ნეტა რას ვკითხულობდი ამ ბიჭის პოსტებს. ამ დილა უთენია ცუდ ხასიეთზე დამაყენა რაა!
აი მომკლაი და არ მესმის არ ბიჭების!
ის რომ ეს ყმაწვილი დაკარგვით ამძაფრებს ურთიერთობებს მგონი ყველაც კარგად მიხვდება რომ სიყვარული კი არა უბრალოდ სიყვარულობანაა, რმელიც ერთი დღის მერე სწყინდება და ძალიან რომ არ მოსწყინდეს განტვირთვისთვის 2-3 დღე სჭირდება!
ეჰ... მერე კიდევ რომ ამბობ ამ ბიჭებს თვალები......... ააქვთ მეთქი, სწყინთ რა! არდა რეალურია და რაღატომ სწყინთ ეგ ვერ გამიგია.
თუ გოგოს არჩევა არ შეგიძლია დაიწყე პირაპირ რომ არ შემიძლია გოგოს არჩევა და არა ისე რომ ისაო და ესაო...
მოკლედ ნოსტალგიები, მოგონებები შემომწყვა ძალიან!
დისკუსიაჩემი ვითომდა შეყვარებულიც იწყობდა შენნაირ განტვირთვის დღეებს და ამით სიცოცხლის გამწარების მეტი არაფერი მოუტანია ჩემთვის. ვერ ვიტან როცა ბიჭი ასეთ რამეს აკეთებს. ეს მხოლოდ და მხოლოდ მის უსუსურობაზე აისახება და მეტზე არაფერზე. აბა როგორ შეიძლება გიყვარდეს ვინმე და მისი თუნდაც ხმა რომ ხმაა არ გაიგო ყოველ დღე?!
შენ შეიძლება იფიქრო რომ ძალიან სენტიმენტალურია მაგრამ რაც გინდა ის უწოდე ფაქტი ფაქტია!
აი რაც შეეხება აგდებით მოქცევას.... ოოო..... ეს სულ არ მესმის! გოგოს მიმართ სიმპატიით იყო განწყობილი და აგდებით ელაპარაკო?! ოოოო.... შენ თუ ეგეთი გოგო გაგიძლებდა თუნდაც ერთი კვირა ჩათვალე რომ მასეთ გოგოს ფსიქიკური გადახრები ჰქონდა!
ეჰ...
მენატრება.... მაგრამ ვინ არ ვიცი....
მენატრება... მაგრამ რა არც ეგ ვიცი...
ყველა გზა მაინც მისკენ მიდის... არდა ამას არ იმსახურებს!
გუშინ ვიხსენდებდი ყველაფერ ცუდს რაც კი ჩემი თავის ირგვლივ ტრიალებდა... და მე მიკვრდა ამდენს როგორ გავუძელითქო, არადა უფრო მსუბუქად მახსენდებოდა ყველაფერი ვიდრე იყო. გამახსენდა ჩემი ცოცხალ-მკვდარი დღეები და ვისი გულისთვის იყო ასეთი დღეები?! ვიღაც არარაობის... უგრძნობი და მშიშარა ბიჭების...
სამაგიეროდ ერთს მივხვდი
ბნებაში არაფერი იკარგება... თუ ცუდად მოექცევი 10ჯერ ცუდად მოგექცევიან..
მაგრამ ისინი რომ 100ჯერ ცუდად მომექცნენ?!
მერე კიდევ გეტყვიან რატომ ხარ სევდიანიო?! აბა როგორი უნდა ვიყო?! მათ ხომ ჩემი ცოცხალ-მკვდარი ისტორიები არ იციან?! სწორხაზოვნად მსჯელობენ და ის კი ავიწყდებათ რომ ადამიანებში სწორხაზოვნება არ ამართლებს!
მე მინდა რომ მარტოსულათა საპატივსაცემოდ მოწყობილი დღე იყოს ჩვენს ცხოვრებაში! მარტოსულების პარადი....
ხანდახან ერთი მძაფრი სურვილი მიჩნდება ხოლმე! მინდება თვალებზე შავი ცრემლები მივიხატო და ისე ვიარო რომ აღარ მკითხონ რატომ ხარ მოწყენილიო. მერე ყველას ეცოდინება რომ ჩემი ცხოვრება ერთი დიდი სამგლოვიარო დღე არის!
ვივლიდი დაფნის გვირგვინ შემოდგმული და ანგელოზის ფრთებით!
დამღალა ამ ერთფეროვანმა ცხოვრებამ!
აი ამ უთენია გავიღვიძე იმისთვის რომ მესწავლა მაგრამ ძალები აღარ მაქვს საკმარისად რომ ეს გავაკეთო! ჯანდაამდე გზაც ჰქონია ყველაფერს!
მოკლედ იმის თქმა მინდოდა და მაინც ვერ ვთქვი რომ ხელვნურ ურთიერთობებს აზრი არ აქვს! ურთიერთობა მაგდენს არ იმსახურებს რომ ხელოვნური იყოს!
ოოოოი... ნეტავ ამდენის წერა არ მეზარებოდა?!
This post has been edited by Lizikuna3 on 28 Nov 2009, 08:53 კბილებში ისევ შენი კანის გემო მაქვს...
· 
მარტოსულთა კლუბი III, რაც ნაკლები წევრი, მით - უკეთესი... :)
