ანუ მთელი ღამე ლოცვაში და მედიტაციაში გავატარე და ტიპმა იმდენი ცრემლი ვღვარე რო კიდე მეტირება და ძალა არ მყოფნის უბრალოდ არადა ურყევი გადაწყვეტილებანი კი არა იმაზე მომდის გული არაფრის გამო რამდენი შრომაა ჩადებული და რა ჩემი ფეხები მაინც ვერავინ ხვდება თუ ხედავს ჩემსავით ყველა ჩუმადაა მარა არაუშავს მოვა დრო და სიჩუმე დანაშაულად ჩაითველბა.