ერთ ნამეზღვაურალი ძიაკაცია, ბავშვობაში პრიკოლებს გვიყვებოდა ხოლმე
თემატურია.
გემი რო გაჩერდებოდა სხვადასხვა ქალაქებში, ერთი-ორი დღე უფლებას გვაძლევდნენ გაგვევლო, დაგვეთვალიერებინა ქალაქები, თვალს წყალი დაგველევინებინაო. რამეს იყიდდი, ან ბარში დალევდიო.
გულიანკის თემაში, ძირითადად, დამუღამებული გვქონდა აფთიაქი, უნივერმაღი და ეგეთ პონტში სადაც გოგონები მუშაობდნენ, ვინც ცოტა სუფთა იყო და თავსაც უვლიდაო. ჰოდა, ლატვიაში თუ ლიტვაში, რომელია საზღვაო არ მახსოვს, მოკლედ გააძრეს ორი ქალი, ამას ვინც შეხვდა მაგრად აღწერდა
ლამაზი ქერა მაღალი ტიპშა იყოო. ამ ქალის ბაითში ავედით ვსვავთო, ქმარი გარდაცვლილი ჰყოლია , თან სურათი ეკიდაო. ბოლოს განვმარტოვდით ეხლა საძინებელში შევედით და ისე ვარ კედელს გავხვრიტავო
ამ დროს არ მოიხსნა ფეხი და კედელზე არ მიაყუდაო?
ეგრევე დამივარდა მომეტყნა ხასიათი, ეს კიდე ატირდა , მაგრად შემეცოდა მარა რა მექნაო.
სინამდვილეში ჰეფი ენდით დასრულდა. მადლი იყო იმაზეო ესეც დააყოლა სიამაყით აღსავსემ. ასწორებს ჰეფიენდები