... სოკრატეს უთქვამს - უნდა მოკვდე, რათა დაიბადოო....ანუ რაღაც უნდა მოკვდეს ადამიანში, იმისათვის, რომ მასში ცნობიერება დაიბადოს..!
ანუ, სოკრატესა და პლატონის მიხედვით, მეტაფიზიკური სიკვდილი, დაბადების დასაბამია......ამიტომაა ძველი ბერძნული აზროვნება მსოფლიო "ფილოსოფიის" არტერია...ყოველ შემთხვევაში, მე ასემიმაჩნია. ...აიღე 300 სპარტანელი ერთი ეპიზოდია, მაგრამ სამაგიეროდ დიდი აქცენტია სამყაროში!...ისევე, როგორც უდიდესი აქცენტია მაცხოვრის ჯვარცმა...ვიდრე "ღვთის რჩეულ ბეკეკოთა" საკუთარი თავის სიბრალულის მრავალსაუკუნოვანი ისტორია-ბიბლია!
....წავიდნენ ძველი ბერძნები, მაგრამ დატოვეს პრომეთეოსი, ისევე როგორც წავიდნენ ძველი კავკასიელი ქართველნი და დატოვეს ამირანი და ოქროს საწმისი!
....მახსოვს "რუსეთუმე და კრემლის ემისარ" მამარდაშვილს ჰკითხეს...მაინც რა გამოარჩევს ქართველებსო?!...ამ "ქარტველთმოძულე" კაცს კი ასე უპასუხია - სულის რაინდული თვისება ...მაშინაც კი იყოს "ბედნიერი", როცა ამისი არავითარი საფუძველი არ გააჩნიაო!. იაპონური "ძენი"-ს ფილოსოფიაშიც ასეა...მებრძოლის ბედნიერება მისი შესრულებაში სიკვდილია....ლექსი ბაკურზე - ბაკური შესრულებაში მოკვდა, მაგრამ დატოვა სიმღერა, რომელმაც კვლავწარმოქმნა 300 არაგველი!
....ქართველებმაც გავუძელით ისტორიულ დროს, რაც ფარაონებმა ვერ შესძლეს, ჩენ შევძელით... ისტორიული დრო "დავამარცხეთ" (ჯერ-ჯერობით).
რითი შეიძლება დავამარცხოთ დრო?!...., მხოლოდ ცოცხალი გრძნობით!!!
