რომელი ღმერთი კონკრეტულად?

დარწმუნებული ხარ?

იქ იყავი და უყურებდი?

რავი მაგალითად გრავიტაციას თუ ეძახი ღმერთს უნდა დაკონკრეტდე მაგას აქვს ზუსტად მნიშვნელობა, კონკრეტულად რისი ტ#აკი აქვს მაგ ღმერთს და კონკრეტულად რა გააკეთა.

სახარებები როდის როგორ ვის მიერ და რის ხარჯზე იწერებოდა ეგ გაარკვიე და მიხვდები

შეძლებით ბევრი რამე შეიძლება ძალიან შეიძლებაზე ვიყო დამოკიდებული და მაგის მიხედვით დავიჯერო ან არ დავიჯერო რამე? მარტივად ვამბობ: მტკიცებულებებს სანამ არ დადებთ(რისთვისაც დიდი დრო გქონდათ), მანამ არის ზღაპარი. საწინააღმდეგოს მტკიცებულებები ბლომად არის თან - მაგალითად იმ პერიოდის პოლიტიკა და მსგავსი მითები რომლებიც ქრისტემდე და ქრისტეს პერიოდში გვხვდება.

ხო ბევრი თეორიაა და მტკიცებულებები რომ ქრისტე რამე განსაკუთრებული იყო 0. მაგიტო ვეძახი ზღაპარს.

რომელ საკითხში? სამყაროს შეცნობაზე თუ ლაპარაკობ იდეალურად გავდივართ ფონს. მაგ ფონზე დამოკიებული ხარ

რა თქმა უნდა, სკეპტიციზმით ოღონდ. კარგად ვიცი ადამიანი როგორი უსუსურია და რა მარტივად იჯერებს ათას სისულელეს. ეგეთი ტვინები გვაქვს სამწუხაროდ.

რა სულიერი თვალი? საიდან იცი რომ გვაქვს? როდიდან გვაქვს? რატომ გვაქვს?

მაგ სასაცილო რაღაცაზე შენი ცხოვრებაა დამოკიდებული. ამ პოსტებს რომ წერ მაგის ჩათვლით

არაფერია ახალი იესოს ნალაპარკებში მაგის იდენტური ან/და მსგავსი იდეები ქრისტემდეც გვხვდება. თან ისე ლაპარაკობ თითქოს 100% სიკეთე და სიყვარული იყო ქრისტე და ახალი აღთქმა

სამყაროს შეცნობის ერთადერთი სწორი გზაა ჯერჯერობით და მაგას უარყოფ. რის ხარჯზე ვერ გავიგე ოღონდ. არგუმენტი ის გაქვს რომ რაღაცები "შეიძლება" და "იქნებ" და ა.შ.

უფრო სწორედ ზღაპრის პერსონაჟი რომელიც სულიერად გამოღვიძებულ ადამიანს გავს.

მერე? და შენ რა იცი ჩემთვის ავტორიტეტული მეცნიერები ვინ არიან/იყვნენ?

დამიჯერე არ მესწავლება ეგ

ხო და მარტო შენი რწმენაა ეგ ჯერჯერობით

აქამდე ბევრი რამე გამორიცხა უკვე მეცნიერებამ და მაგიტო მთლად სერიოზულად ვერ ვიღებ მაგ შენს ნათქვამს

შემჩნევით შიზოფრეიკები რამდენ რამეს ამჩნევენ იცი?

ხო ოღონდ განსხვავება ის არის რომ ძაღლები გვხედავენ, გვეხებიან, გვკბენენ და ა.შ; და ეგ შენი ნახსენები მაღალი არსებები ჯერჯერობით მარტო ზღაპრის გმირები და ფანტაზიის ნაყოფი არიან.

ცხოველები და ჩვენ იდენტურები ვართ ბიოლოგიურად.

რთული არ არის, სისულელეა, სანამ მტკიცებულება არ გექნება სწორი პასუხი არის: არ ვიცით! რაღაც ან იცი ან არ იცი. შუაში არაფერია. ნუ რწმენას თუ არ ჩათვლი რაც თავისი დეფინიციით გეუბნება რა უკუღმართი და არასწორია (რაღაცის დაჯერება მტკიცებულების გარეშე )

ჯერ დაამტკიცე რომ საერთოდ არის რაღაც ეგეთი ზე-ცნობიერება

რწმენა არ არსებობს, არ აქვს ადამიანს უნარი სწამდეს. ის რასაც რწმენას უწოდებენ უფრო შეიძლება იყოს არარსებულზე თანხმობის მიცემა. "რწმენას" ადამიანი იყენებს იმ საკითხებისთვის რომელიც ვერ აიხსნება, რომელსაც ლოგიკა არ აქვს, რომელიც ბუნებაში არ არსებობს. ეს არის სიტყვა რომელსაც ადამიანი იყენებს საკუთარი გაუნათლებლობის დასამალავად.
* * *

რწმენა არ არსებობს, არ აქვს ადამიანს უნარი სწამდეს. ის რასაც რწმენას უწოდებენ უფრო შეიძლება იყოს არარსებულზე თანხმობის მიცემა. "რწმენას" ადამიანი იყენებს იმ საკითხებისთვის რომელიც ვერ აიხსნება, რომელსაც ლოგიკა არ აქვს, რომელიც ბუნებაში არ არსებობს. ეს არის სიტყვა რომელსაც ადამიანი იყენებს საკუთარი გაუნათლებლობის დასამალავად.
* * *

