჭდა კაცობრიობას. ნებისმიერი სფერო ავიღოთ მაგალითად: ჰოლივუდში ადრე რა ფილმებს იღებდენ და ახლა რას იღებენ, მუსიკა პაპსა რომ პაპსა ისიც ხარიხსხიანი იყო, იგვე აბაზე ვერ იტყვი რომ უნიჭო კოლექტივი იყოო, მიუხედავად იმისა, რომ პაპსა მუსიკას ჰქმნიდენ, აი დღეს ისეთი ხალხი მღერის, რომლებმაც მუსიკა არ იციან საერთოდ და ხმაც არ აქვთ ))) ფეხბურთი რომ ფეხბურთია, ეგეც გაბანძდა ))) ტექნოლოგიურად წინ მივიწევთ, მაგრამ კულტურულად ვკვდებით ))) მალე მართლა რობოტებად ვიქცევით ან რობოტები ჩაგვანაცვლებენ. დროზე თუ არ გამოფხიზლდა კაცობრიობა  |
| Posted by: kaiser Soze 12 Oct 2023, 17:19 | ||
| J.R.R.Tolkien მე ადრეული ასაკიდან დავიწყე ინგლისურად კითხვა, რუსულად კიდევ უფრო ადრეული ასაკიდან. და ზოგადად წიგნები მაგრამ დამეხმარა რომ ორივე ენა დამემხეცებინა. უპირატესობა ისაა დიდი რომ თავისუფლებას გაძლევს რაც გინდა ის წაიკითხო, და თარგმანს არ დაელოდო. მაგალითად კნაუსგორის ჩემი ბრძოლის მხოლოდ პირველი წიგნია ამ ეტაპზე ნათარგმნი, და ზოგიერთი თანამედროვე შედევრი, მაგალითად დევიდ ფოსტერ უოლესის "უსასრულო ჟესტი (ან ხუმრობა)" საერთოდ არაა ნათარგმნი. პლუს ნონ-ფიქშენი თუ გინდა, აქ ხომ საერთოდ კატასტროფაა. მხოლოდ ძაან გაბაზრებულ და ტრენდულ წიგნებს თარგმნიან. მაგალითად, დუგლას ჰოფსტადტერის "გოდელი, ეშერი ბახი" არის ალბათ ჩემი ყველა დროის ყველაზე საყვარელი ნონფიქშენი. გენიალური წიგნი. და ქართულ სივრცეში საერთოდ არ გამიგია ვინმეს ეხსენებინოს.
ჩემი ძველი პოსტი გამახსენდა ამ თემაზე, როცა ძალიან ახალგაზრდა ვიყავი - ასე ვთქვათ პარადოქსალურ-პოსტმოდერნისტული განმარტება პოსტმოდერნიზმის (რომელიც შემდეგ ჩემმა პოეტმა მეგობარმა (სახელობითი თემაც აქვს ამ ფორუმზე) წაიკითხა და თავის მიერ ედიტირებულ ლიტ ჟურნალშიც გამოაქვეყნა ;დ ). https://forum.ge/?showtopic=33601670&view=findpost&p=1490748https://forum.ge/?showtopic=33601670&view=findpost&p=1490748 თუმცაღა კარგი ლიტერატურა 21-ე საუკუნეშიც იწერება, ისევე როგორც კარგი მუსიკა იქმნება და კარგ კინოებს იღებენ. უბრალოდ მოდერნიზმი იყო კულტურის აფეთქება, რომელიც არასდროს განმეორდება, როგორც ინდუსტრიული რევოლუცია, ან დიდი აღმოჩენების ეპოქა. ჯოისები, პრუსტები და კაფკების მოლოდინი არ უნდა გვქონდეს. მეორე ფაქტორიცაა აქ. ინტერნეტმა დროის შეგრძნება წაშალა და ეპოქებს შორის ზღვარი მოიშალა. ნეტფლიქსზე შეხვალ, ან სპოტიფაიზე, 80იანი წლების პროდუქტი, 90-იანების პროდუქტების და თანამედროვე პროდუქტების გვერდითაა, და რომელსაც გინდა იმას დასტრიმავ. ამიტომ ბევრი თანამედროვე ხელოვნების ნიმუში არის წარსულისგან პირდაპირ ინსპირირებული. თან ხშირად სხვადასხვა ეპოქის წარსულისგან. იმდენად რომ, ძნელია უკვე რომ ხელოვნებას მისცე დროის შტამპი. სიახლეები ძალიან ცოტაა. პ.ს. ატვუდის ბრმა მკვლელმა ძაან გაასწორა. კარგი წიგნია. |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 22 Oct 2023, 10:05 |
