გამარჯობა ყველას!
მე და ჩემი მეგობრები ვმუშაობთ რამდენიმე პატარა ფოტოგრაფიულ პროექტზე, რომლებიც საქართველოზეა დაფუძნებული. ბოლო ორი წლის განმავლობაში, რამდენიმე კვირა გავატარეთ მოგზაურობაში თქვენი ქვეყნის გარშემო – ვეწვიეთ როგორც პოპულარულ ტურისტულ ქალაქებს (მაგალითად ქუთაისს და თბილისს), ასევე ნაკლებად ცნობილი ადგილებსაც (როგორიცაა წყალტუბო და ჭიათურა).
ახლა კი თემაზე – პირადად მე ვმუშაობ მცირე პროექტზე, რომელიც ეხება საქართველოში ქუჩის ძაღლებს – როგორ მოერგნენ ისინი ადამიანებთან ცხოვრებას და როგორ თანაცხოვრობენ ადამიანები მათთან. ჩემთვის გასაოცარი იყო ის ფაქტი, რომ მთელი ამ ხნის განმავლობაში ყველაზე „უარყოფითი“ შემთხვევა ძაღლებთან მხოლოდ რამდენიმეჯერ ყეფით დასრულდა. არ ვიცი, ეს ზოგადი ტენდენციაა თუ უბრალოდ გაგვიმართლა, მაგრამ ეს ცხოველები ქუჩებში ძალიან მეგობრულად გვექცეოდნენ.
დიდი ქალაქების გარეთ ადგილობრივებთან გრძელ საუბარს ენის ბარიერი ართულებდა. ვიპოვე რამდენიმე სტატია ინტერნეტში ქუჩის ძაღლებზე საქართველოში, მაგრამ ისინი ზედაპირული აღმოჩნდა.
ამიტომაც მინდოდა თქვენთვის მეკითხა – გაქვთ საინტერესო ისტორიები ან გამოცდილებები ქუჩის ძაღლებთან დაკავშირებით? იწვევს ქუჩის ძაღლები ადგილობრივებში რაიმე ძლიერ ემოციებს? ასევე – არსებობს თუ არა ქართულად რაიმე გამონათქვამები, თქმულებები ან ლეგენდები, რომლებიც ძაღლებს უკავშირდება? შეიძლება როგორც დადებითი, ისე უარყოფითი. და კიდევ – არსებობს თუ არა ქართულ ენაზე რაიმე წიგნი ან სტატია, რომელიც ამ თემაზე ღირს წაკითხვად?
წინასწარ დიდი მადლობა დახმარებისთვის!
მისალმებები პოლონეთიდან!
P.S. ეს პოსტი გადამთარგმნია თარჯიმნის დახმარებით, ასე რომ ბოდიშს ვიხდი შესაძლო შეცდომებისთვის.
უპატრონო ძაღლები და საზოგადოება – ფოტოპროექტი
