ლოგიკⒶჰაჰ ყველაფერზე მომიყვან დამაჯერებელ არგუმენტს ათეიზმის სასარგებლოდ ალბათ
იყოს არაა დეტალურად განხილვა საჭირო მჯერა.
საბოლოოდ ისე ძაან ალოგკურია ჩემი რწმენა
როგორც მოვიდა ისევე შეიძლება წავიდეს...
ერთი მომენტი იყო ჩემს ცხოვრებაში და წამიერად ვიწამე........
იმ მომენტს თუ ჩავუხმრავდები იქნებ გავიგო რამე
საიდან მოვიდა ჩემი რწმენა რომელიც გამაჩნია ვეცდები ავხსნა და იქნებ რაიმე მითხრათ და მომაქციოთ ათეიზმისკენ შემდეგ შემეძლება ხალხი დავხოცო გართობის მიზნით როგორც თავიდანვე ვგეგმავდი და რა მიზნითაც შემოვედი ამ თემაში (ჯიგრები ხართ) (რომ მეხმარებით)
მოკლედ მორწმუნე ვიყავი, შემდეგ რაღაცეების , ბლოგების კითხვას მივყევი ხელი ინტერნეტში და ათეიზმს ვეზიარე, 13 წლის ვიქნებოდი ალბათ, შემდეგ დედაჩემს დავუწყე ღმერთის არარსებობაზე ლაპარაკი , მოკლედ ლაპარაკით არაფერი გამოდიოდა, ვერც ის მარწმუნებდა არსებობაში ვერც მე ვარწმუნებდი არარსებობაში, ლაპარაკით მგონი არც არაფერი არ იცვლება, იგივე აზრზე რჩები
გრძნობები როცა აქტიურდება აქ იწყება მთელი მისტიკა
საქმეზე რომ გადავიდე რასაც ვამბობ, (მივალ დედააზრამდე აუცილებლად) მოკლედ ასე ვარ ათეისტი და 10 წუთის ფარგლებში როცა ერთი სცენა დაიწყო ჩემს არსებობაში, ვეზიარე რწმენას ის ჩამოიღვარა ჩემში და ამავსო
ვიყავი ძალიან..... კონცენტრირებულ მდგომარეობაში ერთ მომენტზე..... როცა რწმენას ვეზიარე.... მოკლედ გამოვდივარ სახლიდან...... კერძო სახლიდან..... მივდივარ პატარა ვაშლის ბუჩქთან ( მეტა ადამი და ევა
) მოკლედ არ ვიცი რაღაც ძაან გემრიელი ჯიშის ვაშლს ისხამს ეს პატარა ბუჩქები... სასწაული ვაშლია... ვაშლი ყოველთვის მეზიზღებოდა მაგრამ ეს ვაშლი რაც გავსინჯე მიყვარს, ოღონდ მარტო ეს ვაშლი...
ხოდა ვწყვიტავ ამ ვაშლს... ვწვიტან ცას შევყურებ თან და თან მტვრისგან ვასუფთავებ ამ ვაშლს... თან სიო უბერავს და რა ვიცი, გრძნობებში ვარ ჩაძირული, აქეთ სიო მელამუნება, იქით მზე დამფიხზებს თავზე, ფოთლებიც შრიალებენ, ხელში მსოფლიოში ყველაზე გემრიელი სულ გაპრიალებული მტვრისგან თავისუფალი უჯანმრთელესი პატარა მწვანე ვაშლი მიჭირავს... მოკლედ, ვკბეჩ ამ ვაშლს... ვკბეჩ ამ ვაშლს და უცებ ვფიქრდები, რომ აქ ვარ დედამიწაზე, შევიგრძნობ ამ ვაშლის გემოს, შემიძლია თვალები მოვჭუტო გავახილო, საკუთარი სხეული ვაკონტროლო, და ვიგრძნო თუნდაც ეს ვაშლის გემო, სიო რომელიც მიბერავს ფეხი გავუქტიო ჩემს ქვეშ ქვიშას და ვიგრძნო ფეხებში როგორ მიდგას "სული"
მოკლედ სასწაულად მიმაჩნია რომ შემიძლია ვიგრძნო...
ხედვა რომ შეგიძლია და სუნთქვა და საერთოდ ცოცხალი რომ ხარ და რაღაც ხარ როცა ასე არ უნდა იყოს....
ბავშვობიდან რომ გავჩნდი სულ მაინტერესებდა ვინ ვარ მე რა მინდა აქ საიდან გავჩნდი, დანარჩენი ადამიანებიც ჩემსავით ფიქრობენ ალბათ საიდან გავჩნდით და ვინ ვართო აქ რა გვინდაო... ნუ ბავშვები ... 4 წლის ასაკში ვინებიც იყვნენ ჩემსავით იმათზე ვფიქრობდი...
ძაან ბავშვური აზრებია მაგრამ ეს პირველი შთაბეჭდილებებია როცა იაზრებ ამ სამყაროში შემოაბიჯე, შემდეგ ნელ ნელა უფერულდება და გვავიწყდება, ყველაზე ობიექტური ისევ ბავშვობაში დაბრუნება და იმ დროინდელი გადმოსახედით შეფასებულის ჩახრმავება მიმაჩნია
იყურები 4 წლის რომ ხარ გარშემო და სასწაულად მიგაჩნია რომ არსებობ და აქ ხარ, ან რატომ ხარ...
რაღაც ხარ მაგრამ რა რაღაც ვერ ხსნი
მოკლედ ჩემი რწმენა იქიდან მოდის რომ ადამიანს სასწაულად ვთვლი
როგორ გავაათეისტო ჩემი თავი რამე მირციეთ, სასწაული რომ არ არის სიცოცხლე რომელიც მე და თქვენ ვართ როგორ შევიგნო ..
ხო აი რა მანდამიანც მე გავჩნდე და ეს ვიღაც "მე" ვარ ეს სიცოცხლე?
ამას ვფიქრობდი 4 წლის ასაკში და ახლაც იგივე აზრზე ვარ
რატომ ვარ მაინცდამაიცნ მე და არა ვიღაც სხვა??
ფაქტია რომ აქ ვარ და აი რა პონტში......
ამას ვფიქრობდი ზუსტად და ყველანი იგივეს ვფიქრობდით
მაგრამ რა პონტში ვართ მაინცდამაინც ეს ჩვენ ვერ გავარკვიე რა
ხომ შეიძლება ვინმე სხვები იყვენნ და ჩვენ დაგვანებობ თავი...
რა აუცილებელია ჩვენი აქ ყოფნა? ან საერთოდ როგორ გავჩნდით
მოკლედ არ ვიცი რა...
არსაიდან ჩნდები რა ძაან უცნაურია და რა მაინცდამაინც "შენ" ხარ
This post has been edited by თოვლი_ on 20 Jan 2016, 07:19