სიზმარში ოველთვის აცნობიერებ თავს...ანუ არსებობს რეფლექსია, რომ შენ ხარ იქ სადაც ხარ და ვსთანაც ხარ. უბრალოდ ადამიანთა უმეტესობას ავიწყდებათ სიზმარი ან უს ახსოვთ ბუნდოვნად და ხშიად ვისმენთ არა თავად სიზმრებს, არამედ მათ ინტერპრეტაციებს.
...აქ პრობლემა იმაშია, რამდენად ღრმად შიძლება შეხვიდე სიზმარში ისე რომ მის რომელიმე კადრში არ "გაიჭედო", ჩვეულებრივ ფსიქიკას აქვს ბუნებით თანდაყოლილი თავდაცვის მექანიზმები, კერძოდ ის რომ ადამიანი სიზმრის ზედაპირზე ლივლივებს და მასში ღრმად ვარ ყვინთავს რადგან რეფლექსია აბრნებს მას ისევ ამ რეალობაში. რაც შეეხება "ნაგუალებს" და სტალკერებს მათ აქვთ უნარი ცოტა უფრო ღრმად შეტოპონ და მერეისევ უკან სე გამოტოპონ რომ თან იქაურები არ გადმოიყოლონ ... ამიტომ "ცხადი სიზმართხედვის" პრაქტიკებში აუცილებელია სტალკერის დასწრება რომელიც გამცილებელ-გამომცილებლის ფუნქციას ასრულებს მათთვის ვინც სიზმრის ტრანსში შესვლას აპირებს.
...რასაც გეუბნები გადაუჭარბებლად ასეა, თორემ პსიხუშკაში რამდენიც გინდა იმდენია პაციენტი...სიზმრის ან ფსიხოდელიკის ტრიპში რომ შევიდა და იქიდან ნაპოლეონი ან რობინ-ჰუდი დაბრუნდა!