ე.ი...
ამ კითხვას საკუთარ თავთან უკვე პასუხი გავეცი...
მაგრამ,ეს მხოლოდ "ჩემეული" ხედვაა...
არასოდეს გამიკეთებია მსგავსი რამ,მაგრამ ახლა უნდა დავპოსტო...ვერ გამიგია რა ხდება...რა ვუთხრა...რა ვურჩიო...მოვუწონო საქციელი...ვუსაყვედურო...ბედნიერად მივიჩნიო,თუ უბრალოდ შევიცოდო...
აი,თქვენი აზრი მაინტერესებს..... მე ვთვლი,რომ სისულელეა ეს ყველაფერი,მარაზმია...მაგრამ არ მინდა შევცდე...
დაქალს ყავს ბავშვი...მოიტაცეს,მაგგრამ მალევე დაანგრია "ოჯახი"... ეს დაქალი ის გოგოა,ვისაც რთულად უყვარდება ხოლმე...პირველად გავიიგე მისგან მე ეს...რომ ბიჭი უყვარს...
მაგრამ...ამ ბიჭმა,დაქალის წარსული,კიდევ უფრო გააპრობლემა და მისთვისაც რთული და ამისთვისაც მწარე გადაწყვეტილება მიიღო...ის,რომ ამ სიტუაციას უბრალოდ ვერ შეეგუებოდა....გამორიცხა ამ ბიჭმა მათი ურთიერთობა...თქვა,რომ ეს უბრალოდ მას არ შეუძლი..მეტიც,ბავშიც რომ არ იყოს,მისი "მონატაცები" სახელი არის პრობლემა... მოკლედ,აპკის თემასთან მივდივართ:/...
ახლა არ ვაპირებ საუბარს იმაზე,რომ ამ ბიჭმა სწორი გადაწყვეტილება მიიღო თუ არასწორი... ცუდად მოექცა ამ გოგოს თუ კარგად...ეს თემა არ მაინტერესებს...
ფაქტი ერთია,რომ დღეს ეს ორნი ერთად არიან...არა,არიან რა..უყვართ ერთმანეთი და ეკონტაქტებიან ერთმანეთს...ხვდებიან...
მაგრამ ზედმეტად დისტანციური ურთიერთობა აქვს...
არადა,ორივე ცუდადაა...მართლა,აი,მართლა უყვართ ერთმანეთი....თან ძალიან უყვართ...
რომ ნახულობენ ერთმანეთს,ეს ისეთი ბედნიერია,ვერ აღვწერ..მაგრამ ისიც იცის ორივემ,რომ ეს დროებითია...
მალე ადგება ის ბიჭი და წავა...უბრალოდ იმიტომ,წავა,რომ იცის წერტილი როდესმე უნდა დაუსვას..არადა,მასაც ძალიან უჭირს ეს...
ჰოდა,როცა მე მისვამს კითხვას - რა ვქნა? ...რა უნდა ვუპასუხო?
ჯობია,რომ მიყვეს დროს და მაქსიმალური სიამოვნება მიიღოს,თუ მანვე დაუსვას წერტილი?
იმაზეც ვფიქრობ,იქნებ გადალახოს ამ ბიჭმა და მიიგოს ისეთი,როგორიც არის...მაგრამ ეს რომ შეეზლოს,აქამდე გააკეთებდა...
არ ვიცი მოკლედ... იმდენად ავირიე და შემაწუხა ამ ამბავმა,აქაც კი დავპოსტე
გისმენთ
და სხვას არსდროს არ შეაწუხებს ის, რასაც შენი წუხილი ჰქვია-ო თქვა ჭილაძემ და დავეთანხმე მე...
სიყვარული
