-რა გინდა?
-დრო გაჩერდეს. არა, დედამიწა გაქრეს. ხო, აი გაქრეს სწრაფად, 1 წამში და უმტკივნეულოდ.
-მერე? შენ გაქრი, დედამიწამ რა დააშავა
-ჩემ მერე არ უნდა დარჩეს ცოცხალი არავინ
-
-
-არა, გეთანხმები. მე და შენ საშინელი რაღაც გველის. მოემზადე
-მეზარება.. :|
-აუ მეც, მაგრად
-რაღაც არასერიოზულად ვუყურებთ ამ ყველაფერს, არ მომწონს. დავასრულებთ ცხოვრებას ცოტა ხანშI
-
აი, რა ვიპოვე. I've had to say good-bye more times than I may have liked, but everyone can say that. And no matter how many times we have to do it - even if it's for the greater good, it still stings. And although we will never forget what we've given up, we owe it to ourselves to keep moving forward. What we can't do is live our lives afraid of the next good-bye because chances are they are not going to stop. The trick is to recognize when a good-bye can be a good thing - when it's a chance to start again. გახსოვს?
-ტყუილია ეგ. ამას მარტო თეკლეს ვეტყვი. მერამდენედ
მაგრამ ეხლა ნამდვილად მოუხდება. პირველი შემთხვევა, როცა მართლა კარგია ესეთი რამის თქმა.
-ეჰ, წავედი მე, დავიძინებ. შენ გაერთე.
-შემეცნებითი დღე იყო. საღამო განსაკუთრებით
-ხოო გოგო
-არა, მაინც უნდა დაგცინო შე საწყალო. კიდევ ვერ იაზრებ, რა ხდება
-ნ.ხ. ი-ც
· 
ვამხნევებთ..., საკუთარ თავებს....
