ბაღნობაში ბიჭები ხშირად "ვსპარინგობდით" ხელთათმანების გარეშე. ერთმანეთს არ ვიმეტებდით თუმცა უხერხული მომენტები იქმნებოდა და
შემთხვევით შეილება ტუჩის გახეთქვამდე ან თვალის დალურჯებამდე მისულიყო. რათქმაუნდა წაქცეულს არ ვწიხლავდით და თავებს ცხვირში არ ვურტყავდით.
არავის აზრად არ მოგვსვლია ჩხუბი დაგვერქვა. "მოდი ვისპარინგოთ" - ეს იყო ჩვენი ტერმინი. "მოდი ვიჩხუბოთ" რო ეთქვა ვინმეს თუ არ ჩაიწიხლებოდა, სერიოზულად დაიცინებოდა მაინც

იმ დროს "სიტყვაში ჩაჭრა" სერიოზული "გრეხი" იყო.