| kaiser Soze მოდერნიზმი იყო მოვლენა, ისევე, როგორც ბევრი სხვადასხვა ხელოვნების მიმდინარეობა. რეალიზმი ცოტა სხვა რამ გახლავთ, ანუ ასე მოდერს ვერ შეადარება რეალიზმს, მაგრამ თავის დროზე, როდესაც გამოჩნდა ხელოვნებაში რეალიზმი დიდი სიტყვა თქვა და ფაქტობრივად ყველა დიდი მწერალი რეალიზმის კლანიდან არის. მოდერნი ზოგადად ლიტერატურაში არ გულისხმობდა ძალიან დიდ თემებთან დაჭიდებას, უფრო ახალი ფორმების ძიება და ამ ფორმებით ფლირტი იყო მკითხველთან. რა თქმა უნდა, შეუძლებელი იყო მოდერს საუკუნეები გაეძლო, უბრალოდ ახალი ტალღა რაც მივიღეთ უბრალოდ ენით რომ ვთქვათ- არისტოკრატული ხელოვნება გაგლეხთა და ძალიან პრიმიტიული გახდა. კინოს ნამდვილად იღებენ კარგს, ოღონდ ჰოლივუდზე ეგ არ ვრცელდება, თან კინო ახალგაზრდა ხელოვნების დარგია და ამავე დროს ყველაზე მეტი შესაძლებლობა აქვს, ანუ შეზღუდული არ არის. მუსიკაც იქნმება კარგი, მაგრამ ძალიან რთულია კარგი მუსიკის პოვნა. ლიტერატურა, სამწუხაროდ ძალიან არის ჩაფლული პრიმიტულ და ერთფეროვან ჭაობში და არც არტური და მერლინი ჩანს, მაქედან ამოთრევა რომ ითავონ. არადა, ჯერ კიდევ შეუძლია ლიტერატურას თქვას თავისი სიტყვა და საერთოდ ახალი მიმდინარეობა დაბადოს, რომელიც ღირსეულ წინააღმდეგობას გაუწევს კინოს. აი, წავიკითხე ძირითადი მწერლები ვინც თანამედროვე ლიტერატურის ტრენდში და ძალიან მოსაწყენი იყო ))) მურაკამია და ერთი კაფკა ნაპირას არის ნორმა წიგნი, ისიც დიდი და განსაკუთრებული არაა, აი დაახლოებით ისეთია, ლევანდოვსკი რომ არის დღევანდელ ბარსას თავდასხმაში ))) უელბეკი არის ის მწერალი თანამედროვებიდან, რომლის თითქმის ყველაფერი წავიკითხე, მხოლოდ ერთი წიგნი მივაგდე, მგონი ის ტიპიური უელბეკი რომ არ არის. ჰოდა, ერთფეროვნების ეტალონი არის უელბეკი ))) პერსონაჟებსაც არ ცვლის ტიპი :დ ქალი მაინც გაეჩითა და ქალის თვალით ეჩვენებია თანამედროვე ევროპის დაისი ))) ყველა წიგნში ერთი და იგვე პერსონაჟია, ერთი და იგვე სექსის სცენები და ერთი და იგვე თემები ))) ცივლიზიაციის დასარული ძმაო, დეპრესია, გაუცხოვება, სექსით სიცარიელის შევსება, კულტურის დაცემა, არაბების ექსპანსია, ღლე რომ ნაყინზე მეტად უყვართ ქალები, სექს ტურიზმი და ა.