ყველაზე ბევრჯერ მაქვს გასეირნება ყარაბაღში და ფალიაშვილის ქუჩის ძაღლები წაკითხული
რომანი კი არა პოეზიაა, განწყობისეული, რეფრენად რომ უნდა გასდევდეს თბილისსს,
თავისი პერსონაჟებით, სულით, დიალოგებით, სასოწარკვეთილებით
აკას ყველაზე მაგარ რომანი ჩემთვის უდაბნოს გლახებია.
ობოლე ძალიან მომწონს. ფოლკლორია რა

სხვები მეტ ნაკლებად. უფრო სწორად სხვები ბევრჯერ წამიკითხავს და მომწონს, მაგრამ როგორც ლიტერატორული
ღირებულებით დიდი არფერი მგონია, უბრალოდ, აკაა, ჩემია და ის თბილისიც და ის ამბებიც ჩემია
ქართულის რვეულები უიშვიათესი წიგნია - თბილისზე ასე კარგად გრიშაშვილს აქვს დაწერილი მგონი მარტო
ცოტა აკასავით დავწერე, აბდაუბდა მაგრამ ეს მინდოდა მგონი