რაც შეეხება ღმერთს - რელიგია ამბობს რომ ღმერთი არსებობსო. რელიგია ამას რომ არ იძახდეს ათეისტი არ იტყოდა რომ ღმერთი არ არსებობს. შესაბამისად ღმერთის არსებობას რელიგია ვერ ამტკიცებს მაგრამ იძახის რომ არსებობსო. ტყუილი რას ნიშნავს? არ არსებულის თქმა, ანუ შეთხზვა ისეთი ისტორიის რომელიც სინამდვილეს არ შეესაბამება და ამ შეთხზული/გამოგონილი ისტორიის დამამტკიცებელი ფაქტები ან არ არსებობენ ან სანდოდ ვერ ჩაითვლებიან. შესაბამისად გამოდის რომ რელიგია იძახის ტყუილს და ათეისტს უბრალოდ არ სჯერა ამ ტყულის. შემოქმედი - ანუ რაც სურს კაცობრიობას რომ გაიგოს საიდან და როგორ დაიწყო სიცოცხლე და სამყაროს შექმნა, ამას მეცნიერების გარდა ვერანაირი საშუალებით ვერ ჩავწვდებით და თანაც არავინ იცის რამდენი დრო დასჭირდება ამ ყველაფრის გაგებას. მეცნიერული დაკვირვება მუდმივი პროცესია რომელიც მიზნად ჭეშმარიტების დამტკიცებას ისახავს და რელიგიისაგან განსხვავებით თავს ვერ მოიტყუებს. მუდმივად მიდის უკვე აღიარებული თეორიების უარყოფა და მათი კორექცია. ამის უნარი რელიგიას არ აქვს რადგანაც მასში არ არსებობს არანაირი განათლება.

* * *

რას გულისხმობ არსებულის სრულ შეცნობას?
* * *

ალბათ არსებობს მიზეზი ამ სამყაროს გაჩენისა. რაც შეეხება ღმერთის არსებობას - რას ეძახი ღმერთს? რას ნიშნავს სიტყვა ღმერთი? რამდენი ღმერთი არსებობს? ერთი ბევრი? იცი როგორ გამოიყურება? რა ენაზე ლაპარაკობს? სხეული რისგან შედგება? შეუძლია თუ არა ფრენა? ცურვა?სჭირდება თუ არა საკვები? სჭირდება თუ არა ჟანგბადი? იძიენებს თუ არა? აქვს თუ არა გამრავლების უნარი? და ათასობით მსგავს კითხვას თუ გაეცემა დადასტურებული პასუხი მაშინ აშკარა იქნება რომ ის არსებობს. სხვა შემთხვევაში ეს ტყუილია და ზოგიერთ ადამიანს არ მოსწონს როდესაც ატყუებენ.
* * *

იესო როგორც ადამიანი შეიძლება არსებობდა და ამაში არაფერია დაუჯერებელი, მაგრამ მისი აღდგომა მის არაადამიანობას გვიჩვენებს. შესაბამისად როდესაც ვლაპარაკობთ რაღაცაზე რასაც ადამიანის გარეგნობა აქვს, სიცოცხლე შემდეგ სიკვდილი და შემდგომ ისევ გაცოცხლება შეუძლია და თანაც ჰაერში დაფრინავს, შემდეგ გაუჩინარდა და არავინ იცის თუ ოდესმე ისევ მოფრინდება - ალბათ ჩვეულებრივ ადამიანს ეჭვი შეეპარება მის არსებობაზე. თანაც 2000 ათასი წლის წინანდელი ადამიანები ალბათ ინტელექტის/განათლების დონით ძალიან ჩამორჩებოდნენ დღევანდელ ადამიანებს. თუ იესო არ დაფრინავდა და მის გარდაცვალება აღდგომაც არ შეეძლო მაშინ გამოდის რომ ის ღმერთი არ იყო. თანაც მისი ცხოვრება არ ვიცით, რას აკეთებდა ბავშვობაში, როგორ ცხოვრობდა, რა უყვარდა რა უხაროდა და ა.შ.
* * *

უცხოპლანეტელი თუ იყო სასწაულად განვითარებული იქნებოდა იმისთვის რომ დედამიწაზე მოფრენილიყო მარიამ ღვთისმშობელით და პრიმატებისთვის უნდა აეხსნა რა? რა ახსნა ქრისტემ და რაუარყვეს ქრისტიანებმა მისი გავლენით: კაცის კვლა, მრუშობა, სიცრუე, თუ რომელი ერთი? ან რომელმა ერთმა შესძლო ისეთი "რწმენა" ჰქონოდა რომ მთა გადაედგა? რაც შეეხება იესოს სწავლების სხვადასხვა პოზიციებიდან ნახვას ეს წყლის ნაყვაა, შიზოფრენიაც გარკვეული პოზიციიდან ნახვაა რეალობის მაგრამ მას არ აღიარებენ როგორც ჯანსაღ აღქმას რეალობისას.

* * *

მაშინ როდესაც ათასობით ქრისტიანი შეიკრიბება და 3 პურს და 3 თევზს გაამრავლებენ ისე რონ საკმარისი იქნება თითოეული მათგანის დასანაყრებლად, დარწმუნებული ვარ მეცნიერები მოვლენ თმის საკრეჭით და ნებისმიერ მათგანს მთებს შეუღებავენ
* * *

როდესაც ადამიანის ფიზიოლოგიას შეისწავლი განსაკუთრებით ტვინის ფუნქციას, ხელში შეგრჩება ცხოველი რომლისგანაც შორს არის ის "ღვთიური" არსება რომელიც ექსკლუზიურად ღმერთმა ხატად თვისა შექმნა, და სწორედ ასევე მხატვრულად გეტყვი რომ ეს იქნება ის "სულიერი თვალის ახილვა" რომელიც რეალობას უფრო უკეთესად დაგანახებს და უფრო ბედნიერს გაგხდის.