შ. სელინს რა ვუთხარი ის წიგნი რომ დაწერა თავის დროზე და ამ კვერცხების კულტის ჩამოყალიბებას შეუწყო ხელი ))) ეს აფრო ამერიკელი და ფემინისტი მწერლები ცალკე ღადაობა ხალხია ))) ჩიმამანდა ნგოზი ადიჩის "ყველანი ფემინისტები უნდა ვიყოთ" - ნორმალური ესეს მაგვარი პროზაა, მაგრამ მაგის სუფთა პროზა ისეთი ქინძობაა მიმიქარავს პრაიმ ჰაუსი ))) ზეიდი სმითი ხომ საერთოდ 600გვერდზე მეტი წიგნი, სადაც ათასჯერ გადაღეჭილი თემების ხელახლა დატრიალება ))) ყველაზე მაგარი მაინც ტონი მორისონია ვინც მართლა ფიქრობს რომ ეგ ქალი მაგარი მწერალი იყო და სამართლიანად არის აღიარებული, ძალიან შორს არის ლიტერატურისგან ))) თან ორიგნალში მაქვს წაკითხული მაგის საყვარელი და ისეთი საშინელება იყო, ეგ რომ ვირჯინია ვულფს ენახა უფრო ადრე დაიბრიდავდა თავს. არადა ტიპშა ვირჯინიას მკვლევარი იყო მგონი ))) ჰოდა, რაღაცა მაინც როგორ ვერ ისწავლა ვირჯინიასგან ))) ეს რულფო წავიკითხე არაფრის მომცემი ბოდიალობაა იყო მილიონჯერ რომ არის ეგეთი წინგები დაწერილი ლათინო ამერიკულ ლიტერატურაში ))) პელვინის ჩაპაევი კარგი წიგნია, მაგრამ რაღაც განსაკუთრებული ნამდვილად არ არის. სხვათა შორის ბიკოვს არ ევასება ))) ბიკოვს, მე და ნაბოს ერთნაირი გემოვნება რომ გვაქვს, თითქმის ეგ დიდად არ მახარებს, რადგან ნაბოს არ ვეთანხმები ბევრ რამეში, ისევე, როგორც ბიკოვს, მაგრამ რა ვქნა ეგრეა ))) აი, გოგის და მე რომ აღმოგვაჩნდა საერთო ხედვები მესიამოვნა ))) სხვების არ ვიცი, მაგრამ მე აწი მხოლოდ კლასიკის გადაკითხვით შემოვიფარგლები ))) იშვიათად წავიკითხავ თანამედროვე ლიტერატურას, ისედაც მხატვრული ლიტერატურის მიმართ გული მაქვს აცრუებული და მიჭირს უკვე კითხვა. თუ ვინმე კარგ მწერალს ჩამიგდებს აქ ისეთი რომ არ ვიცი, მადლობელი დავრჩები ))) ეგება არ იყოს ეს ხე მოსაჭრელი და ამდენ დამპალ ხილში ერთი მწიფე და გემრიელი ნაყოფი გამოერიოს ))) |
| Posted by: kaiser Soze 22 Oct 2023, 16:58 |
| ცხოვრების ამ ეტაპზე თანამედროვე მწერლები უფრო მაინტერესებს, რომლებიც თანამედროვე პრობლემებზე წერენ, ვიდრე მოდერნისტები, ან კლასიკოსები. თუმცა მოდერნისტებიდანაც მინდა ზოგიერთის წაკითხვა - მაგალითად მუზილის უთვისებო კაცის. ჯოისი, პრუსტი, ფოლკნერი, კაფკა, ვულფი, მანი და ასე შემდეგ ძირითადად წაკითხული მაქვს. თანამედროვე მწერლებიდან ძაან დამევას დევიდ ფოსტერ უოლესი. "უსასრულო ჟესტი" (ერთ ერთი ურთულესი წიგნი რაც წამიკითხავს) და დაუსრულებელი რომანი "ფერმკრთალი მეფე". პირველხარისხოვანი პროზაა - ალბათ ამერკიკული პოსტმოდერნიზმის მწვერვალი; მერე მოდის ფრანზენი - მისი "შესწორებები" და "თავისუფლება" თანამედროვე