ვერაფერს ვიგრძნობ
თუმცა ვერც შევეგუები ალბათ
სულ რო არაფერი არ არსებობდეს სიკვდილის შემდგომ მაინც ვიზამ რაღაცას
ესე უბრალოდ არსებობიდან ვერ გავქრები
მიუხედავად იმისა სანამ მოვკვდები ყველაფერს გავაკეთებ რომ
ამ 2 ადამიანს უზრუნველი
"სიმოხუცე" ჰქონდეთ ჩემს გარეშე
ჩემი ყველაფერი არიან
მათ გარეშე მართლა არ ექნებოდა არაფერს აზრი....
ამათ გამო მინდა დავიჯერო რაღაცის არსებობის ისევ და ისევ
როგორ უყვართ სიცოცხლე
ჩემი ანგელოზები არიან
სიკვდილო თუ კითხულობ
ხომ იცი რომ მიგრძვნიხარ რამდენჯერმე
და არც ისე შორს ხარ ჩემგან
უბრალოდ ის რაც ჩავიფიქრე მოვასწრო
მაცადე
რომ წარმოვიდგენ რომ ნახავენ
იმ ჩანახატებს
ჩემს ნაწერებს
და ცრემლები მოადგებათ თვალზე გული მიკვდება
კიდევ ბევრს დავწერ
რომ დაგრჩეთ ჩემგან ეს ნახევრად/მკვდარებს
დაანარჩენს კი 1–2 კვირაში აღარ ვემახსოვრები და ზუსტად ამიტომაც მაქვს დამოკიდებულება აქედანვე შესაბამისი მათ მიმართ.
მომააწვა
ემოციები
რა ვქნა
უნდა დამეწერა.
This post has been edited by POKERISBLUFF on 26 Jul 2017, 01:57