მოვედით თუ არა მალვე დავიწყეთ სუფრის ამბებზე ,,ჩალიჩი"
გოგონები ჭურჭლის რეცხვას და სამზარეულოს სხვა საქმიანობებს შეუდგნენ.

ჩვენც ვცდილობდით შეძლებისდაგვარად დახმარებას
ზოგი სოკოს არჩევდა -ბექა-
ზოგი კიტრს თლიდა -რომა-
ზოგი კარტოფილს ჭრიდა -მე-
სხვები არ მახსენდება მაგრამ ის კი მახსოვს რომ ბორისი ბევრს ლაპარაკობდა

საქმე ლაპრაკის ნაცვლად სიმონ


აგერ ძმაო ოჯახის კაცი

ისე თხლად გათალა კიტრი 2 კგ_ზე დანაკარგი ალბათ 20-25 გრამზე მეტი არ იქნებოდა


bikes

helmets

ისეთი მაგარი კიტრი-პომიდვრის სალათი გააკეთეს გოგონებმა, რომ ვისღა ახსოვდა მწვადი
არა ,,ცვეტში" ეგრე იყო.
წელს ეგეთი სალათი არ მიჭამია.
რეჰანით, კამით, ქინძით, ძმრით, მგონი ნიგოზიც ქონდა.
ნუ ვარდისფერი პომიდორიც ნუ დაგვავიწყდება... ძიამ აარჩია

ბორისი ისევ თავის ლენდროვერზე ბაზრობს

გავიგეთ რომ მაგარია... დაგვანებე ეხლა თავი კაცო. ვინა ხარ შენა

(ვიცი ეხლა იამზე ფიქრობ შენ რით მიკბინო

)

ზედხეედ

ნელ-ნელა ავლაგდით, მივაწესრიგ-მოვაწესრიგეთ იქაურობა

აუ მე და ილია იმ დღეს მაგრად დავიწვით რესპუბლიკის მოედანზე.

გამოვლაგდით ეზოს გარეთ. შლემები მოვირგეთ, კურტკებზე ზმეიკები შევიკარით, ბაიკები ,,პადსოსზე" გამოვწიეთ და დავიწყეთ გახურება.

გზად ფოტკები ვეღარ გადავიღე.
კაი ნალუდავები ვიყავი და ილიას ბაიკს ძლივს ვეჭიდებოდი
ვისღა ახსოვდა ფოტკა-მოტკა (ისედაც ბლომად გადავიღეთ)
მართლაც რომ დადგა ჟამი ჩვენი დროებით დაშლა-არმოშლისა

აქ უკვე თბილისქალაქში ვართ. დავემშვიდობეთ ერთმანეთს კეთილი სურვილებით.
მე და ილიამ ბაიკი მივა_Kärcher_ეთ და დაემგვანა კიდეც კონვეერიდან ახალ გამოსულს
"დასრულდა ესე ამბავი, ვითა სიზმარი ღამისა..."
This post has been edited by shuka on 22 Jun 2011, 06:32
მიმაგრებული სურათი
Умирать не страшно - страшно не жить.