რამეთუ მე ვარ პირველი და მევე — უკანასკნელი
მე ვარ პატივცემული და მოძულებული
მე ვარ მრუში და წმინდანი
მე ვარ ცოლი და ქალწული
მე ვარ დედა და შვილი
მე ჩემი დედის ხელები ვარ
მე ბერწი ვარ, მაგრამ უთვალავი შვილი მყავს
მე ბედნიერი ვარ ქორწინებაში და არ ვარ გათხოვილი
მე ის ვარ, ვინც შვილებს აჩენს და ის, ვინც ვერასოდეს
მოგვცემს შთამომავლობას
მე ვამსუბუქებ მშობიარობის ტკივილებს
მე ვარ ქმარი და ცოლი
და სწორედ მე გავაჩინე ჩემი ქმარი
მე მამაჩემის დედა ვარ
მე ჩემი ქმრის და ვარ
თაყვანი მეცით მარად,
რამეთუ მე ავზნიანი ვარ და დიდსულოვანი.
დრო არ არსებობს.
იბადები აწმყოში
სკოლას ამთავრებ აწმყოში
კვდები აწმყოში
ცოლი მოგყავს აწმყოში
აწმყოში ანუ უდროობაში
დრო არ არსებობს, ის ჩვენი სუბიექტური აღქმაა სამყაროს და მოვლენების.
მე წარმომიდგენია სამყარო როგორც მთლიანობა რომელიც მუდმივად მოძრაობს, ამ მოძრაობას(მაგალითად მზის ბრუნვას) ჩვენ დავარქვით საათი,წუთი,წამი, იმისთვის რომ ეს აღქმა გაგვეადვილებინა. რეალურად არ არსებობს არანაირი დრო.... საათი დავყავით 60 წუთად და ა.შ. ჩვენს პლანეტასთან მიმართებაში. სადმე გალაქტიკების იქით ეს საათი ვერ გამოდგებოდა.
სად ვართ
ვინ ვართ
ეს არის ყველაზე მნიშვნელოვანი 2 კითხვა..........
დრო რომ არ არსებობს დარწმუნებული ვარ(სხეულისთვის არსებობს, იმიტომ რომ სასრული მოქმედებები მიდის მასში) მაგრამ სამყაროსთვის არ არსებობს. სული არის თU არა და რაღაცეები არ ვიცი და არც მაინტერესებს!
კიდევ ყველაზე მაგარი კითხვაა რამხელაა სამყარო? ყველაზე ძლიერი ტელესკოპი ხედავს მხოლოდ ამას:

ამის იქით რა ხდება აზე არ ვართ.......
დედამიწა იმინა წერტილიც არ არის.......
ადამიანები კიდე საკუთარი ტრაკის იქით ვერ ვიყურებით.........
მე მგონია რომ სხვა გალაქტიკაში სხვა არსებები უეჭველად იქნებიან, იმიტომ რომ სამყარო უსასრულოა, შესაბამისად უსასრულო ვარიანტებია ახალი სიცოცხლის გაჩენის. უსასრულოში ვგულისხმობ 100000000000000000000000000000ჯერ დედამიწაზე დიდს და შეიძLება კიდევ უფრო დიდს.
ჩემი საყვრელი გამოთქმა: ჩვენ მეტისმეტად ცოტა ვიცით სამყაროზე რომ რამეზე ვინერვიულოთ.......
პს: მევასება ესეთი საკითხები.........