* * *

სასაცილოა რელიგიების ბოლო ტენდენციები და პროპაგანდა როდესაც ცდილობენ მეცნიერებას დაუძმაკაცდნენ და ლამის არის სახელები გადაირქვან და მღვდლების ნაცვლად მეცნიერები უწოდონ საკუთარ თავს. ხვდებიან რომ კარგავენ გავლენას ადამიანებზე და ცდილობენ მიმდევრებში (რომელთაც რა თქმა უნდა არ აინტერესებთ ძიება და აკმაყოფილებთ მამაოს განმარტება) შექმნილი ეჭვები მეცნიერებასთან ვითომ მეგობრობით გააპრავონ, რომ აგერ ჩვენ ვაღიარებთ მეცნიერებას და საერთოდ მუდამ მეცნიერების მხარდამჭერები ვიყავით და რასაც ვამბობთ მეცნიერულად არის დამტკიცებული და მსგავსი ბლა ბლა
* * *

ლოგიკურად, რაციონალური გადმოსახედიდან კი ბატონო რწმენა ტყუილი გამოდის, მაგრამ რატომ არ უშვებ ალბათობას, რომ რწმენა (ნამდვილი რწმენა და არა თვითჰიპნოზით თავის მოტყება) რაღაც უფრო მეტია ვიდრე ლოგიკა, რაც გონებით შეუცნობელია, მისტიურია? რწმენა ჩვენი ერთ ერთი შესაძლებლობაა, როგორც ლოგიკური აზროვნება. ალბათ მოგიკრავთ თვალი სხვადასხვა სტატიებზე თუ როგორ აყალიბებს ცნობიერება გარე სამყაროს, დამკვირვებელი მისი რწმენიდან გამომდინარე ცვლის სამყაროს. ფიზიკაშიც არის ექსპერიმენტი სადაც დამკვირვებელი ცვლის დასაკვირვებელის ქცევას.
მისტიურობას რომ თავი დავანებოთ: ადამიანის პიროვნული მოტივები და მოლოდინები მოვლენისა თუ საგნის ობიექტურ აღქმას ფარავს. ხშირად ადამიანები ხედავენ იმას ან ესმით ისე, როგორც მოელიან და არა ისე, როგორც ობიექტურად, სინამდვილეში ხდება.
თუნდაც პლაცებოს ეფექტი რად ღირს.
ამიტომ რწმენის მხოლოდ ლოგიკით განსჯა შეცდომად მიმაჩნია. მისი შემოწმება მხოლოდ მისი "დაპრაქტიკებით", რწმენით შეიძლება.
აი თუ მეცნიერებამ ამოხსნა რწმენის ფენომენი, შემდეგ უკვე შეიძლება რწმენის ლოგიკურად ახსნა. მაგრამ ლოგიკა ახალს ვერ აღმოაჩენს, ჯერ ჩნდება ახალი, ხოლო ამის შემდეგ იწყებს ლოგიკა მის ახსნას.

მოდი რელიგიის ადგილზე წარმოვიდგინოთ სათნო სახის მორწმუნე მოხუცი, რომელიც მოვიდა ათესტთან და გეუბნება; ასე და ასე, ამა და ამ გზით მე მივაგენ ღმერთს და გირჩევ შენც ამ გზას დაადგე თუ გინდა თვალი აგეხილოს და ჭეშმარიტი სამყარო იხილოო. შენ მის მიერ ნაამბობს გაანალიზებ ლოგიკის ფილტრში და ამოგიგდებს ერორს, ჩათვლი რომ ბაბუ გატყუებს, ან თავს იტყუებს და შენც ილუზიაში გაგდებს.
შენთან მოდის შენთვის ახალი რამ, რაც არასდროს არ განგიცდია და ძველი გონებით ასკვნი, რადგან არასდროს არც შენ და არც შენთვის ავტორიტეტულ სანდო ადამიანებს არ განუცდიათ, ესეიგი უეჭველი სიცრუეა.
სანამ ბოლომდე არ იქნება გამოკვლეული თუ რატომ გაჩნდა კაცობრიობის გონებაში ღმერთის ცნება, რა აუცილებლობამ გამოიწვია ეს, მანამ არ შეიძლება მასზე ხაზის გადასმა, მხოლოდ იმიტომ რომ რაციონალურობაში მტკიცებულებები არ გააჩნია რომ არსებობს. კი არის არის სხვადასხვა ფსიქოლოგიური მოსაზრებები, ადამიანის ზებუნებრივებობისკენ მისწრაფების მიზეზების შესახებ, თუნდაც შენს მიერ ნათქვამმა: აუხსნელ მოვლენების მიწერა ღმერთისთვის, საკუთარი გაუნათლებლობის დასამალად, მაგრამ ეს ყველაფერი მაინც ვარაუდებია და არა უტყუარი მტკიცებულებები.

თუნდაც საკუთარი თავის(ადამიანის) სრულად შეცნობა. წარმოიდგინეთ თუ ჩვენ გავიგებთ ვინ ვართ რეალურად, როგორ და რატომ შევიქმენით, ამ კითხვებზე პასუხი საბოლოოდ გააქრობს ნებისმიერ კითხვას რელიგიაზე, ათეიზმზე და გამოჩნდება ჭეშმარიტება.