შედევრებია. მაგრამ მისი შემდგომი წიგნები არ მომეწონა, განსაკუთრებით "უბიწოება". "გზაჯვარედინებს" არა უშავდა. თითქოს მისმა პროზამ ის სიბასრე და ენის სილამაზე. დაკარგა, რამაც "შესწორებები" და "თავისუფლება" შემაყვარა; მურაკამი - "დაქოქილი ჩიტი", "კაფკა", "უფერული ცუკურო" და სხვები. ატვუდი "ჰენდმეიდი" და "ბრმა მკვლელი" დისტოპიების და სპეკულაციური პროზის დედოფალი, იშიგურო "არასდროს არ გამიშვა" კიდევ ერთი დისტოპია, ბოლანიო და მისი ორი შედევრი "2666" და "ველური დეტექტივები" და დღემდე ვერ გადამიწყვეტია, რომელი უფრო მაგრა მომეწონა; უელბეკის "ელემენტარული ნაწილაკები" და "პლატფორმა" მაქვს წაკითხული. ცუდი არ იყო, მაგრამ არც გავგიჟებულვარ, თუმცა თანამედროვე დასავლელი კაცების ეგზისტენციალური, თუ სექსისტენციალური შფოთვები კარგადაა აღწერილი; ჯუნო დიასის "ოსკარ ვაოს მოკლე საოცარი სიცოცხლე" ტრაგიკომიკური შედევრია, უმბერტო ეკოს "პრაღის სასაფლაო" ვერ მოვა ახლოს მის საუკეთესო რომანებთან, მაგრამ მაინც კარგი იყო. კნასუგორის ჩემი ბრძოლა უმაგრესი პროექტია - 6 წიგნი მაქვს წაკითხული 7-დან. რეალურად სხვის ცხოვრებაში შედიხარ, სხვის გრძნობებს, შფოთვებს და მოგონებებს იტვირთავ შენს გონებაში, იმდენად გულახდილად აქვს ყველაფერი აღწერილი; კორმაკ მაკარტის "გზა" კლიმატის ცვლილების შესახებ შფოთვის ყველაზე ძლიერი ექო ხელოვნებაში; ხალედ ხოსეინის "ფრანების გამშვები", არაბულ სამყაროში გაგდებს. სირიაში გატარებული ბავშვობის წლები გამახსენადა; და ბოლოს სალი რუნის "ნორმალური ხალხი", ეს წიგნი წინა ვალენტინობას ვაჩუქე ჩემს მეუღლეს, ყვავილების ნაცვლად და იმავე შაბათ-კვირას "შემომეკითხა" და თან მომეწონა. რაღაცნაირად მილენიური კვინტესენციური რომანსია. 21ე საუკუნის რომეო და ჯულიეტა. ეხლაც ახალ დაწერილ წიგნს ვკითხულობ. პოლ ოსტერის 4321. დიდი წიგნია, 1200 გვერდი, მაგრამ სწრაფად იკითხება და ორიგინალური სტრუქტურა აქვს - ერთი ტიპის 4 პარალელური ცხოვრება, რომელიც განიტოტება მისგან დამოუკიდებელი პატარა ცვლილებების შედეგად მის ყოფიერ გარემოში. აშკარად ჩემი უსაყვარლესი მწერლების, ბორხესისა და ეკოს გავლენის ქვეშაა, და შესაბამისად ვკაიფობ კიდეც ამ წიგნით. რიდინგ ლისტში მაქვს სხვა თანამედროვე რომანებიც: ზეიდი სმიტის "თეთრი კბილები", კოლსონ უაიტჰედის "მიწისქვეშა რკინიგზა", კუტზეეს "შერცხვენა", ელენე ფერანტეს ნაპოლიტანური ნოველები, ჰილარი მანტელის "მგლის დარბაზი". და სხვები |
| Posted by: Hermyon 31 Mar 2024, 17:18 | ||
ჩაუჯდა ძია  |
| Posted by: Hermyon 3 Apr 2024, 18:53 |
