kaxaberski66კახეთში პაპაჩემის საფლავის ღობე მოხსნეს ალუმინის. რკინა გავაკეთეთ და ისიც მოიპარეს. დაჟე ქვა გატეხეს ამ მოპარვისას დასცხეს ეტყობა თუ როგორ არ ვიცი. იმის მერე აგდია საფლავები ისე. წელს შევთავაზე რომ შვილიშვილებმა ბეტონი ჩავასხათ და მოვაპირკეთოთ რამე უსარგებლო ნივთიერებით

ვაქირში ვენახი შორეულ ნათესავს მივეცით რომ ესარგებლა. ვაზი იყო და უფასპატიოდ ვათხოვეთ. თავიდან იძახდა ყურძეი დაღვინო-არაყი არ მოგაკლდებათო და როგორც შენ გიჭამია და გისვამს იმ ვენახიდან ისე მე. მაგრამ არაფერი არ გვითქვამს. ვაზი მაინც უპატრონოდ ცოდოა და სხვამ მაინც ისარგებლოსო. წელ ნაკვეთებს ვიფრმებდით და ჰოი საოცრებავ, თურმე ამ ტიპს თაღლითურად გაუფორმებია თავის თავზე

თავი იცი რით გაიმართლა? მეგონა აღარ გინდოდათო. ვუთხარი რომ დაგერეკა და გეკთხა ძნელი იყოთქო? და ნომერი დავკარგეო

დეიდაჩემი მისი მეზობელია ამ დროს. მოკლედ ამის გარდა ერთი უსახკარო მრავალშვილიანი ოჯახი შევუშვით საცხოვრებლად სახლში ისიც უფასოდ. გვთხოვეს ეზოს მოვუვლითო და სახლსაც მივხედავთო. მოკლედ 3 წელი იცხოვრეს. მესამე წელს ბურჭულაძის ფონდმა უყიდათ სახლი და იცოდნენ გადადიოდნენ და მთელი ზამთარი ეზოში ხეხილი სულ დაუჭრიათ და ის უხმარიათ შეშად. გადავიდნენ და გაიყოლეს ძველი ჭურჭელი, განა რამე ღირდა და ძვირფასი კი არ იყო, მაგრამ მოიპარეს. და ყველაზე დიდი გაოცება გამოიწვია ძველად რო სეტკიანი საწოლები იყო ეგენიც მოგვპარეს

რო ეთქვათ მივცემდით , მაგრამ არა, მოპარვა არჩიეს. ამის მერე აღარ მაქვს სიკეთის გაკეთებბის სურვილი. აი გული მაინც აღარ დამწყდება. იმ ხეხილს რო დაჭრეს რამენი წეი უნდა ეხლა რომ დარგო და ნაყოფი მომცეს? ბოდიშიო და ბოდიში ვჭამო? აი ეგეთი ნამუსიანია უმეტესობა. ყველა არა კიდევკარგი .