ადამიანი გონიერი არსებაა, მისი გონიერება განაპირობა მისმა ევოლუციამ რომელიც იყო გარემო პირობებზე რეაქცია. თანამედროვე ადამიანს ცხოვრების არსებული მაღალი დონიდან გამომდინარე თითქმის ვერ ხედავს ადამიანს ნამდვილს რეალურს რადგანაც საზოგადოებასთან ურთიერთმოქმედებს იმ ქცევის წესებით რომელიც მას ბავშვობიდან კულტურამ (ოჯახმა, ბაღმა, სკოლამ ზღაპრებმა, მულტფილმებმა, კინოფილმებმა და ა.შ) შეასწავლა. ადამიანი დღემდე ვითარდებოდა ძალიან აგრესიულ სამყაროში და ამ სამყაროში მის არსებობას უზრუნველყოფდა მასში თანდაყოლილი/ჩატვირთული ინსტინქტები. შესაბამისად მასში არ დევს უამრავი რამ რასაც კულტურა ცდილობს თავს მოახვიოს. მათ შორის არის რწმენა. ეს არის კონსტრუქცია რომელიც ველურ სამყაროში არანაირად არ გამოგადგება. ველურ სამყაროში ყველაფერი უნდა დაითვალო, გათვალო, დაიმახსოვრო და ა.შ. ნაკლები უნდა გარისკო - ანუ ძალიან ზუსტი უნდა იყო რადგანაც შეცდომა ძალიან ძვირი ჯდებოდა. ანუ ეს ორი სიტყვით ვერ ითქმება. ამ ველურ გარემოში რწმენა სრულიად გამოუსადეგარი ოფციაა და შესაბამისად ადამიანში არ არის ის ჩატვირთული. რწმენა მოიტანა რელიგიამ მაგრამ ის ფიზიკურად შეუძლებელია. ისევე როგორც ადამიანს არ შეუძლია ფრენა პირდაპირი მნიშვნელობით მაგრამ შეუძლია იჯდეს საფრენ აპარატში და თქვას რომ მიფრინავს. ისევე რწმენა არ შეუძლია მაგრამ რადგანაც არსებობს რელიგია, რელიგიაში მყოფი ადამიანი იძახის მწამსო. რწმენა არის ფუფუნება დღევანდელ სამყაროში, სადაც მის გარდა უამრავი სრულიად უსარგებლო საგანი არსებობს რომელიც სრულიად გამოუდეგარია.
* * *

გეტყვი რომ მასეთ სათნო ადამიანებთან მჯერდზე ჯვრებდამშვენებულებთან ერთად ვიცხოვრე უამრავი წელი და ძალიან დიდი გამოცდილება მივიღე. სამწუხაროდ ძალიან მწარე გამოცდილება მაგრამ ვცდილობ სწორად გამოვიყენო. ასე რომ მინდა გითხრა რომ კეთილი წვერებიანი სათნო მოხუცი ძალიან გამოუცდელებისთვის შეიძლება იყოს სიბრძნის წყარო.

* * *

შეუძლებელია შეიცნო საკუთარი თავი როგორც პიროვნება, როგორც მე, რადგანაც ის არ გაგვაჩნია
ჩამოთვლილ კითხვებზე პასუხის გაცემა რელიგიის ფარგლებში შეუძლებელია.
ადამიანს ფიზიკურად არ შეუძლია ის რასაც რელიგია მოუწოდებს. ვერაფერს ვერ მიხვდები და გაიგებ რელიგიის საშუალებით. ტექნოლოგიის განვითარება იძლევა იმედს რომ შესაძლოა ოდესმე რაიმე შეიძლება გავიგოთ. მაგრამ ამას ვერ გაიგებენ ის ადამიანები რომლებიც მაგ მომენტისთვის ცოცხლები არ იქნებიან.
* * *

საქმე იმაშია მეგობარო რომ მე შევისწავლე რელიგია, ვიცხოვრე რელიგიაში, შევიგრძენი და ვნახე. შემდგომ შევაბიჯე მეცნიერებაში და იქიდან შევხედე სამყაროს. ასე რომ ფილოსოფიურ (მიუხედავად იმისა რომ, არ ვარ ფილოფიის დიდი მოტრფიალე და ცოტათი რელიგიასავით არის) კითხვებს თუ რელიგიურ საკითხებს ისევე როგორც მეცნიერულს შემიძლია სხვადასხვა გამოცდილებიდან ვუყურო და შევძლო არ ვიყო რომელიმე "მხარეს". რაც შეეხება წითელის ახსნას ბრმისთვის შენ შეგიძლია ამიხსნა წითელი ფერი როგორია? არ ვარ ბრმა.
* * *
Qute

რა მნიშვნელობა აქვს მე რა მჯერა ან რა არ მჯერა. უბრალოდ ჭეშმარიტი "გასხივოსნებული" ადამიანის არსებობა ფიზიკურად გაუგებარია. რას ნიშნავს ჭეშმარიტი გასხივოსნებული ადამიანი? როგორ მივხვდეთ რომ ის ამგვარია?
* * *

საკუთარი თავის შესწავლა რას ნიშნავს? ჩემი ხედვები გამომდინარეობს ჩემი გამოცდილებიდან ანუ იგივე ცოდნიდან. სურვილი მაქვს მეტი ცოდნისა ანუ მეტი გამოცდილების შეძენისა. თუ რაიმეს მეტყვი ისეთს რომელიც იქნება ასე ვთქვათ ლოგიკური მივიღებ და რაც იქნება არალოგიკური ვერ მივიღებ. რა ვქნა არ მინდა და ვცდილობ არ #####უვდე.
* * *

რა მნიშვნელობა აქვს რელიგიას რა სახელს დაარქმევ, რა იცვლება რელიგიის სახელით. იმდენი ღმერთი შესაბამისად რელიგია არსებობდა კაცობრიობის ისტორიაში.

* * *

ვხედავ შენმა ათეისტურმა წარსულმა იმედგაცრუება გამოიწვია შენში და ახლა ამ ნაწყენი ლინზით აღიქვამ სამყაროს რომელითაც მეცნიერებისგან რადიკალურად განსხვავებული სურათი მოსჩანს.
მეც შევცვალე ხედვა და დავინახე რამდენად უსუსურია რელიგიური კუთხით ყურება სამყაროსი.

ასეა ეს ცხოვრება ყველანი სხვადასხვაგვარად აღვიქვამთ რეალობას.

