როგორ აღვიქვამ იდეალს და არანაირად - იდეალს არ აღვიქვამ.
მით უმეტეს, ცხოვრებისეულ პირობებსა თუ საზრისში, მაცინებს.
ჭეშარიტებასთან, ღმერთის იდეასთან რა ესაქმება საერთოდ?!
ეს მოკლედ და დაუსრულებლად.
თუ რატომ ან რა არის ჩემთვის ამის მეორე სიბრტყეზე, გნებავთ მის ადგილზე, წერას საუბარი მირჩევნია დიალოგში, უფრო სწრაფი და ეფექტურ-კომპაქტურია.
მაგრამ ნუუ ცხოვრებაში ვითხოვდი ჩემი თავისგან იდეალურობას, სხეულის იდეალურობას
შემდეგ შევიგონე - იდეალური(ხელთუქმნელი) სხეულით თუ მის გარეშე, დრო მაინც გადის და მაინც ვუახლოვდებით სიკვდილს, ამიტომ უნდა მოასწრო და ბოლომდე აითვისო დრო და ცხოვრება.
(ეს მცირე გადახვევააა, ირონიულ-იუმორისტული, მაგრამ ძააანაც წერტილოვანი.)
პ.ს. თუმცა, გააჩნია კონტექსტს. ერთი და იმავე არსს ზოგი "იდეალს" ეძახის და ზოგი "ზანგის ღიმილს". :thinking_face:
This post has been edited by Estrella on 15 Apr 2019, 05:00 
იდეალი ხელმისაწვდომია?