| გზა დავიწყე პალიტრას ნათარგმნი და უყლევესობაა მერე ინგლისურად ვნახე და პოეზიასავით წერს ვერც მაგას გავუქაჩავ მივაგდე კაროჩე |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 3 Apr 2024, 19:02 |
| 21 საუკუნეში კარგი წიგნი იპოვე ეგ იგივეა ქართულ ტვ სივრცეში იპოვო კარგი გადაცემა უელბეკი წაიკითხე ჰერმიონა საშენო ტიპია მოგეწონება ))) |
| Posted by: Hermyon 3 Apr 2024, 20:06 |
| J.R.R.Tolkien პლათფორმა მაქვს წაკითხული კარგი წიგნია ბოლო წიგნიც წავიკითხე სუფთა ###ობა რავიცი აქ შედევრია გზაო და ეგეთი ###ობა როგორ უნდა იყოს რო ვერ წაიკითხო 21 საუკუნიდან ანიჰილაცია წავიკითხე კარგი წიგნია |
| Posted by: J.R.R.Tolkien 3 Apr 2024, 23:59 | ||
ნორმა წიგნია გზაზე, უბრალოდ შედევრი არ არის და რა სტატუსიც აქვს იმას არ იმსახურებს. მორჩილება წაიკითხე უელბეკის? ეგ აქვს ყველაზე კარგი, ჩემი აზრით. შენ რა ლიტერატურა გინდა ის დაწერე და დაგეხმარება ხალხი შერჩევაში. თანამედროვე ლიტერატურა ძალიან იშვიათი გამონაკლისების გარდა არის მარტივი, პრიმიტიული ფაბულით,დიალოგებით და ა.შ. |
| Posted by: Hermyon 4 Apr 2024, 00:58 |
| J.R.R.Tolkien მორჩილება ის თუა საფრანგეთში რომ მუსულმანი მთავრობა მოდის არ გამისწორდა ბევრი პოლიტიკური თემაა და პოლიტიკა მაგარი მკიდია მე მომწონს მარტივად წასაკითხი წიგნები სადაც აზრიც დევს და ექშენიცაა წიგნები რომლის კითხვისაც იტანჯები და ბოლოს ერთი აზრი გამოგაქ რომელიც მაქსიმუმ 1 წინადადებაში ჩაეტევა ამ დროს შენ 700 გვერდი გაქვს წაკითხული, ხვდები რო ### ხარ მარა თავს ვერ უტყდები ის აზრიც გავიწყდება და ისღა დაგრჩენია სასტავში რომ მოხვდები წაიტრაბახო ეს წიგნი წაკითხული მაქვსო აი ეგ წიგნწბი და ეგეთი სიტუაცია ყ.ს მისუქებს, ახალი ჩამჯდარი ვარ ამ განყზე და უკვე მასიური პეროების თხრის სუნი მცემს ყ წიგნი რომ შემხვდება ისეთი გრძნობაა საჭმელი უგემური რომ აღმოჩნდება, ან პურს რომ მარილი არ აქვს ფეისბუქზე ვნახულობ პდფ-ებს და ინტუიციით მივყვები რაც მომეწონება დავწერ რაც არა დაჯმას არ დავიშურებ |
| Posted by: kaiser Soze 7 Apr 2024, 00:55 |
| პარალელირად ორ 21-ე საუკუნის წიგნს ვკითხულობ - კნაუსგორის "ჩემი ბრძოლის" ბოლო, მეექვსე ტომს, რომელიც 1200 გვერდიანია და უფრო დღიურის შთაბეჭდილებას ტოვებს ვიდრე წიგნის.. და მოსაწყენ აღწერებს შორის არის მართლა ძაან საინტერესო აზრები ლიტერატურაზე, ხელოვნებაზე, ოჯახურ ცხოვრებაზე და სხვა. (მე თუ მკითხავ, აჯობებდა მთლიანად ესეისტურ სტილს მიწოლოდა და ეგ ნუდნი ყოველდღიურობების აღწერები, თუ როგორ ატარებს სუპერმარკეტის ჩექაუთზე საკრედიტო ბარათს, როგორ ურევს კოვზით შაქარს ჩაიში და როგორ აკუებს აივანზე როცა მარტოა, არ ჩაეკვეხა). და დონა ტარტის "გოლდფინჩს". ტარტის პირველ 200 გვერდზე გავაფანატე, ძაან ლაღი და სხარტი პროზაა და ზუსტი დაკვირვებები. საოცრად წერს. მაგრამ შემდეგი 200 გვერდი დაეცა ხარისხი. შუაში ვარ, 800 გვერდიანია. |