* * *

შეუძლებელია გაიგო რაიმე სტატია თუ შეხება არ გაქვს ფიზიოლოგიასთან.
* * *

გამოდის რომ ბრმას შეუძლია აგვიხსნას წითელი ფერი როგორია, გვითხრას "წითელი ფერი წითელია. შენთვის გასაგები უნდა იყოს სიტყვა წითელი რას გეუბნება, რადგან შენს გამოცდილებაში არსებობს ფერების აღქმა და იცი რომელ ფერს მოვიხსენიებთ ამ სიტყვით."
* * *

არასწორად ჩასვი, რაც შენთვის მართებულია, ავტომატურად არ ნიშნავს რომ ცემთვისაც ეგრეა.
ათეიზმა და მმატერიალისტურმა მეცნიერებამ, იმედი არ გამიცრუა. პირიქით დიდ პატივს ვცემ მეცნიერებას, მაგრამ დავინახე მისი შეზღუდულობა და სხვა კუთხით დავიწყე სამყაროს შესწავლა.
ათეიზმა იმედი როგორ უნდა გაგიცრუოს, როცა თვითონ ათეიზმია იმედგაცრუება :დ

რაიმე შემაჯამებელი დასკვნა არ დევს , სადაც შავით თეთრზე წერია ბლაბლაბლა, ამადამ ექსპერიმენტების და ცდების შედეგად , დავასკვენით რომ ცნობიერება ტვინის მიერ არის წარმოებული, რადგან
ბლაბლაბლა ესა და ეს ქიმიური რეაქციები იწვემს ამას და ამას. მთავარია მაჩვენო სადმე ეწეროს საბოლოო დასკვნა. შინაარსში გარკვევა თუ მომინდება უკვე ჩემით ჩავუღრმავდები.

ზუსტად არ მახსოვს სრულად ვის ნაშრომში არის აღწერილი, გავიხსენებ და დავდებ, მანამდე კი ეს სტატიები ვიპოვე სადაც რაღაც ინფორმაცია არის მოცემული

https://www.vesti.ru/amp/article/1235625
https://m.habr.com/ru/post/372853

* * *
ფხ(ა)ლი

გაგიმარტივებ: როდესაც ამბობ სიტყვა ვაშლს რომელ ვაშლს გულისხმობ? ანუ როდესაც სხვას ეუბნები ვაშლიო რომელ ვაშლს გულისხმობ შენ და რომელ ვაშლს იგულისხმებს ის ვისაც ეკითხები? ყველას გვაქვს ვაშლი ნანახი, ნაჭამი და ეს ვაშლები იყვნენ ერთმანეთისგან განსხვავებულნი გემოთი, ფერით, ზომით და ა.შ.
* * *

სიღრმეებში შეგრძნებები თქვეთან მოიკითხეთ მორწმუნეებმა


* * *

არქიმედი რასაც ამბობს, მართალს ღაღადებს. აი ეს თქვენი დასკვნა მცდარია, თუ არაწინააღდმეგობრივ (consistent belief) რწმენაზეა საუბარი.

მარტივი აღნიშვნები:
1) მ:ღ --- მჯერა, რომ ღმერთი არსებობს ("მ" არის რწმენის ლოგიკური ოპერატორი და "ღ" კი ლოგიკური წინადადება, კერძოდ "ღმერთი არსებობს")
2) მ:-ღ --- მჯერა, რომ "ღმერთი არსებობს" არ არის ჭეშმარიტი ("-" არის უარყოფის [negation] ოპერატორი)
3) -მ:ღ --- არ მჯერა, რომ ღმერთი არსებობს
4) -მ:-ღ --- არ მჯერა, რომ "ღმერთი არსებობს" არ არის ჭეშმარიტი
5) A ~ B --- A ექვევალენტურია B-სი ("~" არის ექვივალენტობის ნიშანი)

თუ გინდა გქონდეს კონსისტენტური, არაწინააღმდეგობრივი რწმენა, მაშინ:
1) მ:ღ ~ -მ:-ღ
2) მ:-ღ ~ -მ:ღ, ანუ "არ მჯერა რომ ღმერთი არსებობს" და "მჯერა რომ ღმერთი არ არსებობს" არის ექვივალენტური წინადადებები.

"არ მჯერა რომ ღმერთი არსებობს" და "მჯერა რომ ღმერთი არ არსებობს" მაშინ შეიძლება წარმოადგენდეს სხვადასხვა წინადადებებს, თუ რწმენისაგან თავს იკავებ. ანუ შეიძლება არ გჯეროდეს ღმერთის არსებობის, მაგრამ, არც მის არსებობას უარყოფდე და საერთოდ ღმერთის არსებობა-არარასებობის რწმენისაგან თავს იკავებდე. ეს ვარიანტი ათეისტებს არ მიესადაგება. მეორეს მხრივ, შეიძლება გჯეროდეს, ღმერთი არ არსებობს, მაგრამ, ამასთანავე არ გჯეროდეს ღმერთის არარსებობის, იმიტომ, რომ დაბნეული ხარ და არაკონსისტენტური რწმენა გაგაჩნია. არც ეს ვარიანტი ეხება ათეისტებს. ასე რომ, ყველანაირი პრატქიკურლი თვლასაზრისით, თუ გინდა არაწინააღმდეგობრივად გჯეროდეს/გწამდეს, ეგ ორი წინადადება არის ექვივალენტური (ანუ, პირველიდან გამომდინერეობს მეორე და მეორედან გამომდინარეობს პირველი).

OliverMess

რამდენიმე კარგი წიგნი შემიძლია გირჩიო ლოგიკაზე. თუ სურვილი გაქვს რა თქმა უნდა

როგორც წმინდანებს, მაგალითად, რომელთაც ღვთის ცოდნა უშუალოდ გააჩნიათ და არა თეორიული განსჯით - მაგალითად, ჩვენ როგორც გაგვაჩნია ცოდნა, მაგალითად, მზის არსებობის შესახებ და არ გვჭირდება არავითარი თეორიული განსჯა, რათა მისი არსებობა დავასკვნათ; და ასევე არ გვჭირდება ბრმა რწმენა ამისთვის.

