ნუ ჩემთვის მთლად 20 წელი არაა, ბავშვობაში ვერ ვამუღამებდი, და ჯერ მხოლოდ 24 წლის ვარ, მაგრამ დიდი ხნის ოცნების კონცერტი იყო კი. ნუ, თქვა, ბოლოაო და რავიცი აბა, ვნახოთ
Another Brick-ის აკისტიკური ვერსია მართლა მაგარი მუღამიანი იყო. კიდევ, გრძელი Empty Spaces მაგრა მევასება, ანუ What Shall We Use-თი რომ იწყება რა
და ვიზუალი ხო, ბაზარი არაა, თვითონ მაგარი იდეინი კაცია რა
თვითმფრინავზე არ იკაიფე?
და მაგარი, აი ძალიან მაგარი იყო Goodbye Blue Sky, ბოლოს კორპორაციების ნიშნები რო წამოვიდა შელის და მერსედესის, იმენა დახურა!
Hey You-ს იდეაც ძალიან მაგარი იყო, თვითონ "Those fallen in war" რომ აქვს იდეა, კედელზე რო გამოდიოდა სურათები აღწერით, ეგეც მაგარი რამეა რა, მიუხედავად იმისა, რომ შესვენების დროს მიდის.
მერე, Comfortably Numb-ზე კედელი რო აიშალა ფერებში ეგეც მაგარი იყო, იმენა ძაან მაგარი, რო დადგა და ცისარტყელასავით რო წავიდა
და კიდე, Run Like Hell იყო აი რაღაც ძალიან მაგარი, არ ვიცი რატო მარა განსაკუთრებულად მომეწონა მე...
კიდევ სხვა კომპოზიციებშიც იყო ცვლილებები.. თუ არ ვცდები The Show Must Go On-ში და Stop რომ არის The Trial-ის წინ, მაგეებში, სიტყვებით ვერ ავყევი თავიდან მახსოვს და მაგიტო
ხო, Trial რომ იყო კლასიკურად გადაწყვეტილი და დიდი ღორის დაფლეთვაც
კაროჩე... მაგარი იყო რა.
ალბომებიდან, ნუ ბოლო ნაღდად არ არის, მაგრამ პირველიც არ არის, ჩემთვის WYWH არის პირველი და სრულყოფილი ალბომი.
ისე, მიუხედავად იმისა, რომ პინკ ფლოიდი ცვეტში ნომერ პირველია ჩემთვის, ალბომებიდან A Night At The Opera მაინც ძალიან მაგარ ალბომად მიმაჩნია, ყველაზე მაგრად (Queen).
და მე ისიც მემატებოდა ამ კონცერტზე, რომ იმენა უოტერსისტი ვარ. დიდი პატივისცემა გილმორს და უფრო მეტი რაიტს და მეისონს, მაგრამ ნუ რა ვქნა, უოტერსისტი ვარ რა
ძაან მაგარი იყო. ისე, In The Flesh ტური რომ ყოფილიყო ეგ უფრო გაასწორებდა ალბათ, მარა სადღაა... ბერლინიდან მაგისი DVD წამოვიღე სამახსოვროდ ზატო
პლიუს, Snowy White (ბაბუ გიტარისტი რომ ყავს) მაგრა მევასება და როგორც სჩვევია უმაღლეს დონეზე შეასრულა რა
This post has been edited by Bowman on 12 Sep 2013, 23:47