ზოგადად ძალიან მინდა რო იყოს ადამიანი ვისთანაც შევძლებ დავჯდე და გული გადავუშალო ხოლმე.
ძალიან რთულია რა, არ ვიცი ვისთან შეიძლება განვიხილო და ვისგან მივიღო საჭირო რჩევა.
ოჯახში აზრი არ აქვს. რომც გამიგონ ვიცი რო ვერ მივიღებ საჭირო რჩევას და კიდე უფრო დამთრგუნავს მაგაზე ფიქრი რო ეს ყველაფერი მოვუყევი.
ისედაც იციან რო არ მიყვარს ბევრი ლაპარაკი და მაგაზე რამდენიმეჯერ გვიკამათია. სამსახურში რას ვაკეთებ და სად ვმუშაობ ნორმალურად ეგეც კი არ იციან
იმიტო რო არასდროს არაფერს ვყვები.
მოკლედ მაქსიმალურად ვცდილობ რო გადავლახო მაგრამ არის რაღაცეები რასაც არ/ვერ ვაკეთებ (რაც ვიცი რო დამეხმარება მდგომარეობის გაუმჯობესებაში) საკმარისი მოტივაცია და ნებისყოფა არ მაქვს.
This post has been edited by winteriscoming on 17 Jun 2018, 14:07