STEM

სურვილი მექნებოდა, მაგრამ თვითონ გამაჩნია რამოდენიმე ძალიან კარგი წიგნი ლოგიკაზე, რომელიც, რომ ჩამოვთვალო, ეჭვს არ შეიტანთ მათ კარგობაში. ასევე, როცა მჭირდება, ძალიან კარგ ინფრომაციას ვიღებ https://plato.stanford.edu/ გვერდიდან. ასე ვთქვათ, არ ვარ ჩაიდანი ლოგიკაში. დიდი ხანია მაინტერესებს ეგ საგანი და საფუძვლებს ვიცნობ.

აქაც ცდებით მეგობარო. აქ https://en.wikipedia.org/wiki/Equivocation-ს უშვებთ. შეიძლება ჩემი ბრალიც არის ეს, რომ ზედმიწევნით არ განვმარტე ეს თავიდანვე. თუმცა, პირველ რიგში უნდა შემეკითხოთ, რა ვიგულისხმე რწმენაში. მე რაც ვთქვი, იქ აშკარად ჩანს, რომ სიტყვა "რწმენა" და "მორწმუნე" სხვადასხვა მნიშვნელობით მაქვს გამოყენებული:

სიტყვა “რწმენას” ერთადერთი განმარტება აქვს - რაიმე საგნის ან მოვლენის ჭეშმარიტად მიღება, ცოდნის, ლოგიკისა და მტკიცებულებების გარეშე. ბიბლიურ აბსურდში სადაც რწმენას სხვა განმარტება აქვს, ნამდვილად არ შემოგყვები.

არ მჯერა, რომ ღმერთი არსებობს” არის ფრაზა, რომლის შინაარსიც სივრცეს იტოვებს შეცდომისთვის და შეიძლება მოჰყვეს გაგრძელება “მაგრამ შეიძლება ვცდები და ღმერთი არსებობს”. ამ შემთხვევაში მთლიანი წინადადება ლოგიკურად გამართული და ერთაზროვანი რჩება.
ამ ფრაზის ავტორი არ უცხადებს რწმენას ღმერთის არ არსებობას. უბრალოდ თავის ამჟამინდელ მოსაზრებას აფიქსირებს.

მორწმუნე კი ვერასდროს იტყვის “მჯერა, რომ ღმერთი არსებობს მაგრამ შეიძლება ვცდები”-ს. სიტყვა “მჯერა” ავტომატურად გამორიცხავს შეცდომის დაშვებას

როცა გაიაზრებ, რომ “მჯერა” ≠ “არ მჯერა” , მაშინ გაგიადვილდება განსხვავების დანახვა

კითხვები, რომლებსაც პასუხები ვერ მოუძებნე. პასუხების არ ქონის შედეგი არცოდნაა. არ ცოდნის დროს კი ავტომატურად ამუშავდა ფრაზა:

ზედმეტია ფრაზა “ბრმად მორწმუნე”-ს ზედსართავი “ბრმად” დაურთო. რწმენა თავისთავად რაიმეს ბრმად მიღებას ნიშნავს. მორწმუნე ყოველთვის ბრმად მორწმუნეა.

ამაში გეთანხმებით, მაგრამ, პრობლემა იმაშია, რომ თქვენ ჩემს მსჯელობას, როგორც ჩანს, არც კითხულობთ ყურადღებით. მე მსგავსი რამ უკვე ავღნიშნე. მე ვთქვი, რომ:

ამას იქვე დავამატე, რომ "ეს ვარიანტი ათეისტებს არ მიესადაგება". ათეისტისათვის ეს ორივე წინადადება ერთიადიგივეა. როცა ათეისტი აცხადებს "მჯერა რომ ღმერთი არ არსებობს", ის აბსოლუტურ ცოდნას აცხადებს, რომ ღმერთი არ არსებობს. მან ეს იცის, ამაში ისევეა დარწმუნებული, როგორც საკუთარი თავის არსებობაში.

იგივე ეხება ათეისტს. ათეისტისათვის "არა მჯერა ღმერთის არსებობის" და "მჯერა ღმერთის არარსებობის" ერთიდაიგივე წინადადებაა. ათეისტისათვის "მჯერა" ექვინვალენტურია ჭეშმარიტების და "არ მჯერა" ექვივალენტურია მცდარობის, როცა ღმერთის არსებობასთან მიმართებაში იყენებს ამ სიტყვას. "მცდარია, რომ ღმეთი არსებობს" და "ჭეშმარიტია, რომ ღმერთი არ არსებობს" - ამას აცხადებს ათეისტი. აქ "ჭეშმარიტია" = -"მცდარია" და "მცდარია" = -"ჭეშმარიტია".

ეს რომ გააზრებული მაქვს, ჩემი მსჯელობიდან ჩანს. თანაც, აქ ასე უნდა დაგეწერა: “მჯერა” ≠ -“არ მჯერა”, სადაც "-" არის უარყოფის ოპერატორი. იხილე ზემოთ, ათეისტთან მიმართებაში "მჯერა" "არმჯერა"-ს მნიშვნელობა.

რას ნიშნავს, გრამატიკულად არასწორი კითხვაა? სასვენი ნიშნებია სადმე არასწორად დასმული (პუნქტუაცია) თუ სინტაქსია დარღვეული?

იმიტომ ხომ არა, რომ მას წარმოდგენა არა აქვს სინამდვილეში ბიბლიურ ღმერთზე და როცა ის ბიბლიას კითხულობს (თუ კითხულობს საერთოდ), თავის ვიწრო ინტერპრეტაციებში ექცევა უგუნურობისა და ამპარტავნების გამო? როცა განკაცებული სიტყვა ამბობს იოანე მოციქულის სიტყვებით

1. პირველითგან იყო სიტყუაჲ, და სიტყუაჲ იგი იყო ღმრთისა თანა, და ღმერთი იყო სიტყუაჲ იგი.
2. ესე იყო პირველითგან ღმრთისა თანა.
3. ყოველივე მის მიერ შეიქმნა, და თჳნიერ მისა არცა ერთი რაჲ იქმნა, რაოდენი-რაჲ იქმნა.
4. მის თანა ცხორებაჲ იყო და ცხორებაჲ იგი იყო ნათელ კაცთა.
.
.
.
14. და სიტყუაჲ იგი ჴორციელ იქმნა და დაემკჳდრა ჩუენ შორის, და ვიხილეთ დიდებაჲ მისი, დიდებაჲ ვითარცა მხოლოდ შობილისაჲ მამისა მიერ, სავსე მადლითა და ჭეშმარიტებითა.
.
.
.
18. ღმერთი არავინ სადა იხილა; მხოლოდ-შობილმან ძემან, რომელი იყო წიაღთა მამისათა, მან გამოთქუა.