| Posted by: kaiser Soze 18 Apr 2024, 18:57 |
| გუშინ ინგლისური ბუქშოფის ბროუსინგის შემდეგ (წიგნების მაღაზიაში შოპინგი ჩემი ერთ ერთი ყველაზე საყვარელი აქტივობაა, როცა ახალი წიგნის სუნით შეკრულ სივრცეში ათასობით წიგნია ხელის გაწვდენაზე, რომ გამოიღებ თაროდან, გადაშლი, წაიკითხავს აბზაცს, შეხედავ ყდის ნახატს, ხელში იგრძნობ წიგნის სიმძიმეს და რომ იცი რომ თითეულ წიგნს თავისი სამყარო და თავისი სული აქვს - საათები შემიძლია გავატარო წიგნების მაღაზიაში) ავირჩიე ჰერნან დიაზის Trust (ნდობა, მაგრამ ასევე ტრასტი - ანუ ფინანსური ინსტიტუტი), რომელმაც 2023ის პულიცერის პრემია მოიგო. არადა ბევრი საინტერესო წიგნი იყო, ჰილარი მანტელის "მგლის ჰოლი", დონა ტარტის "საიდუმლო საზოგადოება" (გოლდფინჩი მაგრად მომეწონა), კოლსონ უაიტჰედის "მიწისქვეშა რკინიგზა" და სხვები.. რომლებიც შემდეგი ვიზიტისთვის გადავდე. ავტორი არგენტინელია რომელიც ინგლისურად წელს, 50-ს გადაცილებული და PჰD ნიუ იორკის უნივერსიტეტიდან. რევიუები ამბობენ რომ ბორხესიანელია. მისი მოერე რომანია. ყდის არტმა დამაინტრიგა და არჩევანში იქონია გავლენა.  მერე გადმოვაწყვე თაროდან ჩემი 21-ე საუკუნის ფიქშენის კოლექცია, რომელიც წაკითხული მაქვს, ან ვკითხულობ ამჟამად. საკმაოდ ბევრი გვერდები დამიგროვდა, და ერთი 10-მდე წიგნი თბილისში მაქვს (ზაფხულის საკითხავები), პლუს რამდენიმე ელექტრო ვერსია და აუდიო ვერსია. მაგრამ ნაღდ, ტრადიციულ წიგნებს არაფერი ჯობია:  |
| Posted by: Ziggy Pop 22 Apr 2024, 16:29 |
| kaiser Soze კარგი რამეები გქონიათ, მაქედან ბევრი მეც მაქვს. რომელ მაღაზიაში იყავით? |
| Posted by: kaiser Soze 24 Apr 2024, 14:55 |
| Ziggy Pop ნონ-ფიქშენი არ დავდე ამ კოლექციაში, ეგენიც ბლომად მაქვს. ჰარარის ტრილოგია და ბევრი სხვა. საქართველოში არ ვცხოვრობ, სადაც ვარ ორი კარგი ბუქშოფია და იქიდან ვირჩევ. (ქსელური არა, ექსკლუზიური და კარგ ლოკაციებზე, კაი გარემოთი, როგორც პროაპერო თბილისში). თუმცა ნაწილი ონლაინ არის ნაყიდი. თბილისში პროსპერო მომწონს, რუსთაველზე, და იქიდანაც მაქვს წიგნები, რომლებიც ძირითადად თბილისის ბინაშია. მაგრამ გეოში რომ ვარ, ქართულის კითხვის მუღამზე მოვდივარ და ქართველი ავტორების, ან რუსულის. პროსპეროშიც აქვთ ქართული წიგნები. |
