kosheenოკ, ვწერ /;)
კენჭები ანუ მეცნიერულად "პესოკი წაჭაში" შეიძლება იყოს 4 ნაირი (შემცველობის მიხედვით)
1. 80% თირკმლის კენჭების არის კალციუმის შემცველი, ძირითადად კალციუმის ოქსალატი და კალციუმის ჰიდროქსიაპატიტი [Ca5(PO4)3OH]. ეს ვარიანტი ასევე იმით გამოირჩევა რო ხშირად მემკვიდრულია
2. Uric acid (ქართული სესატყვისი არ ვიცი, შარდის მჟავა სავარაუდოდ) ესეც მემკვიდრულობიტ ხასიათდება და კაცებს უფრო ხშირად ემართებათ, ასევე იმათ ვისაც აქვს პოდაგრა. საერთოდ ნეფროლითიაზი აცებს უფრო ემართებათ 20 -40 წლის ასაკსი ყველაზე ხშირად, ქალებს 40-ს ზევით
3. მესამე ვარიანტი არის ცისტინის კენჭები ( ცისტინი არის გოგირდშემცველი ამინომჟავა ცისტეინის დიმერი). ეს უფრო ქალებს ემრთებათდა
4. და სტრუვიტული ( ქართულ თარგმანში აქაც მენძრევა) , ეს ქალებს უფრო ხშირად ემართებათ და საკმაოდ საშიში ვარიანტია, ქრონიკულად ვინც ზის კათეტერზე იმათ ემართებათ ძირითადად. პროტეუსი (ბაქტერიაა) აკეთებს ამ კენჭებს.
ზომების ვარიანტში არის ასევე ყურადსაღები ის ფაქტი რომ 90 პროცენტი კენჭებისა არის ისეთი ზომის( 4მმ-ზე ნაკლები) რომ უპრობლემოდ გაივლის ყველა ალიბრის სადინარს და გამოდის გარეთ, 6მმ-იანებს ცოტათი უჭირთ და 10იანები საერტოდ ვერ გამოდეიან დაუხმარებლად.
პირდაპირ გამოკვლევაზე და მკურნალობაზე გადავალ..
თირკმლის კენჭების თავიდან მოცილებისატვის და ახალი კენჭების წარმოქმნის თავიდან აცილების გამო, ნებისმიერი სახის კენჭის არსებობის შემთხვევაში რეკომენდირებულია ( ეფექტურობა დადასტურებულია კვლევებით) დიდი რაოდენობით სითხის მიღება ( დაახლოებით 2.5 ლიტრი რო მოშარდო), ხოლო რაც შეეხება კონკრეტულ მკურნალობას , იგი კენჭის შემადგენლობაზეა დამოკიდებული. უნდა გაკეთდეს მთელი დღის მანძილზე აღებული შარდის ანალიზი და ასევე სისხლის, უნდა განისაზღვროს PH,კალციუმის, შარდის მჟავის, ოქსალატების,ელექტროლიტებისა და ციტრატის კონცენტრაციები. ასევე, რადგანაც კენჭის წარმოქმნა დამოკიდებულია მიღებულ საკვებზე, რეკომენდირებულია, შეძლებიდასდაგვარად ვიკენდზე და სამუსაო დღეს აღებული შარდის ანალიზიც ( ანუ 2 ანალიზი სულ). ეს ყველაფერი იმისთვისაა საჭირო რა გავიგოთ რა ტიპის კენჭია და ამის შემდეგ შევარჩიოთ ისეთი დიეტა, ან პრეპარატი რომელიც კენჭების ახლად წარმოქმნას შეუშლის ხელს ( ეს ძაან მნიშვნელოვანია იმიტომ რომ ძალიან მარალი პროცენტული მაჩვენებელია იმის რომ უფრო მეტი კენჭი წარმოიქმნას ერთის არსებობის შემთხვევაში)
რაც შეეხება არსებული , დიდი ზომის ენჭების თავიდან მოცილებას, არსებობს 3 მეთოდი:
1. ქირურგიული ( დაგაწვენენ, დაგაძინებენ, გაგხდიან, დაგჭრიან და კენჭი ფაფუ და მერე გაგკერავენ)
2. არაქირურგიული:
ა. Extracorporeal lithotripsy .
ერთერთი ყველაზე გავრცელებული მეთოდიდა.
აპარატი შედგება რამოდენიმე კომპონენტისგან: 1. შოკური ტალღის გენერატორი
2. მაფოკუსირებელი სისტემა (ანუ ის რაც ამ ტალღას მისცემ მიმართულებას , დაუმიზნებს იტოგში)
3. არის ამ ორის შემაუღლებელი
4. დასაკვირვებელი საშუალება (კომპიუტერული ტომოგრაფია ან რენტგენი.
ერთერთი და ყველაზე ხშირად გამოყენებადი და გავრცელებული მეთოდია შოკური ტალღის ელექტრო ჰიდრავლიკური გენერატორი. ანუ არის მილი, რომელშიც არის ელექტროდი, და ამ ელექტროდის გარშემო წყალია.( რათქმაუნდა იზოლირებულია
) დენი ეკეთებს მის გარშემო არსებულ წყალში ბუშტუკების წარმოქმნას, ეს ბუშტები სკდება და მისი გახეთქვა აკეთებს მაღალ წნევას( ბევრი ბუშტები სკდება) ეს უკანასკნელი კიდევ მარალი სიხშირის და ძლიერ ვიბრაციებს, მერე დაკვირვების სისტემით იპოვიან კენჭს და დასამიზნებელი სისტემიტ ამოიღებენ პრიცელში, ეს კეჭი დაიშლება 4მმ-იან ნაწილებად და მერე გამოყვება შარდს.
ბ. Percutaneous nephrolithotomy
ეს მეთოდი იყენებს ცისტოსკოპს, ანუ უსუალოდ სედიახა პენისიდან ან ვაგინიდან და ადიხარ ზემოთ, კენჭს მიადებ შუბლზე ულტრაბგერის გენერატორს და ესვრი.
3. მესამე მეთოდი არის ექიმბაშები და პლაცებო
მაგაზე ისედაც მრავლად დაწერენ
რაც სეეხება უშოალოდ , ცალკეული კენჭების მკურნალობას, უკვე დავირალე და მეზარება.. თუ ვინმეს მოგინდებათ დავწერ ;