და როცა განკაცებული სიტყვა გვაუწყებს, რომ ღმერთი არავინ სადა იხილა და ამასთანავე ძველ აღთქმას ჭეშმარიტად აცხადებს, აქ უკვე ჩვენი უგუნური ინტერპრეტაციების გამოა, რომ ბიბილიურ ღმერთს ჩვენებურ ჩარჩოებში ვათავსებთ. ის, რომ ბიბლია გვამცნობს ღმერთზე, რომელიც დადის, საუბრობს, ადამიანიური გაგებით ქმნის, ყნოსავს, გააჩნია ხელი, ფეხი, თვალი, შეუძლია გაბრაზდეს, დამშვიდდეს, შემოსაზღვრულია დროში და სივრცეში და ა.შ., ეს პრიმიტიული წარმოდგენა მხოლოდ უგუნურს შეიძლება გააჩნდეს.

სინამდვილეში, მართლმადიდებელთა ღმერთი გადმოცემულია (რათქმაუნდა, ძალიან შეზღუდული სიტყვაა უფალთან მიმართებაში "გადმოცემულია", რამეთუ ღმერთს ვერავინ ვერ განმარტავს და გადმოსცემს) მართლმადიდებელ წმინდანთა სწავლებაში და ლოცვებში:

მეუფეო ზეცათაო, ნუგეშინისმცემელო, სულო ჭეშმარიტებისაო, რომელი ყოველგან ხარ და ყოველსავე აღავსებ მადლითა შენითა, საუნჯეო კეთილთაო, მომნიჭებელო ცხოვრებისაო ...

უფალო, ყოვლისა მპყრობელო, მეუფეო ძალთაო და ყოვლისა ხორციელისაო, რომელი მაღალთა შინა მკვიდრ-ხარ, და ყოველსავე მდაბალთა ხედავ, რომელი დაფარულთა კაცთასა მეცნიერ-ხარ და გულთა და გონებათა მოქმედებანი უწყნი,
დაუსაბამოო და უხილავო, ნათელო თვალთ-შეუდგამო, რომელი მიუაჩრდილებელი ნათელი ხარ, შენ, უკვდავო მეუფეო,...

გადიდებ შენ მეუფეო ცათაო, სულო წმიდაო ცხოველს-მყოფელო, განმწმედელო სულთა და ხორცთა ჩუენთაო, ღმერთო ყოვლისამპყრობელო, სამებაო სრულო, მოუკლებელო, მიუწვდომელო, გამოუთქმელო, დაუსაბამოო ღმერთო...

ანუ, ღმერთი, რომელმაც ბიბლია მოგვცა(!), არის ყველგანმყოფი, ყოვლის-აღმვსები, დაუსაბამო, უხილავი, მიუაჩრდილებელი ნათელი, სრული, მოუკლებელი, მიუწვდომელი, უკვდავი, გამოუთქმელი, სიცოცხლის მომნიჭებელი, ყოველივეს გულის მეცნიერი და ა.შ.; ასეთ ღმერთს იცნობს მართლმადიდებლობა და ასეთ ღმერთზეა საუბარი ბიბლიაში.

სემანტიკურად არასწორია - თუ რატომ, ზემოთ დავწერე. სემანტიკა კიდევ ისეთივე ნაწილია გრამატიკის, როგორიც სინტაქსი და მორფოლოგია.
როცა კამათობ იმაზე, რომლის მნიშვნელობაც არ გაქვს ობიექტურად განსაზღვრული, და რომელიც ყველას სხვადასხვაინად ესმის, არის სემანტიკური შეცდომა.

ეს შენივე სიტყვებია წინა პოსტიდან.

პლუს განმარტავ ძალიან ბუნდოვნად, პარადოქსალური ეპითეტებით (გამოუთქმელი მაგრამ ამბობ, უხილავი მაგრამ ამავე დროს ნათელი, მიუწვდომელი..):

მაგრამ მიქელანჯელო, რომელიც სხვა, მაგრამ ასევე ნიჭიერი ადამიანია და რომელიც ასევე ხელმძღვანელობს იმავე მატერიალით (ბიბლია) რასაც შენ, ღმერთს განმარტავს ასე:

* * *

ეგრე უნდა გეთქვა თავიდანვე, სემანტიკურად არასწორიაო და არა გრამატიკულად. შენ თუ გრამატიკის მნიშვნელობა გინდა იმდენად გააფართოვო, რომ ლინგვისტიკა გრამატიკის ნაწილად მოიაზრო და არა პირიქით, მაგაზეც ყაბულს ვარ, არ არის პრობლემა. ოღონდ, თავიდნვე "ობეიქტურად" განსაზღვრე ეგ ტერმინები. რაც მთავარია, კითხვის ადრესატმა განსაზღვროს ეგ, რამდენად სწორია ეგ კითხვა სემანტიკურად.

ჯერ ერთი რომ, არ განვმარტავ არაფერს. ვისაც ღმერთის განმარტება უნდა და ცდილობს, ან გონია, რომ შესაძლებელია ასეთი რამ, ის ოროსანია. მეორეც, კატაფატური და აპოფატური თეოლოგია თუ გაგიგია, რომელთაგან ორივე ნაცნობია თითქმის ყველა ფილოსოფიური და რელიგიური სისტემებისათვის? მესამეც, პარადოქსალური არ ნიშნავს შეუძლებელს და ვერ-არსებულს.

მიქელანჯელო არ იყო მართლმადიდებელი, მე კი მართლმადიდებლურ გადმოცემაზე გესაუბრებოდი და ვამბობდი: ასეთ ღმერთს იცნობს მართლმადიდებლობა და ასეთ ღმერთზეა საუბარი ბიბლიაში. თუმცა, არც კათოლიკურ ეკლესიას (დიდი სქიზმიდან მოყოლებული) ჰქონია როდესმე ღმერთზე მასეთი პრიმიტიული წარმოდგენა და არც მისთვის იყო უცხო აპოფატური თეოლოგია. რაც მთავარია, შენ თუ გგონია, მიქელანჯელოს ღმერთზე მასეთი პრიმიტიული წარმოდგენა ქონდა (თეთწვერებიანი, თეთრებში გამოწყობილი, დროში შემოსაზღვრული, ფორმით შემოსაზღვრული და ანგელოზებით გარშემორტყმული, რომელთაც პატარა ბავშვების ფორმა აქვთ) და ამ ფრესკაში ღმერთი განმარტა, ძალიან ღრმა გაუგებრობაში ხარ.

მორიგი აბსურდი. პიროვნებას, რომელიც ამბობს, რომ ღმერთის არსებობის არ სჯერა მაგრამ შეიძლება ცდება და ღმერთი არსებობს, სრული უფლება აქვს საკუთარ თავს ათეისტი უწოდოს.

განსხვავებით აგნოსტიკისგან, ათეისტის “შეიძლება ღმერთი არსებობს” როგორც უკვე ვთქვი, შეცდომისთვის სივრცის დატოვებას ემსახურება.

მორწმუნეს კი ეს სივრცე ვერასდროს ექნება. მორწმუნე არასდროს იტოვებს ადგილს შეცდომისა და განვითარებისთვის.

ამიტომაც, ათეიზმი რწმენა ვერასდროს იქნება. ათეიზმი ეყრდნობა ალბათობას, რომელიც თავის მხრივ ეყრდნობა ლოგიკას.

პანდორას ყუთი იდეალური მეტაფორაა იმის აღსაწერად რაც შენ დაგემართა. იდეალური მაგალითი ხარ იმისა, რომ სადაც ცოდნა მთავრდება იქ რელიგია იწყება. აი, მტკიცებულებაც

შენ ვის ეკუთვნი თქო, ეგ გკითხე. რომელ კატეგორიას წარმოადგენ? ვინ ხარ? სადაური ხარ? ისეთი ათეისტი ხარ, რა განსაზღვრებასაც იძლევი ათეისტობის?

ჩემო ნიჭიერო, საშუალოდ თუ მინიმუმ? ეს ორი სხვადასხვა მაჩვენებელია, რაც არ გესმის, ეტყობა. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში, შეგიძლია ისაუბრო მინიმალურ ასაკზე, მაგრამ, საშუალო ასაკი რა შუაშია ან როგორ უნდა გამოთვალო, ეგ უკვე მისტერიების სფეროა. თანაც, მე გითხარი, 30 წლის წინ ათეისტი ვიყავი თქო. ამას თუ მივამატებთ იმასაც, რომ 14 წლის წინ დავრეგისტრირდი და გადაამოწმებდი ჩემს მსოფლხედველობას მაგ დროს, ეს მინიმალური ასაკი სულ მცირე 44 წლამდე უნდა გაგეზარდა. არ გესმის საგანი.

დავანებოთ ამ სიაფანტობებს თავი. დაუბრუნდი საკითხს.

შენ განაცხადე პრეტენზია, რომ "ათეიზმი რწმენა ვერასდროს იქნება" და რომ, "ათეიზმი ეყრდნობა ალბათობას, რომელიც თავის მხრივ ეყრდნობა ლოგიკას." ხოდა, მე მოგთხოვე ამის ჩვენება ლოგიკაზე დაყრდნობით. როცა საქმე საქმეზე მიდგა, აღმოჩნდა, რომ ცარიელ და უშინაარსო სიტყვებს ისვრი. როცა აი ამ შენს პრეტენზიას ლოგიკურ სარჩულს დაუდებ, მერე ვიტყვი, რომ რაღაც გესმის. მანამდე, ოროსნის განცხადებაა ეგ, რაც კიდევ უფრო თვალსაჩინოდ გამოჩნდა.

მართლა? არ წამიკითხავს

საშუალოდ, იმიტომ, რომ არ მაქვს ინფორმაცია იმაზე თუ რამდენი წლის ასაკში ისწავლე ინტერნეტის გამოყენება.

დანარჩენს რაც შეეხება

try me, ჩემო გენიოსო.

გენიოსო, შენს სიტყვებს ვიმეორებ:

ცნებების ადექვატური გამოყენებაც კი არ იცი, ჩემო გენიოსო. რეკურსია რა შუაშია შენს მიერ მოყვანილ ციტატასთან?

დავუბრუნდეთ საკითხს ჩემო გენიოსო. შენს სიტყვებს ვიმეორებ:

* * *
თუ ათეიზმი რელიგიაა მაშინ სიმელოტე თმის ფერი გამოდის.
თავისივე შინაარსიდან და განმარტებიდან ვერ იქნება რელიგია ათეიზმი.
დაშვების დონეზეც რო დაუშვა როგორ უნდა წარმოვიდგინოთ ათეიზმის რელიგიურობა?

კულტი? მსახურები დოკინსი და ჰითჩენსი?
"წმინდა წიგნი" და ცნებები?

რიტუალები?


* * *

არანაირად.

ბებიაჩემს რო ### ქონოდა ბაბუაჩემი იქნებოდაო გაგიგია გამოთქმა?

მტყუანს?

კაროჩე ღმერთ(ებ)ის რწმენას ხო დედას უხნავ და ათეისტობაზეც რა მაგარი წარმოდგენები გაქ
* * *